شناسهٔ خبر: 23023784 - سرویس سیاسی
نسخه قابل چاپ منبع: روزنامه شهروند | لینک خبر

گروه‌های امدادی در میانمار:

دست‌کم 6700 روهینگیایی کشته شده‌اند

صاحب‌خبر -

شهروند| سازمان پزشکان بدون مرز می‌گوید که حداقل ۹‌هزار روهینگیایی در حد فاصل ۲۵ اوت تا ۲۴ سپتامبر در میانمار جان خود را از دست داده‌اند. این سازمان می‌گوید که در محافظه‌کارترین برآورد، ۶۷۰۰ نفر آنها به دلیل خشونت‌ها کشته شده‌اند که ۷۳۰ مورد آنها مربوط به کودکان زیر ۵‌سال بوده است.
به‌گزارش نیویورک‌تایمز، کمپین دولت و ارتش میانمار علیه اقلیت مسلمانان روهینگیایی که در ماه اوت آغاز شد، توسط ایالات‌ متحده آمریکا و سازمان ملل متحد، «پاکسازی قومی» توصیف شده است. بازماندگان این حملات به بنگلادش، کشور همسایه فرار کرده‌اند و در آن‌جا گزارش‌های یکسانی از اعدام، تجاوزهای گروهی و سوزاندن خانه‌هایشان ارایه داده‌اند.
سازمان پزشکان بدون مرز می‌گوید که هزاران نفر در آن خشونت‌ها کشته شده‌اند و سازمان صلیب‌سرخ جهانی هم می‌گوید مسلمانانی که همچنان در میانمار مانده‌اند، جرأت ترک خانه‌های خود را ندارند.
با این‌حال، دولت میانمار با مسدود کردن دسترسی به مناطق غربی میانمار، یعنی جایی که روهینگیایی‌ها زمانی در آن‌جا زندگی می‌کردند، مانع بررسی دقیق تلفات و کشته‌ها شده ‌است. پزشکان بدون مرز، موسسه خیریه پزشکی بین‌المللی اعلام کرده است که 70‌درصد قربانیان با گلوله و 9‌درصد نیز درحالی‌که در خانه‌هایشان بودند، سوزانده و کشته شده‌اند.
این گروه می‌گوید که تخمین‌های آنها در مورد میزان مرگ‌ومیر، به‌طور قابل‌ توجهی کمینه و دست‌پایین در نظر گرفته شده است. برآوردهای آنها خلاصه‌ای است از 6 تحقیق که در ماه گذشته با پناهندگانی که از میانمار به بنگلادش فرار کرده بودند، انجام شده است.
تیم‌های تحقیقاتی با 2434 خانواده در مناطق سکونتی در بنگلادش مصاحبه کرده‌اند و از آنها خواسته‌اند تا تاریخ، موقعیت و دلیل مرگ هر یک از اعضای خانواده‌شان را که از ماه مارس تا اکتبر 2017 کشته شده‌اند، بیان کنند. پس از آن، پزشکان بدون مرز با استفاده از تخمین جمعیت هر یک از سکونتگاه‌هایی که تحقیقات و مصاحبه‌ها در آن‌جا صورت گرفته، آنالیزها و تحلیل‌های سنگینی را انجام دادند.
تصاویر ماهواره‌ای که توسط گروه‌های بین‌المللی حقوق بشر جمع‌آوری شده، نشان می‌دهد که چندین روستای روهینگیایی‌ها بر اثر آتش‌سوزی در شمال ایالت راخین تخریب شده است.
بودایی‌های ساکن ایالت راخین به دست‌داشتن در این آتش‌سوزی‌ها متهم شده‌اند.
«آشین ویراتو» راهب بودایی افراط‌گرا و نژادپرست اهل میانمار که عکس او روی جلد مجله تایم، با عنوان «چهره تروریست بودایی‌ها» منتشر شده، پیشتر در یک سخنرانی کینه‌توزانه نسبت به مسلمانان گفته بود: «وقتی مسلمانی کسب‌وکاری راه می‌اندازد، این کار را برای جامعه مسلمانان می‌کند. به همین دلیل است که دارند در همه‌جا ملک و زمین می‌خرند. از قدرت پولی‌شان استفاده می‌کنند. دشمن ما دارد قوی‌تر و خطرناک‌تر می‌شود. روزی می‌رسد که مسلمانان بر همه منابع ما چنگ می‌اندازند؛ اجازه ندهید پول‌تان به دست دشمن برسد. اگر پول شما به دست‌شان برسد، شما را مجبور می‌کنند به آیین آنها درآیید. بچه‌هایشان هم تهدیدی برای کشورمان هستند. مذهب‌مان را از بین می‌برند.»
بیش از 645‌هزار نفر از مردم روهینگیا، از اواخر ماه اوت، زمانی که حملات گسترده نیروهای ارتشی و دولتی آغاز شد، به بنگلادش فرار کرده‌اند. پیش از آن، گروهی از شبه‌نظامیان به یک پست نیروهای دولتی میانمار حمله کرده بودند و دولت نیز در پاسخ، دست به حملات وحشیانه علیه مردم و غیرنظامیان زد.
دولت‌های بنگلادش و میانمار می‌گویند که روهینگیایی‌هایی که مدارک اثبات‌کننده در مورد اقامتشان در ایالت راخین داشته باشند، می‌توانند در هفته‌های آتی به سرزمینشان بازگردند.
با این‌حال حتی اگر مستندات و مدارک کافی را برای ارایه و اثبات سکونتشان در میانمار در اختیار داشته باشند، بعید به‌نظر می‌رسد که تعداد زیادی مایل به بازگشتن به آن‌جا باشند. تعداد کمی از مردم روهینگیایی که در کمپ‌ها و اردوگاه‌های شلوغ بنگلادش زندگی می‌کنند، برای بازگشت به ایالت راخین در میانمار، آن‌ هم با وجود چنین خشونت‌هایی، ابراز علاقه کرده‌اند.
یکی از ساکنان این کمپ‌ها می‌گوید: «ما امید خود را از دست داده‌ایم، آینده‌ای نداریم. خانه‌مان را خراب کرده‌اند.»
دولت میانمار به مردم روهینگیایی به چشم مهاجران غیرقانونی نگاه می‌کند و سال‌های زیادی است که حقوق شهروندی و حق سکونت آنها را به رسمیت نمی‌شناسد. «فابریزیو کاربونی»، رئیس کمیته بین‌المللی صلیب‌سرخ در میانمار، اخیرا 3 روز را در بخش شمالی ایالت راخین سپری کرده است. سخنان او، نقطه‌ای کوچک از جنایاتی را نشان می‌دهد که ناظران بین‌المللی از آن سخن می‌گویند. فابریزیو کاربونی در مورد گفت‌وگوهایی که هم با مسلمانان روهینگیایی و هم بوداییان ایالت راخین داشته است، می‌گوید: «من این‌جا حتی یک نفر را هم ندیدم که نترسیده باشد. ترکیبی از ترس و اضطراب در مورد این‌که در آینده چه پیش خواهد آمد.»

نظر شما