به گزارش مهر، داریوش یوسفی کبریا دیروز در گفت‌وگو با خبرنگاران با بیان این‌که تا اوایل دهه 70، مرکزی در کشور که به‌صورت منسجم در رابطه با این دریا فعالیت داشته باشد وجود نداشت، افزود: از این رو با افزایش تراز حدود 5/2 متری از سال 57 تا اوایل دهه 70 شاهد خسارت زیادی در آن دوره با رقم 15 میلیارد دلار بوده‌ایم. وی با اشاره به این‌که دریای خزر برای مازندران به‌عنوان استانی که بیشترین جمعیت ساحل‌نشین دریای خزر را به خود اختصای داده و مسائل اقتصادی شهروندان آن متاثر از دریاست، گفت: برای این امر باید رفتار دریا مطالعه شود تا رفتار طغیانی یا عدم طغیانی آن را پیش‌بینی کرد، امری که پیش از اوایل دهه 70 انجام نشده بود و به ایجاد خسارات بسیار منجر شد. وی با بیان این‌که قدیمی‌ترین ترازسنج در سال 1830 و در زمان شوروی سابق در باکو نصب شده، افزود: قدیمی‌ترین تراز سنج ایران در انزلی و با قدمت 90 سال است و در این مدت در دیگر بنادر سواحل دریای خزر نیز ترازسنج نصب شده و مطالعه انجام می‌شود. یوسفی با بیان این‌که از سال 57 حدود 20 سال پیشروی و در 20 سال دوم شاهد پس‌ رفت آب دریای خزر بوده‌ایم، تصریح کرد: از سال 95 و 96 پس‌روی متوقف شده و طبق مطالعات ما و آذربایجان، شاهد افزایش تراز در سه سال آتی خواهیم بود.