چرا رژیم صهیونیستی از پیروزی‌های محور مقاومت در سوریه و عراق و نابودی داعش نگران است؟

رژیم صهیونیستی از دو جهت نگران است. شکست نیروهای داعش برای بقیه متحدان آنها چون ارتجاع عربی روحیه‌ای برای ادامه کار باقی نمی‌گذارد و باقیمانده‌ نیروهای تکفیری مانند جبهه‌النصره یا گروهک‌های دیگر انگیزه‌ای برای فعالیت نخواهند داشت. آنها نگران خلأ نیروهای مزاحمی هستند که سوریه را تخریب و عراق را تضعیف کردند. این تکفیری‌ها همواره نیروهای سوری و حزب‌الله را مشغول به خود ساخته بودند. در خلأ وجود این نیروها، امروز عربستان و دیگر حامیان این گروهک‌ها نیز توان ادامه حمایت از این گروه‌ها را ندارند. قطر و ترکیه هم به نوعی با این شکست از صحنه خارج شدند و مزاحم روند محور مقاومت نیستند.

اما آنچه بیشتر آنها را نگران می‌کند،این است که همواره نیروهای پیروز در یک نبرد توان بیشتری برای عملیات‌ بعدی پیدا می‌کنند. صهیونیست‌ها اکنون نگرانند که پس از نابودی داعش دیگر مرزی میان ایران و عراق و سوریه و لبنان وجود نداشته باشد و مجموع این کشورها مقابل رژیم اشغالگر قدس قرار بگیرند؛ نیروهایی که در مقابل داعش پیروز شده‌اند و توانایی زیادی دارند.

در سه چهار ماه گذشته نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی بارها فریاد زده و ناله کرده که نگران شکست داعش است و از قرار گرفتن نیروی قدرتمندی در مرزهای سرزمین‌های اشغالی به رغم خواست اسرائیل در هراس است.

چرا این موضع را دربرابر داعش نداشتند، آیا صهیونیست‌ها نگران حملات داعش نبودند؟

آنها تلاش داشتند با نابودی دولت اسد از طریق گروه‌های تکفیری، سبب تضعیف حزب‌الله شوند. عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد. برخلاف طرح‌ها و دسیسه‌های آنها، با شکست داعش، حزب‌الله از سنگرها بیرون آمد و به یک نیروی فرامرزی تبدیل شد. همچنین با عملیات‌ مشترک نیروهای ایران، عراق و سوریه قابلیت همکاری این نیروها گسترش پیدا کرد و ا‌یران نیز به یک نیروی فرامرزی بدل شده است.

یعنی اکنون رژیم صهیونیستی از عراق و سوریه نیز در هراس است؟

اکنون حتی دولت‌های عربی منطقه هیچ امیدی به جمع زدن عراق و سوریه در یک اجماع عربی علیه ایران ندارند. در زمان صدام، آنها اجماعی به وجود آوردند و عراق به نمایندگی از اعراب به ایران حمله کرد. در آن زمان نیروهایی از کشورهای سومالی، سودان و... به ارتش عراق پیوستند که بخشی از آنها به اسارت ایران نیز درآمدند. اگر در آن زمان تنها سوریه با ما همکاری می‌کرد، امروز عراق، لبنان، حماس و یمن با ایران همراهی می‌کنند. صهیونیست‌ها امروز نگران آن قدرت مشترک و بزرگی هستند که مرز ندارد و به گفته آنها قابلیت تشکیل یک امپراتوری را دارد.

به نظر شما این نیروی مشترک به مقابله با رژیم اشغالگر قدس دست خواهد زد؟

این رژیم خود به خود از میان خواهد رفت و این برمی‌گردد به ترسی که آنها از وجود چنین قدرتی دارند. به اعتراف خود اسرائیلی‌ها، ترس نخستین مشکل آنهاست، بنابراین امنیت را بشدت مورد توجه قرار می‌دهند. نگرانی صهیونیست‌ها سبب افزایش میل مهاجرت در سرزمین‌های اشغالی می‌شود و با ادامه این مهاجرت‌ها رژیم صهیونیستی از درون فرومی‌پاشد.

رژیم صهیونیستی دارای سلاح‌های هسته‌ای است. آیا این رژیم به بازدارندگی تسلیحاتی خود اطمینان ندارد که این چنین به هراس افتاده است؟

اسرائیل هیچ گاه تصور نمی‌کرد در برابر موشک‌ها و سلاح‌های متعارف در منطقه تا این اندازه آسیب‌پذیر شود. از سوی دیگر، به‌کارگیری هر نوع سلاح اتمی یعنی امضای مرگ خود و برای همین این سلاح‌ها کاربردی در این زمینه ندارند. در مورد سلاح‌های متعارف هم آنها آسیب‌پذیرهستند. آنها نمی‌توانند بیشتر از آنچه در جنگ33 روزه انجام دادند، اقدام کنند. بنابراین خط‌مشی آنها تحریک اعراب در برابر محور مقاومت و جمهوری اسلامی ایران است. در طول تاریخ نیز چنین سابقه‌ای از آنها به چشم می‌خورد و در جنگ‌های اُحد و خندق آنها به تحریک اعراب علیه مسلمانان دست زدند. آنچه آمریکا علیه عراق انجام داد نیز در این چارچوب بود. آریل شارون، نخست‌وزیر وقت اسرائیل هشت بار به آمریکا سفر کرد تا با پرونده‌های ساختگی ساخت سلاح اتمی توسط صدام، آمریکا را به حمله به عراق ترغیب کند. بر این اساس، آنها ترجیح می‌دهند بین ایران و عربستان سعودی یا کشور مسلمان دیگری جنگ درگیرد. اجلاس قاهره در هفته گذشته تلاشی بود برای ایجاد اجماع عربی علیه حزب‌الله که با شرکت نکردن پنج کشور عربی شکست خورد. پیش از آن، با طرح همه‌پرسی اقلیم کردستان عراق و حمایت رژیم صهیونیستی از استقلال کردستان عراق، سعی داشتند برای منطقه مشکل جدیدی بیافرینند که در این زمینه هم راه به جایی نبردند. پس از شکست داعش آنها به فکر تشکیل جبهه بزرگی علیه ایران هستند. در واقع، اسرائیل از آنجا که هر تنشی بین کشورهای منطقه را به نفع امنیت خود می‌بیند، از تنش‌زایی در منطقه حمایت می‌کند.

به نظر می‌رسد رژیم صهیونیستی از پروژه ایران‌هراسی برای پیشبرد سیاست‌های داخلی و خارجی خود بهره ببرد؛ برای مثال بحث شهرک‌سازی در کرانه باختری. آیا این رژیم در افزایش تبلیغات علیه ایران‌ و محور مقاومت چنین هدفی را دنبال نمی‌کند؟

اکنون موجودیت اسرائیل در خطر قرار گرفته است و آنها کاملا به این مساله واقفند. به مجرد نابودی داعش، یک نیروی بالقوه پیروز مانند حزب‌الله از جنگ بیرون می‌آید یا ارتش سوریه. همیشه ارتش‌های پیروز قابلیت بیشتری برای موفقیت در جنگ‌های بعدی داشتند. آنها به این درک رسیده‌اند و می‌دانند حزب‌الله پیروز در جنگ با داعش تا چه اندازه قابلیت و تجربه دارد. بر این اساس، تمام تلاش‌های رژیم صهیونیستی بحث منطقه‌ای است نه داخلی.

بر این اساس آیا رژیم اشغالگر قدس به حمله نظامی علیه لبنان یا سوریه دست خواهد زد؟

صهیونیست‌ها ، مستقیم و مستقل به لبنان یا سوریه حمله نخواهند کرد، بلکه آنها می‌خواهند دیگران را به این کار ترغیب و وادار کنند. تنها در یک صورت اسرائیل به صورت مستقل دست به اقدام می‌زند و آن هم زمانی است که امیدش قطع شود. در این هنگام اسرائیل پای آمریکا را به میدان باز می‌کند و با به خطر انداختن منافع آمریکا، این کشور را وادار به مداخله می‌کند. یعنی با یک بازی کثیف، آمریکا را مجبور به مداخله می‌کند. با وجود پیشرفته‌ترین تسلیحاتی که آمریکا در اختیار رژیم صهیونیستی قرار داده مانند گنبد آهنین، صهیونیست‌ها همچنان هراس دارند و تنها زمانی وارد نزاع خواهند شد که از ورود آمریکا و غرب به این نزاع اطمینان حاصل کنند.

کمیل انتظاری

جهان