چکیده
زمینه و هدف: رفتار مجرمانه فرایند پیچیده و چند بُعدی است که تحت تأثیر متقابل عوامل محیطی و زمینههای سرشتی فردی قرار دارد. یکی از جهت گیری های مهم در مطالعه رفتار مجرمانه، بررسی پیوند بین گرایشات شخصیتی با ارتکاب جرم و رفتارهای بزهکارانه است. لذا بر این اساس هدف پژوهش حاضر پیشبینی خودکنترلی و تنظیم عواطف در بزهکاران براساس صفات شخصیتی است.
روش شناسی: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی میباشد. جامعه آماری کلیه بزهکاران دختر شهر تبریز هستند که در سال 1395 در کانون اصلاح و تربیت نگهداری میشوند. به علت محدود بودن جامعه مورد مطالعه، تمامی اعضا (60 نفر) به روش سرشماری به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های شخصیت آیزنک، خودکنترلی تانجی و کنترل عواطف ویلیامز و همکاران استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها با روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون انجام گرفت.
یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین عامل های شخصیتی روانپریشیگرایی و روانرنجوری با خودکنترلی و کنترل عواطف رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین عامل شخصیتی روانپریشیگرایی با مؤلفه های خشم، خلق افسرده و اضطراب کنترل عواطف رابطه مثبت و معنادار و با عاطفه مثبت رابطهای ندارد. بین عامل شخصیتی روانرنجورخویی با مؤلفه های خشم، خلق افسرده کنترل عواطف رابطه مثبت و معنادار و با اضطراب و عاطفه مثبت رابطه ای مشاهده ندارد. از طرفی نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که ویژگیهای شخصیتی می توانند خودکنترلی و کنترل عواطف در بزهکاران پیشبینی کنند.
نتیجه گیری: شناخت بهتر صفات شخصیتی افراد بزهکار میتواند در درک، ارزیابی، و کنترل عواطف و خودکنترلی آنها کمک نماید.
کلیدواژه ها: صفات شخصیتی؛ خود کنترلی؛ تنظیم عاطفی؛ بزهکاران
نویسندگان:
جعفر بهادری خسروشاهی: دانشگاه شهید مدنی
زینب خانجانی: استاد گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز.
فصلنامه انتظام اجتماعی - دوره 9، شماره 2 (تابستان)، تابستان 1396.
∎
نظر شما