کاظم سامی کرمانی؛ اولین وزیر بهداشت بعد از انقلاب

کاظم سامی کرمانی در سال ۱۳۱۴ در شهر مشهد به دنیا آمد. پدر و مادرش  اهل کرمان بودند و جاذبه مذهبی مشهد آنها را به سوی خود کشیده ‌بود. در دوران دبیرستان با مبارزات ملی شدن صنعت نفت آشنا شد و در این راه شروع به مبارزه کرد.
او تحصیلات خود را در رشته پزشکی دانشگاه مشهد شروع کرده و بنا به دلایلی تقاضای انتقال به دانشگاه تهران را کرد و  سر انجام موفق به اخذ مدرک تخصص روانپزشکی شد.
با پیروزی انقلاب، سامی به عنوان وزیر بهداری در کابینه مهندس بازرگان منصوب شد. دکتر سامی اولین وزیر بهداشت بعد از انقلاب بود که ضمن قبول این پست، مسئولیت حدود ۳۰ واحد درمانی دیگر را به عهده گرفت و ضمن ادغام واحدهای مشابه و کاهش بوروکراسی و حذف مخارج زائد، منشأ خدمات دیگری شد. بیست و سوم تیر ماه سال ۱۳۵۸ (پنج ماه پس از انقلاب) دکتر سامی وزیر بهداری دولت موقت مهدی بازرگان ،  طرح «طب ملی» را در اجتماع مدیران بهداری‌های سراسر کشور که در شهر مشهد برگزار شده بود اعلام داشت که به موجب آن هزینه دکتر، دارو و درمان همه ایرانیان از سوی دولت تأمین و تأسیس بیمارستان غیردولتی غیرقانونی می‌شد. این طرح، مراجعه داوطلبانه مردم به مطب خصوصی پزشکان را در ساعات غیر اداری منع نمی‌کرد. در مقدمه طرح آمده بود که «تندرستی و درمان رایگان حق مردم است». قبل از استعفای دولت موقت در ۱۴ آبان ۱۳۵۸ چندین بار استعفای خود را ، تقدیم بازرگان کرده بود، اما نهایتاً چند روز زودتر از ۱۴ آبان استعفا داد ومورد پذیرش دولت بازرگان قرار گرفت. کاظم سامی در ۵ بهمن ۱۳۵۸ در اولین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران نامزد شد و با کسب ۸۹۲۷۰ رأی از مجموع ۱۴٬۱۴۶٬۶۲۰ رأی ریخته شده به صندوق‌ها با دستیابی به نتیجه‌ای ضعیف در رتبه ششم قرار گرفت. پس از آن در ۲۴ اسفند سال ۱۳۵۸ وارد کارزار انتخابات اولین دوره مجلس شورای ملی شد و با کسب آرای مورد نیاز توانست به عنوان نماینده مردم تهران وارد مجلس شود. پس از اتمام دوره دوره نخست مجلس شورای اسلامی او تا پایان عمر هیچ مسئولیت سیاسی نداشت. سرانجام  ۲ آذر ماه ۱۳۶۷ شخصی ، به او در مطب شخصی‌اش با چاقو سوء قصد کرد  و در نهایت سامی دو روز بعد با وجود تلاش تمامی تیم جراحی و پزشکان در 4 آذر ماه ۱۳۶۷ درگذشت. علی‌اکبر محتشمی، وزیر کشور وقت جمهوری اسلامی سه هفته پس از قتل کاظم سامی اعلام کرد قاتل وی در حمامی در اهواز خودکشی کرده‌است.

کیهان کلهر؛ استاد کمانچه

کیهان کلهر در  ۳ آذر ۱۳۴۲ در اسلام آباد غرب به دنیا آمد. کار موسیقی را از پنج سالگی به صورت آزاد شروع کرد. دوازده ساله بود که به صورت حرفه‌ای به موسیقی پرداخت و در سیزده سالگی با ارکستر رادیو تلویزیون کرمانشاه شروع به همکاری کرد. کلهر مدتی کوتاه با گروه شیدا در مرکز هنری «چاووش» همکار بود. در هفده سالگی مقیم ایتالیا شد و سپس به نیت ادامه تحصیل راهی کانادا شد و در رشته آهنگسازی از دانشگاه کارلتون اتاوا فارغ‌التحصیل شد.
وی مدت‌ها عضو گروه دستان بود و در کنسرتهای این گروه به همراه شهرام ناظری به نوازندگی پرداخت. از میان این آثار می‌توان به سفر به دیگر سواشاره کرد. پس از جدایی از گروه دستان و آغاز فعالیتهای مستقل با موسیقی‌دان‌های خارجی، با همکاری اساتید موسیقی سنتی ایران محمدرضا شجریانو حسین علیزاده آثاری را پدیدآورد که شامل شش آلبوم زمستان است، بی تو به سر نمی‌شود، فریاد، ساز خاموش، شب، سکوت، کویر و سرود مهرمی‌شوند. وی در این سال‌ها با تعدادی از نوازندگان همچون اردال ارزینکان و تومانی دایاباته هم‌نوازی داشته. هم‌چنین به عنوان نوازنده در گروه راه ابریشم که یویوما ویولون‌سل‌نواز چینی-آمریکایی به راه انداخته حضور دارد. این گروه در دوازده فوریه ۲۰۱۷ برنده جایزه گرمی شد.
 این آهنگ‌ساز و نوازندهٔ کُرد زبان اهل ایران ، در کنار کمانچه، تنبور، سه‌تار و شاه‌کمان نیز می‌نوازد.
کلهر در زمینه آهنگسازی برای موسیقی متن فیلم هم فعالیت داشته‌است، او با هنرمندان مختلف از فرهنگ‌های دیگر همکاری‌هایی داشته‌است. همکاری هنری کلهر با اردال ارزنجان از ترکیه، شجاعت حسین خان از هند، یویوما از چین، ژائو ژیپینگ، عالیم قاسمف از جمهوری آذربایجان، بروکلین رایدر از آمریکا، ارکستر فیلارمونیک نیویورک، کوارتت کرونوس و گروه سازهای بادی هلند،  او را به هنرمندی بین‌المللی تبدیل کرده‌است.