در میان آثار این سریال‌ساز طناز تلویزیون، همچنان مجموعه ساختمان پزشکان و تا حدی لیسانسه‌ها یک، جایگاه برجسته و مشخصی دارد؛ چرا که سروش صحت با توجه به نیاز مخاطب به امید و سرگرمی و شادی و حرکت بر مدار مضامین اجتماعی، دست به ساخت آثاری زده که می‌توانند علاوه بر سرگرم‌سازی، نظر مخاطب را هم همراه خود داشته باشند. در میان کارهای خوب و متوسط و حتی ضعیف صحت در این راستا، فصل اول لیسانسه‌ها در شرایطی که تولید مجموعه‌های طنز دوران رکود را می‌گذراند، توانست با اقبال نسبی مخاطبان روبه‌رو شود. موضوعاتی که در این سریال مورد اشاره و بررسی قرار گرفت، مسائل مهم اجتماعی ما نبودند. شخصیت‌هایی که صحت گزینش کرده و بر مبنای کاراکتر آنها، فیلمنامه و ساختار هنری لیسانسه‌ها را تدارک دیده بود، چندان مناسبت اجتماعی و فرهنگی با جامعه ما نداشتند؛ اما از آنجا که رقیبی در آن مقطع پخش پیش روی خود نمی‌دید، لیسانسه‌ها مخاطبانی را برای خود گرد آورد و بر این مبنا توانست سری دوم مجموعه‌اش را هم تولید کند.
با این حال نکته‌ای که آثار سروش صحت را از تولیدات شاخص تلویزیونی و سینمایی دور می‌کند، مضامین پیش پا افتاده برخی آثار تلویزیونی اوست. آنچه در سریال‌های طنز صحت و بویژه لیسانسه‌ها مطرح می‌شود، به قدری در سریال‌های مشابه جدی و طنز تکرار شده که برای مخاطب جذابیت ایجاد نمی‌کند. نه داستان‌سازی مشخصی وجود دارد و نه شخصیت‌پردازی ویژه‌ای که مخاطب از طریق آنها با آدم‌ها و ماجراهای مختلف سریال همراهی و همذات‌پنداری کند. به عبارتی سه کاراکتر اصلی سریال لیسانسه‌ها، به نوعی شبیه سه کله‌پوک مشهور سینما و ادبیات تبدیل شده‌اند و آنچه در قالب این سه شخصیت در مجموعه لیسانسه‌ها به مخاطب ارائه شده، سطحی و در عین حال طنزآمیز است. این مختصات اصلی آثار طنز است که گرچه تماشاگر دلزده از سریال‌های تلخ را همراه با خود می‌کشاند، اما قانعش نمی‌کند و شخصیت‌پردازی‌های فعال و کارساز و قهرمان‌هایی که بتوانند تاثیرات مثبت و هدفمند اجتماعی در قالب طنز داشته باشند، در آثار سروش صحت جای ویژه‌ای ندارند. در حال حاضر و با نمایش بخش‌هایی از سری دوم این مجموعه، می‌بینیم که لیسانسه‌ها به اتفاقات سطحی میان این سه شخصیت و گاهی خانواده‌هایشان محدود مانده و فعلا تکرار همان مسائلی است که در فصل اول هم شاهدشان بودیم.
در مجموع و از نگاه من، لیسانسه‌ها حائز نمره قبولی نسبی است و در شرایطی که آثار مختلف طنز را چندان در تلویزیون نمی‌بینیم، مجموعه خوبی است. با این حال بهتر است آثار طنزی در شبکه‌های دیگر هم وجود داشته باشد که هم به فضایی برای رقابت میان آثار تبدیل شود و هم مخاطبان بتوانند دست به انتخاب بزنند. در این شرایط تماشای این مجموعه وقت مخاطبان را پر می‌کند و سرگرمی شب‌های زمستان‌شان است.
جبار آذین
منتقد و مدرس
نظر شما