به گزارش
جهان نيوز؛
روزنامه ایران در یادداشتی با عنوان «اگر برجام نباشد» به قلم «فریدون مجلسی» نوشت:«اگر به برجام نمی‌رسیدیم، با ادامه تحریم‌های به گفته امریکا فلج‌کننده که آثار زیانبار خود را آشکار کرده بود و به سوی قطع کامل صدور نفت و تجارت خارجی ایران پیش می‌رفت، چه می‌کردیم؟»
حامیان برجام بارها مدعی شده اند که اگر برجام نبود، حتی یک بشکه نفت را هم نمی‌توانستیم صادر کنیم و صادرات نفت کشور به صفر می‌رسید!
این در حالی است که گزارش اداره اطلاعات انرژی آمریکا در ابتدای سال ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ با عنوان «چشم انداز کوتاه مدت انرژی» نشان می‌دهد که اثر گذاری تحریم‌ها بر «تولید» نفت خام در سال ۲۰۱۳ (در شرایطی که تحریم‌های نفتی تشدید شده بود) نسبت به سال قبل از آن یک چهارم شده است و میزان تولید نفت خام ایران در سال ۲۰۱۳ تنها ۵ درصد نسبت به سال ۲۰۱۲ کاهش دارد. در واقع پیش از توافق ژنو (که در سال ۲۰۱۴ اجرایی شد) تحریم فروش نفت ایران شکست خورده بود.
در حقیقت از ابتدای سال ۲۰۱۲ که آمریکا و اتحادیه اروپا قوانین تحریم فروش نفت ایران را تصویب می‌کنند تا ۶ ماه پس از آن یعنی نیمه سال ۲۰۱۲ (تیر ۹۱)، فروش نفت خام ایران به صورت میانگین به حدود ۱.۲ میلیون بشکه در روز می‌رسد؛ اما پس از آن تا زمان اجرای توافق ژنو (دی ۹۲) به مدت یک سال و نیم میانگین فروش نفت ایران کاهش نمی‌یابد و در بازهٔ ۱.۱ تا ۱.۲ میلیون بشکه در روز ثابت باقی می‌ماند.
آمریکایی‌ها حتی در قانون «کاهش تهدید ایران و حقوق بشر سوریه» در سال ۲۰۱۲ مصوب کرده بودند که فروش نفت ایران به صفر برسد اما در عمل نتوانستند حتی فروش نفت ایران را به زیر یک میلیون بشکه در روز برسانند.
علت این ناکامی امریکا نیز مشخص است و آن اینکه اساساً تحریم دیگری باقی نمانده بود که امریکا برای کاهش فروش نفت ایران تصویب و اجرا کند و در واقع نهایت اثرگذاری امریکا برای کاهش فروش نفت ایران همان میزان ۱.۱ تا ۱.۲ بود.
رسانه دولت همچنین در گزارشی با عنوان « 108 میلیارد دلار قرارداد ،2سال پس از برجام» نوشت:« به محض امضای سند برجام هیأت‌های اقتصادی و تجاری بزرگ از کشورهای مختلف بخصوص اروپا که در دوره تحریم رابطه خود را با ایران به حداقل رسانده بود، وارد ایران شد به طوری که تاکنون بیش از 200 هیأت اقتصادی از اتحادیه اروپا به ایران آمد و نتیجه این رفت و آمد، امضای تفاهمنامه‌ها، قراردادها و سندهای اجرایی شد که تعدادی از آنها هم‌اکنون در حال اجراست. با ارتقای رتبه اعتباری ایران در عرصه بین‌المللی در دوره پسابرجام رغبت خارجی‌ها نیز برای ورود به بازار ایران بیشتر شد به گونه‌ای که درپسابرجام بیش از 12 میلیارد دلار سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی و بیش از 40میلیارددلار خطوط اعتباری خارجی (فاینانس) برای توسعه پروژه‌های مختلف اقتصادی به امضا رسیده است».
در روزهای گذشته، احمد خرم وزیر راه دولت اصلاحات در مصاحبه با روزنامه آرمان گفته بود: «پس از برجام تا به امروز حدود ۲۵۰ الی ۲۶۰ میلیارد دلار تفاهمنامه امضا شد اما هنوز یک میلیارد دلار آن هم وارد کشور نشده است».
در حال حاضر نگاهی به آمارهای رسمی که از سوی وزارت صنعت، معدن و تجارت با عنوان «گزارش وضعیت سرمایه‌گذاری خارجی در ایران» در سال ۹۵ منتشر شده است، به خوبی نشان می‌دهد سرمایه‌گذاری خارجی در دولت یازدهم نسبت به دولت دهم کاهش پیدا کرده است. بر همین اساس جذب سرمایه مستقیم خارجی طی سه سال نخست دولت یازدهم نسبت به سه سال پایانی دولت دهم ۴۳ درصد کاهش یافته است.
علاوه بر این، آنکتاد (کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل) که مرجع رسمی آمار جذب سرمایه خارجی در دنیا است در اوایل امسال در گزارشی اعلام کرد که ایران از سال ۹۲ تاکنون در جذب منابع نزولی عمل کرده و در سال ۹۵ نسبت به ۹۴ به منفی ۵۱ درصد رسیده است.
«آسوشیتدپرس» چندی پیش در گزارشی نوشته بود: «شرکت‌ها و بانک‌های بین‌المللی از وزارت خزانه‌داری آمریکا خواسته‌اند با صدور یک دستورالعمل مکتوب به تشریح قواعد و قوانین تعامل با ایران بپردازد ولیکن دولت آمریکا به عمد از صدور هرگونه سند مکتوب در این باره امتناع کرده است بنابراین شرکت‌هایی که قصد ورود به ایران را دارند فعلاً در این باره دست نگه داشته اند».
منبع:مشرق
∎
حامیان برجام بارها مدعی شده اند که اگر برجام نبود، حتی یک بشکه نفت را هم نمی‌توانستیم صادر کنیم و صادرات نفت کشور به صفر می‌رسید!
این در حالی است که گزارش اداره اطلاعات انرژی آمریکا در ابتدای سال ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ با عنوان «چشم انداز کوتاه مدت انرژی» نشان می‌دهد که اثر گذاری تحریم‌ها بر «تولید» نفت خام در سال ۲۰۱۳ (در شرایطی که تحریم‌های نفتی تشدید شده بود) نسبت به سال قبل از آن یک چهارم شده است و میزان تولید نفت خام ایران در سال ۲۰۱۳ تنها ۵ درصد نسبت به سال ۲۰۱۲ کاهش دارد. در واقع پیش از توافق ژنو (که در سال ۲۰۱۴ اجرایی شد) تحریم فروش نفت ایران شکست خورده بود.
در حقیقت از ابتدای سال ۲۰۱۲ که آمریکا و اتحادیه اروپا قوانین تحریم فروش نفت ایران را تصویب می‌کنند تا ۶ ماه پس از آن یعنی نیمه سال ۲۰۱۲ (تیر ۹۱)، فروش نفت خام ایران به صورت میانگین به حدود ۱.۲ میلیون بشکه در روز می‌رسد؛ اما پس از آن تا زمان اجرای توافق ژنو (دی ۹۲) به مدت یک سال و نیم میانگین فروش نفت ایران کاهش نمی‌یابد و در بازهٔ ۱.۱ تا ۱.۲ میلیون بشکه در روز ثابت باقی می‌ماند.
آمریکایی‌ها حتی در قانون «کاهش تهدید ایران و حقوق بشر سوریه» در سال ۲۰۱۲ مصوب کرده بودند که فروش نفت ایران به صفر برسد اما در عمل نتوانستند حتی فروش نفت ایران را به زیر یک میلیون بشکه در روز برسانند.
علت این ناکامی امریکا نیز مشخص است و آن اینکه اساساً تحریم دیگری باقی نمانده بود که امریکا برای کاهش فروش نفت ایران تصویب و اجرا کند و در واقع نهایت اثرگذاری امریکا برای کاهش فروش نفت ایران همان میزان ۱.۱ تا ۱.۲ بود.
رسانه دولت همچنین در گزارشی با عنوان « 108 میلیارد دلار قرارداد ،2سال پس از برجام» نوشت:« به محض امضای سند برجام هیأت‌های اقتصادی و تجاری بزرگ از کشورهای مختلف بخصوص اروپا که در دوره تحریم رابطه خود را با ایران به حداقل رسانده بود، وارد ایران شد به طوری که تاکنون بیش از 200 هیأت اقتصادی از اتحادیه اروپا به ایران آمد و نتیجه این رفت و آمد، امضای تفاهمنامه‌ها، قراردادها و سندهای اجرایی شد که تعدادی از آنها هم‌اکنون در حال اجراست. با ارتقای رتبه اعتباری ایران در عرصه بین‌المللی در دوره پسابرجام رغبت خارجی‌ها نیز برای ورود به بازار ایران بیشتر شد به گونه‌ای که درپسابرجام بیش از 12 میلیارد دلار سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی و بیش از 40میلیارددلار خطوط اعتباری خارجی (فاینانس) برای توسعه پروژه‌های مختلف اقتصادی به امضا رسیده است».
در روزهای گذشته، احمد خرم وزیر راه دولت اصلاحات در مصاحبه با روزنامه آرمان گفته بود: «پس از برجام تا به امروز حدود ۲۵۰ الی ۲۶۰ میلیارد دلار تفاهمنامه امضا شد اما هنوز یک میلیارد دلار آن هم وارد کشور نشده است».
در حال حاضر نگاهی به آمارهای رسمی که از سوی وزارت صنعت، معدن و تجارت با عنوان «گزارش وضعیت سرمایه‌گذاری خارجی در ایران» در سال ۹۵ منتشر شده است، به خوبی نشان می‌دهد سرمایه‌گذاری خارجی در دولت یازدهم نسبت به دولت دهم کاهش پیدا کرده است. بر همین اساس جذب سرمایه مستقیم خارجی طی سه سال نخست دولت یازدهم نسبت به سه سال پایانی دولت دهم ۴۳ درصد کاهش یافته است.
علاوه بر این، آنکتاد (کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل) که مرجع رسمی آمار جذب سرمایه خارجی در دنیا است در اوایل امسال در گزارشی اعلام کرد که ایران از سال ۹۲ تاکنون در جذب منابع نزولی عمل کرده و در سال ۹۵ نسبت به ۹۴ به منفی ۵۱ درصد رسیده است.
«آسوشیتدپرس» چندی پیش در گزارشی نوشته بود: «شرکت‌ها و بانک‌های بین‌المللی از وزارت خزانه‌داری آمریکا خواسته‌اند با صدور یک دستورالعمل مکتوب به تشریح قواعد و قوانین تعامل با ایران بپردازد ولیکن دولت آمریکا به عمد از صدور هرگونه سند مکتوب در این باره امتناع کرده است بنابراین شرکت‌هایی که قصد ورود به ایران را دارند فعلاً در این باره دست نگه داشته اند».
منبع:مشرق
نظر شما