به گزارش شما نیوز ، نمایش «چشم در برابر چشم» نوشته ویلیام شکسپیر با کارگردانی آرش طاهرخانی از ۲۹ آبان ماه تا ۲۰ آذرماه در سالن اصلی تالار مولوی روی صحنه می رود.
زیبا بیده، جواد پولادی، میلاد چنگی، ماهور داراب زاده، حجت زینالی، شهره سعیدی بقا، مهدی سفاری، ماهور طوسی، اسماعیل کمالی دهقان، علی گلبن، آرین لطفعلیان، رضا مرشد، یاسمن میرزایی، امیر نوروزی و پژمان یاوری بازیگران این نمایش هستند.
طاهرخانی درباره داستان نمایش «چشم در برابر چشم» به صبا، گف: «چشم در برابر چشم» قصه شهری را روایت می کند که افراد جامعه اش ۱۴ سال نسبت به قانون بی توجه بوده و دچار خطا شدند. فساد اخلاقی و گناه شهر  را گرفته است. دوک به خود می آید و متوجه می شود خودش بانی این اتفاق بوده، ولی از اینکه ظالم به نظر برسد می ترسد و حکومت شهر را به فردی متعصب مذهبی واگذار می کند تا بتواند شهر را پاکسازی کند. این کار دوک بیشتر جنبه آزمایشی دارد تا آنجلو را  مورد آزمون قرار دهد. به صومعه ای می رود و با لباس راهب برمی گردد تا در شهر سرکی بکشد. دوک شاهد ماجراها و اتفاقاتی می شود و سعی می کند مشکلات را حل کند.
این کارگردان جوان تئاتر درباره پیش فرض این نمایشنامه توضیح داد: پیش فرضی که برای این نمایشنامه وجود داشت و خیلی کم در متن دیده می شد تا حد زیادی ما را به یاد ادیپ سوفوکل می اندازد. اینکه ابتدای نمایشنامه یک طاعونی آمده و ادیپ می خواهد دلیل اصلی به وجود آمدن طاعون را کشف کند. اینجا هم تا حد زیادی این اتفاق می افتد. شهر دچار یک فساد اخلاقی شده و دوک می خواهد حلش کند. در واقع ما تاکید را روی این اتفاق گذاشتیم. متن این نمایشنامه سه ساعت طول می کشد، در بازنویسی سعی کردم دست به پلات داستان نزنم و ساختار اصلی روایت نمایشنامه را حفظ کنم، ولی صحنه هایی را تعدیل و صحنه هایی را حذف کردم تا برای مخاطب امروز قصه گیراتر باشد. تاکیدهایی در دل متن وجود داشت تا تبدیل به کنش اصلی نمایشنامه شود. این نمایشنامه شکسپیر برای اولین بار در ایران اجرا می رود. چهار سال پیش هم در جشنواره دانشجویی این نمایش را اجرا رفتیم.
وی درباره ویژگی اصلی نمایشنامه و اجرا افزود: «چشم در برابر چشم» با باقی کمدی های شکسپیر تفاوت دارد. کارهای کمیک دیگر شکسپیر در دوره اول نمایشنامه نویسی اش نوشته شده، یعنی دوره ای که وابسته به جنس کمدی های فارس بوده است. «شب دوازدهم»، «رام کردن زن سرکش» و باقی نمایشنامه هایی که در این سبک نوشته است از جنس کمدی های فارس است،ولی«چشم در برابر چشم» را در دل تراژدی هایش نوشته است. برعکس کمدی های دیگرش روند قصه تراژیک و لحن خیلی تلخی دارد. اگر صحنه های کمدی را حذف کنیم با یک نمایشنامه تراژیک طرف هستید. سفری که آنجلو در نمایشنامه طی می کند در هیچ کدام از کاراکترهای کمدی شکسپیر نمی بینید. این سفری است که مکبث طی می کند و خودشناسی در پی دارد. کاراکتر از اوج ایمان، فضیلتش را از دست می دهد و به گناه گرفتار می شود. این ویژگی اصلی این نمایشنامه است.
ویژگی اصلی اجرا هم برای مخاطب امروز این است که ۱۱۰ دقیقه از ته دلش می خندد و خوش می گذراند، از طرفی به احساسات عجیبی هم دچار می شود و ممکن است مخاطب به کاتارسیس برسد.
او درباره معیار انتخاب بازیگرانش گفت: به خاطر اینکه کاراکترها زیاد بودند، کار کردن این نمایشنامه بسیار سخت بود. می توانستم با بازیگران چهره کار کنم، ولی سعی کردم از بهترین های تئاتر دانشگاهی از نظر خودم استفاده کنم تا در این کار و نمایش به این زیبایی دیده شوند و بدرخشند.
او در پایان درباره فعالیت اخیرش در حوزه تئاتر توضیح داد: بعد از نمایش «چشم در برابر چشم» نمایشنامه «اِل کلاسیکو» را با اقتباس از «وقتی از عشق حرف می زنیم از چه حرف می زنیم» اثر ریموند کارور است، نوشتم. در تلاش هستیم که برای تابستان ۹۷ و در تئاترشهر روی صحنه ببریم.