به گزارش مهر، شیخ ابراهیم زکزاکی، رهبر مسلمانان نیجریه روز شنبه برای نخستین بار پس از 2 سال در جمع خبرنگاران حضور یافت و از مردم به دلیل حمایت‌هایشان تشکر کرد. اما از قرار، در مصاحبه‌ای که رسانه‌های دولتی نیجریه از وی منتشر کردند، در راستای برآورده شدن منافع دولت ابوجا تحریف‌هایی صورت گرفته است.

به دنبال این ماجرا، شیخ در گفت‌وگوی تلفنی با «محمد» پسر خود، به افشاگری در خصوص این موضوع می‌پردازد که در ادامه به نقل از ایشان روایت می‌شود. شیخ زکزاکی می‌گوید: بعد از ترک محل گفته شد که برای انجام برخی آزمایش‌ها به یک آزمایشگاه منتقل می‌شویم حال‌آن‌که در کمال تعجب به آنجا (ساختمان وابسته به وزارت امنیت و اطلاعات که محل برگزاری مصاحبه بود) منتقل شدیم.

خبرنگارها پرسیدند: شایعات زیادی درباره زندگی و سلامت شما وجود دارد.در پاسخ گفتم: جمعه گذشته (5 ژانویه) سکته‌ای به من دست داد که تا روز دوشنبه (8 ژانویه) جدی بود و بعد از آن، خطر رفع شد. این بار، پزشک‌هایم اجازه دیدار با من را داشتند و در حال بهبود هستم. قبلاً، پزشک‌های خودم اجازه ملاقات با من را نداشتند و فقط پزشک‌های وزارت امنیت و اطلاعات به من دسترسی داشتند و این نخستین بار است که اجازه ملاقات با پزشک‌های خودم را دارم. به آنها گفتم آثار سکته هنوز باقی است، اما رو به بهبودی هستم و از همه شما به خاطر دعاهایتان تشکر می‌کنم. این همه آن چیزی بود که به آنها گفتم.همین حالا که مشغول صحبت با شما هستم، مجبورم دراز بکشم تا از عهده حرف زدن بربیایم و نمازم را هم نشسته می‌خوانم و نمی‌‌توانم موقع رکوع و سجود خم و راست شوم. اما شکر، از خدا بابت دعای بندگانش سپاسگزارم و شاهد تاثیر این دعاها هم هستیم.

وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود افشاگری کرده و گفت: من اصلاً در صحبت‌های خود نگفته‌ام که از وزارت امنیت و اطلاعات تشکر می‌کنم. آنها در هیچ شرایطی مستحق تشکر من نیستند، چراکه بی هیچ پشتوانه قانونی مرا بازداشت کرده‌اند. آنها مرا بی هیچ دلیلی بازداشت کرده‌اند حال‌ آن‌که حتی دادگاه‌شان هم این رفتار را نامشروع و بدون هیچ پشتوانه قانونی ارزیابی کرده است. هیچ‌یک از قوانین این کشور (نیجریه) رفتارهای آنها را تایید نمی‌کند و از این بابت سپاسگزارم. این‌که این نمایش را ترتیب دادند تا به جهان نشان دهند که من (هنوز) زنده‌ام، خوب است، اما درست نیست که این طور وانمود و تبلیغ کنند که قدردان آنها هستم. خدا را شاکرم که به آنها مجال رسیدن به این مقصود را نداد و از همه (مردم) بابت دعاهایشان سپاسگزارم. از همه برادران و خواهران (دینی) خود به دلیل تلاش‌هایشان تشکر کرده و از درگاه خداوند برای آنها صبر و استقامت طلب می‌کنم.