سری متال گیر، و میراث ارزشمندی که مغز متفکر صنعت بازی های ویدیویی از خودش با آن به جای گذاشته بود، اکنون گویی در آستانه نابودی به سر می برد. گنجینه ای از طلا، که توسط “Konami” به کمترین قیمت ممکن فروخته شد و آینده نامشخصی دارد. حدودا دو سال پیش بود که هیدئو کوجیما رسماً از کمپانی کونامی جدا شد و اقدام به تأسیس استودیوی خودش کرد. جر و بحثی که میان کوجیما و کمپانی ژاپنی شکل گرفت البته سر دراز داشت و حسابی جنجال کرده بود. آن قدر که همین چند وقت پیش، حتی با وجود گذشت دو سال، باز هم شاهد طعنه ها و اشارات تنش‌زا میان این دو بودیم. هر طور که شده، کوجیما این کمپانی را ترک کرد اما مشکل دقیقاً از جایی شروع شد که سری Metal Gear برای همیشه در کونامی جاماند…

عجب رسمیه…رسم زمونه!

در جریان مراسم Gamescom بود که کونامی دست به معرفی بازی Metal Gear Survive زد و دقیقاً چیزی را دیدم که حتی یک ثانیه هم حاضر به تصور‌آن نبودیم! متال گیری که ما می‌شناختیم، یک بازی متفاوت بود و یک اثر جدا. متال گیر، گویی از همه چیز جدا بود و حرف های خودش را می زد، درست مانند تک الماسی میان هزاران تکه نقره و مس! تحلیل هایی که می‌توانستیم از این بازی بکنیم، ما را به اعماق سیاست و البته وقایع حساب شده و فلسفی می‌برد. اما وقتی در آن زمان به این فکر می‌کردم که بازی قرار است به‌همراه المان های بقا و… به‌زیر چرخ برود و ترکیب شود (اگر واقعاً ترکیب شود!)، شکی بزرگ در موفقیت این عنوان برایم بوجود آمد. این که کار کونامی چه عواقبی در پیش خواهد داشت را بایستی در گذر زمان رفته رفته مشاهده کنیم. کونامی، تقریباً بی ربط ترین مسائل را به یکدیگر گره زده و خیلی سخت است حتی اگر بخواهیم تصور کنیم در پس چهره قبیح (زامبی ها و) بیماران عفونی، اشاراتی عمیق و سیاسیِ جذاب و دیوانه وار باشد! به عبارتی، کونامی، به وضوح،  می خواهد هویت و ریشه و البته شناسنامه فاخری که هیدئو کوجیما در طی سال‌های سال طولانی برای متال گیر خلق کرده بود را در یکی دو سال به ورطه نابودی بکشاند! تغییر هویتی که می تواند برای این‌کمپانی حسابی گران تمام بشود.

Metal Gear Survive بدون شک بازی بی ارزشی نخواهد بود، اما همانطور که گفته شد، این خود کونامی است که ارزش آن را حسابی پایین آورده. بزرگترین مشکل هم دقیقاً همین است! چرا که اگر کمپانی ژاپنی بجای استفاده از نام متال گیر، استارت بازی دیگری را با همین تم و سبک  می زد، ارزش بالاتری به خودش داده بود و حتی توانایی تبدیل شدن به یک عنوان عالی و درجه‌یک را داشت. شخصاً معتقدم که هر اثری ارزش و فلسفه خودش را داراست و اگر آن‌فلسفه تغییر کند، اثر قبلی ارزش خودش را به کلی از دست خواهد داد؛فرض‌ کنید که در Uncharted 5 نیتن دریک موفظ شود تا اسناد و مدارک موجود در سازمان‌های امنیتی آمریکا را به دولت فرانسه بفروشد!!! (عجب مثالی زدم!) آنگاه اثر قبلی، به هیچ عنوان نمی‌تواند تداعی‌گر ارزش قبلی خود باشد. اینجا هم با همچین چیزی طرف هستیم. مشکلی که البته تنها به کونامی هم ختم نمی‌شود! چراکه این روزها، کمپانی‌های بازیسازی بهتر از هرکسی می دانند چگونه باید یک مجموعه شاهکار را به گند بکشانند! اتفاقی که برای مجموع های زیادی پیش از متال‌گیر افتاد و احتمالاً هنوز هم این زنجیره ادامه پیدا کند.

فرض‌ کنید که در Uncharted 5 نیتن دریک موفظ شود تا اسناد و مدارک موجود در سازمان‌های امنیتی آمریکا را به دولت فرانسه بفروشد!!!

خب، حالا که کونامی را دار زدیم و حسابی از خرابکاری هایش گفتیم، ناحقی است اگر از نکات خوب و بد بازی پیش‌‌رو چیزی نگوییم. Metal Gear Survive در واقع سقوط یک اوج‌گیری بلند‌پروازانه بنظر می‌رسد! دیگر، سخت است تصور آن سکانس‌های دیوانه‌وار و احمقانه! همانطور که گفته‌ شد، اگر کونامی این‌بازی را جدای از نام و مجموعه متال‌گیر می‌ساخت، می‌توانستیم انتظار یک بازی مناسب و در ساده‌ترین حالت، سرگرم‌کننده را داشته باشیم. سری متال‌گیر، اگر می‌خواست ادامه پیدا‌ کند بایستی بدست خالقش ادامه پیدا می‌کرد. اما فارغ از این‌‌‌بحث، اگر پوسته‌ی آلوده‌ای که ما هم‌اکنون روی Metal Gear Survive پوشاندیم را کنار‌بزنیم، این بازی چگونه بنظر‌ خواهد رسید؟

متال‌گیر و زامبی‌کشی؟ زامبی‌کشی و متال‌گیر؟!

بدون هیچ شکی می‌گویم که دردناک‌ترین قسمت این مقاله برای من همینجاست! و همچنین قرار بود تا آن پوسته‌ی آلوده‌ی بدبینی را کنار‌ بگذارم(!) اما نمی شود! هربار که می‌خواهم این‌کار را بکنم، ناگهان به یاد تریلر وحشتناکی می‌افتم که سه‌شبانه روز پی‌ِ آن کابوس می‌دیدم. ولیکن باید به قولم عمل کنم و آن پوسته‌ی تیره را کنار بزنم. خب بگذارید در همین ابتدا تکلیفم را با مودم خانه‌مان روشن کنم که بعدها مشکلی پیش نیاید؛ این‌بازی نیازمند اتصال دائمی به‌اینترنت است! و از آن‌جا که اینترنت ما، به حد غیرقابل تصوری فوق العاده (خوب) است! هیچ ترسی بر ما نیست و ابدا اگر حتی صدها بازی اینچنینی بیاید ما جامه‌ها می دریم و دو پای دیگر قرض می گیریم تا به بازی مورد نظر برسیم! اصلا و ابداً هم مشکل پینگ و سرعت وجود ندارد به هیچ وجه! اصلا سرعت و پینگ دقیقا بلعکس همدیگر عمل می کنند(!) هرچه سرعت پایین‌تر باشد تجربه روان‌تر خواهد بود و هرچه پینگ بالاتر باشد لگ کمتری خواهیم دید! (به هیچ عنوان هم تعریف من اشتباه نیست!)

با‌توجه به نیاز شدید بازی برای اتصال به‌اینترنت، مجموعاً تجربه ما از‌ بازی به شکلی ثابت و تعریف شده خواهد بود. که با توجه به بازی های مشابه، یا بازیباز می‌تواند به‌همراه دوستان به میدان نبرد برود و یا اینکه قرار است به تنهایی با یک لشکر از دیوانگان بیمار (و بیکار!) مقابله کند.نیاز دائمی برای‌اتصال به‌شبکه نوید بخش یک‌ رقابت آنلاین مبتنی بر‌مهارت فردی و یا همکاری تیمی را می دهد. در زمینه هسته اصلی بازی و گیم‌‌پلی، گقتنی است که تعدادی از سازندگان بازی های قبلی این سری در ساخت نسخه جدید نیز نقش داشتند و از این رو، شاید هنوز هم بتوانیم آثار قدرت و نبوغ آقای کوجیما را در بازی جدید کونامی ببینیم. این‌یعنی مخفی کاری های جذاب بازی،  به علاوه مکانیزم های خوبی که توسط او به بازی اضافه شدند هنوز هم وجود دارند و به احتمال زیاد، هسته بازی دچار تغییر بسیار بزرگی نخواهد شد.

Metal Gear Survive بدون شک بازی بی ارزشی نخواهد بود، اما همانطور که گفته شد، این خود کونامی است که ارزش آن را حسابی پایین آورده. بزرگترین مشکل هم دقیقاً همین است! چرا که اگر کمپانی ژاپنی بجای استفاده از نام متال گیر، استارت بازی دیگری را با همین تم و سبک می زد، ارزش بالاتری به خودش داده بود و حتی توانایی تبدیل شدن به یک عنوان عالی و درجه‌یک را داشت.

با‌ مراجعه به‌ حرف‌هایی که درباره گیم پلی و هسته‌ی اصلی بازی زدیم، می‌توان Metal Gear Survive را چیزی شبیه‌ به بخش آنلاین بازی‌های قبلی مجموعه درنظر داشت. از طرفی، با جدایی کوجیمای دوست‌داشتنی، باید انتظارات بیشتری از این بازی داشت. زیرا تمام تمرکز سازندگان بر‌روی همین رقابت آنلاین بوده و قطعاً از این حیث شاهد پیشرفت‌های چشمگیری در بازی خواهیم بود. از آنجا که قرار است تا بیماران مفلوک و بدبخت بازی را به بدترین شکل ممکن به درک بفرستیم، می‌توان پیش‌بینی کرد که گیم‌پلی دستخوش تغییراتی ریزی بشود. اما پایه و اساس کار براساس گیم‌پلی Metal Gear Solid V شکل گرفته باشد. این یعنی همان گیم‌پلی خوب بعلاوه‌ی عناصر co-op! تقریباً همین موارد هم هستند که می توانند بازی را جذاب و سرگرم کننده نشان بدهند. ترکیب مکانیزم های مثبت گیم پلی نسخه های پیشین به همراه مکانیزم های جدید استخراج شده از بازی های آنلاین، می تواند حسابی دستپخت جدید کونامی را برای عاشقان این قبیل بازی ها خوشمزه و طعم دار بکند!

ماجرای بازی از جایی کلید می‌خورد که در آسمان (!) ناگهان حفره های نورانی عجیبی به‌وجود می‌آیند و دنیای بازی، پرمی‌شود از خطرات دیوانه وار و البته ارتش بیمار (و مثل همیشه بیکار!) قدرتمندی که به خون بازیکنان تشنه اند. در‌میان این‌‌همه اتفاقات وحشتناک، تنها پنج‌نفر از سربازانی که در Motherbase کار می‌کردند زنده ماندند و بازی، شما را در نقش یکی از این پنج‌‌نفر قرار می دهد. پنج‌نفری که باید مقابل یک لشکر بی‌رحم ایستادگی کنند و اینجاست که بازی تازه شروع می‌شود! موجودات جدید و مرگبار، سلاح‌ها و مپ‌های مختلف، از جمله مواردی هستند که به بازی اضافه شدند تا چالشی برای بازیکنان ایجاد شده باشد. همین عوامل، می توانند نقش مهمی در تنوع داشتن بازی ایفا کنند و تأثیرگذار ظاهر شوند. البته اگر لوت باکس‌ها و سیزن پس‌ها همانطور که به جان بازی‌های مورد انتظارمان افتادند، به جان این بازی نیز نیفتند! بحثی که این روزها و با انتشار عنوان مورد انتظاری همانند Starwars Battlefrount II حسابی گُر گرفت و داغ تر شد و جنجال‌های زیادی به راه انداخت. سعید آقابابایی در مقاله‌ای جذاب، به زیبایی این بحث را موشکافانه تحلیل و نقد کرده است.

ماجرای بازی از جایی کلید می‌خورد که در آسمان (!) ناگهان حفره های نورانی عجیبی به‌وجود می‌آیند و دنیای بازی، پرمی‌شود از خطرات دیوانه وار و البته ارتش بیمار و قدرتمندی که به خون بازیکنان تشنه اند. در‌میان این‌‌همه اتفاقات وحشتناک، تنها پنج‌نفر از سربازانی که در Motherbase کار می‌کردند زنده ماندند و بازی، شما را در نقش یکی از این پنج‌‌نفر قرار می دهد. پنج‌نفری که باید مقابل یک لشکر بی‌رحم ایستادگی کنند و اینجاست که بازی تازه شروع می‌شود!

کمپانی ژاپنی برای ساخت این عنوان، بازهم به موتور فاکس روی آورد که خب از لجاظ گرافیکی می تواند برای طراحی چهره کارآمد ظاهر شود. همانطور که در سری بازی های PES همواره چهره پردازی‌های خوب بازیکنان را شاهد بودیم. اما برای طراحی محیط و گرافیک فنی بازی، نیازمند بروزرسانی و اصلاحات بیشتری است. موتور فاکس، مدت‌هاست که در بازی‌هایی مثل PES و حتی خود MGS استفاده می‌شود و اگر سازندگان زحمتی برای پیشرفت این مهم نکشند، مطمئناً Metal Gear Survive ضعف آشکاری از نظر کیفیت گرافیکی با دیگر عناوین حال‌حاضر پیدا می‌کند.  موردی که باید به آن بسیار امیدوار بود، خلاقیت سازندگان بازی است! در چندین سال اخیر، بازی‌های زیادی در این سبک و سیاق عرضه شدند. بعضی، موفق و قدرتمند به میدان آمدند و برخی با شکستی تلخ به خانه برگشتند. هرچه که باشد، در انبار‌ِ ذهن ما، همچین بازی‌هایی به تعداد زیاد، انباشته شدند و تنها چیزی که می‌تواند این بازی را از گم شدن در میان سیل عظیم این عناوین نجات دهد، خلاقیت سازندگان است و بس! ولیکن همانطور که در مقالات قبلی به آن اشاره کردم، پس از داشتن یک ایده خوب و مناسب، پیاده کردن صحیح آن ایده در بازی به مهمترین و ارزشمند ترین بخش کار تبدیل خواهد شد. چه بسیار بازی هایی بودند که علی‌رغم ایده‌ی نابی که داشتند، به یک محصول شکست خورده تبدیل شدند. در نهایت، اگر بخواهم جمله‌ای بگویم که پرونده Metal Gear Survive بدون پوسته‌ی بدبینی (!)  را ببندم، باید بگویم که این بازی، نمی‌تواند یک محصول دگرگون و فوق العاده باشد. تازه اگرهم سازندگان قید خلاقیت را بزندد (که در اکثر موارد همین می شود) این اثر در بهترین حالت می تواند یک عنوان سرگرم کننده باشد. آن هم برای طرفداران بازی‌های co-op اینچنینی، نه طرفداران سری متال‌گیر!

با اینطور خلاقیتی طرف هستیم ما!!!

این روزها، از هر کسی بپرسید چند فرانچایز نابود شده را نام ببرد حداقل یکی دوتایی‌اش را کامل و دقیق برایتان توضیح می دهد. فارنچایز‌هایی که زمانی محبوب دل‌ها بودند و معشوقه چشم ها! اما اکنون، حسابی منفور و نامطلوب تلقی می شوند. بادی که انگار می‌خواهد مجموعه متال‌گیر را هم با‌خودش همراه کند و ببرد! Metal Gear Survive گویی می خواهد به سطحی ترین و پایین ترین رتبه بندی بازی‌ها قدم بگذارد. به همان نقطه اول؛ جایی که بازی‌ها تنها هدفشان سرگرم کردن مخاطبان بود. کونامی، با ساخت این بازی، اگرچه سری متال‌گیر را از آن مسیر فاخری که هیدئو کوجیما ساخته بود دور می کند، بدون‌شک با یک بازی بی‌ارزش و بی‌محتوا طرف نخواهیم بود. ولی اتفاقی که به‌دست او رقم خورد، می تواند برایش هزینه سنگینی داشته باشد و البته طرفداران این مجموعه را برای همیشه ناامید کند. باوجود تمام این موارد، حتی اگر کونامی یک بازی قابل قبول و سرگرم کننده را تحویل بازیبازان بدهد، بازهم فروش و موفقیت این عنوان در ابهام کامل قرار دارد. چراکه او، تابلوی نقاشی شاهکار کوجیما را با رنگ های عجیب و بی‌ربط، حسابی دگرگون و نامفهوم ساخته است!