رضا ساکی
امروز خیلی میان خبرها گشتم بلکه چیز دندان‌گیری پیدا کنم برای طنز نوشتن. چیز خاصی پیدا نکردم البته. سوژه‌ها همان سوژه‌های چند روز گذشته و چند ماه گذشته و چند سال گذشته بود که بارها درباره‌شان نوشته‌ام. اما ناگهان به سخنان استاندار کرمان رسیدم که گفته است: «فردی که ۷۰ سال دارد باید برود روزنامه بخواند و بازنشسته شود و جا را به جوانان بدهد.»
همین‌جا به همه افرادی که در کهولت سن به سر می‌برند اما میز ریاست را ترک نکرده‌اند سلام می‌کنم و عرض می‌کنم که به قول علی دایی در کجای دنیا این‌طوری است که جوان تحصیل‌کرده سر خیابان بایستد و سماق بمکد و فرصت و جای خالی برای کار نداشته باشد. الان شرایط طوری است که مدیر شدن یک آدم ۴۵ ساله جوانگرایی محسوب می‌شود.
البته ما در ایران سیستمی داریم که برای بستن دهان غرب بی‌تربیت ابداع کرده‌ایم. این سیستم این‌گونه عمل می‌کند که ما ۸۹۷۶۷۸۷ مسئول بالای ۷۰ سال سن در کشور داریم اما دو نفر دهه شصتی خوش‌سیمای باریک‌اندام به نام‌های محمدجواد آذری جهرمی و کاوه مدنی را به سمت وزیر ارتباطات و معاون بین‌الملل، نوآوری و مشارکت فرهنگی - اجتماعی سازمان حفاظت محیط زیست ایران معرفی می‌کنیم تا هر وقت کسی گفت همه مسئولان شما مسن هستند ما این دو نفر را نشان‌شان بدهیم و بگوییم: دیدید دوباره حرف الکی زدید!
یعنی همه دهه شصتی‌ها مثل آذری جهرمی و مدنی شانس ندارند که به جایی برسند مگر این که ژن خوب داشته باشد و مسئول‌زاده و آقازاده باشند. بقیه ملت که نه شانس دارد و نه ژن خوب بهترین مدرک را از بهترین دانشگاه می‌گیرد و بعد در قالب دستفروش، آبدارچی، بلال‌فروش، ترشی‌فروش، کاسب، کارگر، راننده، توزیع‌کننده خُرد مواد مخدر و... به جامعه خدمت می‌کند.
باقی بقای‌تان

انتهای پیام