به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما به نقل از خبرگزاري اسپوتنيک ؛ شرکت هاي چيني در حال گسترش حضور خود در بازار اروپا هستند و تلاش مي کنند نقش اصلي را در اين بازار از رقباي آمريکايي بگيرند. شرکت کشتيراني اقيانوس‌پيماي چين (COSCO ) که داراي چهارمين ناوگان بزرگ کشتي هاي کانتينربر جهان است در سال 2016 پنجاه و يک درصد سهام بزرگترين بندر يونان در پيرائو (Piraeus ) را به ارزش 342 ميليون دلار خريداري کرد. اين شرکت موفق شد در رقابت با پنج شرکت ديگر از جمله يک شرکت بزرگ سرمايه گذاري آمريکايي صاحب بخش اعظم سهام اين بندر شود.
فو چنگ کيو مديرعامل جديد اين بندر قول داد آن را به يکي از بزرگترين بنادر تجارت با کانتينر در جهان تبديل کند.
شرکت کشتيراني اقيانوس‌پيماي چين يک سال بعد يعني در سال 2017 بخش اعظم سهام هولدينگ بندر نواتوم اسپانيا به ارزش 244 ميليون دلار و صد درصد سهام بندر تخليه و بارگيري کانتينر زيبروگه بلژيک را نيز به مبلغ 42 ميليون دلار خريد. اين درحالي است که اين شرکت قبلا نيز 35 درصد سهام ترمينال حمل و نقل کانتينري روتردام هلند را نيز خريداري کرده است.
بلندپروازانه ترين اقدام چين در اروپا در ژوئيه 2017 به وسيله شرکت زيرساخت هاي مخابراتي چين (CCCC) صورت گرفت. اين شرکت برنده مناقصه احداث يک ترمينال حمل و نقل کانتينري جديد در هامبورگ شد که يکي از شلوغ ترين بنادر اروپا و جهان است. اين شرکت همچنين مالک شرکت صنعتي ماشين آلات بندري شنهوا است که بزرگترين توليد کننده ماشين آلات ساخت کانتينر در جهان است. ترمينال جديدي که قرار است در هامبورگ ساخته شود قادر به پذيرش ابرکشتي هاي کانتينربر خواهد بود.
ديميتري آبزالوف مدير انديشکده ارتباطات راهبردي گفت «شرکت هاي چيني در تمامي اين قراردادها با شرکت هاي قدرتمند آمريکايي رقابت داشتند. اين نشان مي دهد بازار اروپا بيشتر مشتاق سرمايه گذاري چين است تا حضور شرکت هاي آمريکايي.»
شرکت هاي چيني علاوه بر تاسيسات دريايي، زيرساخت هاي عظيم ديگري در حوزه هاي انرژي، نيروگاهي، پتروشيمي و فرودگاهي نيز در اروپا خريداري کرده اند.
براساس داده هاي موسسه مطالعات چين در برلين، ميزان سرمايه گذاري مستقيم چين در اروپا در سال 2016 با افزايش 22 برابري در مقايسه با 1.6 ميليارد يورو سرمايه گذاري در سال 2010 به 35 ميليارد يورو رسيد که در شانزده سال گذشته مجموعا از رقم صد ميليارد يورو فراتر رفت.
شرکت هاي چيني در سال 2016 بيش از 309 شرکت اروپايي را به طور کامل يا به صورت بخشي از سهام در کشورهاي انگليس، آلمان، ايتاليا و فرانسه خريداري کردند.
ترکيب سرمايه گذاري چين در اروپا نيز در هفت سال اخير به شدت تغيير کرده است: افزايش سرمايه گذاري در زيرساخت هاي حمل و نقل اروپا، املاک و مستغلات، صنايع ماشين سازي و خودروسازي به شدت افزايش يافته است.
در همين حال سرمايه گذاري مستقيم خارجي شرکت هاي آمريکايي در اروپا در سال هاي اخير کاهش يافته است به نحوي که در سال 2012 به کمتر از صد ميليارد يورو رسيد و در سال 2013 نيز دو درصد ديگر کاهش يافت.
الکسي پورتانسکي استاد اقتصاد دانشگاه تحقيقات ملي روسيه گفت «چين به شدت در حال افزايش حضور خود در اروپا است. اين رويکرد ممکن است در حال حاضر خيلي شديد و متمرکز به نظر نيايد که علت آن هم سلطه سرمايه گذاران آمريکايي بر بازارهاي اروپا است، اما نمي توان آن را در همين مرحله هم ناديده گرفت.»
شرکت هاي چيني علاوه بر خريد شرکت هاي اروپايي، بخش هايي که از سوي سرمايه گذاران آمريکايي مغفول مانده را هم تصاحب مي کنند. اين روند بيشتر از هرجايي در بخش فناوري اطلاعات ديده مي شود که شرکت هاي آمريکايي مختلفي مانند مايکروسافت، گوگل، اپل و فيسبوک به خاطر اصلاح سياست هاي مالياتي اروپا به شدت تحت فشار هستند. سهم اين شرکت ها در بازار اروپا به وسيله شرکت هاي چيني مانند هواوي و فروش محصولات توليد چين در بازار اين قاره رو به کاهش بوده است.
بسياري از کارشناسان معتقدند سياست هاي حمايت گرايانه دونالد ترامپ رئيس جمهور آمريکا يکي ديگر از دلايل گسترش حضور چين در بازارهاي اروپا بوده است. خروج ترامپ از پيمان تجاري ترنس-پاسيفيک و موافقتنامه آب و هوايي پاريس نه تنها به کاهش مشارکت آمريکا در امور جهاني انجاميده، بلکه زمينه را براي چين به منظور به دست گرفتن نقش رهبري در اين عرصه ها فراهم کرده است.
آبزالوف گفت «واشنگتن سال گذشته خروج خود را از موافقتنامه مقابله با تغييرات اقليمي پاريس اعلام کرد و ديگر کشورها گفتگوهايي براي اتخاذ موضع مشترک در اين زمينه برگزار کردند. در نتيجه اين موافقتنامه هنوز زنده است اما با خروج آمريکا از آن، چين اکنون نقش بسيار پررنگ‌تري در آن ايفا مي کند.»
از سوي ديگر خروج آمريکا از پيمان تجاري ترنس-پاسيفيک (دو سوي اقيانوس آرام) زمينه را براي يک موافقتنامه رقيب تحت حمايت چين يعني مشارکت جامع اقتصادي مهيا کرد که باز اين کشور نقش کليدي را در آن بر عهده دارد.
اين موافقتنامه که انتظار مي رود امسال نهايي شود باعث کاهش نقش و تاثيرگذاري آمريکا در منطقه آسيا-اقيانوس آرام و افزايش حضور چين مي شود که همچنين به دنبال تاسيس يک منطقه آزاد تجاري در اين منطقه است.