'از وقتی که انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری در روز جمعه 29 اردیبهشت 1396برگزار شد و نتایج انتخابات اعلام شد کنشگران سیاسی و فعالان مدنی از آن زمان تاکنون لابی گری ها و رایزنی هایی برای به کرسی نشاندن نفرات مورد علاقه خود انجام می دهند.
در مرحله اول گرفتن رای اعتماد برای وزای پیشنهادی رئیس جمهوری از مجلس و در مراحل بعدی انتصاب استانداران در استانها و به تبع آن تغییر مدیران بر جا مانده از اتوبوس دولت های گذشته و فرمانداران مستقر در دستور کار دولت بوده و هست.
اما حرکت لاک پشتی این قضیه باعث شده حدود 6 ماه از زمان انتخابات رئیس جمهوری سپری شود، بر این اساس ذات هر دولتی و پایداری آن اتکا به شعاری است که در موسم انتخابات داده است. هر چند رئیس دولت دوازدهم در موسم انتخابات باز تکیه بر شعار پیشین خود داشته و اعتدال گرایی را برای دولت دوازدهم نیز برگزیده است شعار بر این اساس است که تصمیم‌ها ، سیاست‌ ها و برنامه ‌ها مبنایی منطقی داشته و با در نظر گرفتن ظرفیت‌ های واقعی جامعه و توجه به مقررات و محدودیت‌ ها وضع شوند.
اعتدال ‌گرایی به مفهوم ایستایی، سازش کاری و محافظه‌ کاری نیست. اعتدال ‌گرایی یعنی پا در واقعیت باشد و چشم‌ ها به افق ‌های بلند دوخته شود. چنانچه بر همگان روشن است طرفداران اصلی دکتر روحانی اصلاح طلبانی بودند که در عمل به آن رای دادند.
اصلاح طلبان معتقد هستند اعتدال‌گرایی بیان دیگری از مشی اصلاح‌ طلبی است. در این گفتمان محافظه کاری جایی ندارد و یا جای کمرنگ و حاشیه ای خواهد داشت. با این اوصاف عده ای از فعالان ستادهای انتخاباتی رقیب دکتر حسن روحانی ، رنگ عوض کرده و خود را معتقد به شعار 'اعتدال و اعتدالگرایی' می دانند در حالی که هستند کسانی به نرخ روز نان می خورند و دنبال پست و مقام هستند. سوال اینجاست که شخصی که از ریشه با جریان و شعار خاص مشکل دارد و در سنگر رقیب فعالیت می کند چگونه با دولت همسو خواهد بود و افرادی که سفارش می کنند تا چه حد در راستای اهداف دولت قدم بر می دارند؟
مردم و مسوولان در محافل عمومی ، ادارات، نهادها و حتی ارگانهای خصوصی منتظر تغییرات در سطح مدیریتی کلان هستند و فعالیت در ادارات دولتی به نقطه صفر نزدیک شده و چندان انگیزه برای کار در مدیران وجود ندارد و اینکه استاندار جدید اردبیل بیش از 12 سال است از استان رفته قطعا شناخت کافی از نیروهای فعال همسو با دولت را نخواهد داشت امری طبیعی است می تواند با تعیین مشاوران دلسوز نظام و استان دارای تجربه غنی، وضعیت را مطلوب کند و آرامش را به سیستم اداری برگرداند.
هر چند عده ای از سیاسیون و نمایندگان مجلس در شورای اسلامی و همچنین عوامل ستاد دکتر روحانی در اردبیل قصد دارند خود را به استاندار نزدیک کنند و جلسات متعددی برگزار می کنند. اما آنچه مسلم است استاندار مجری سیاست های دولت در استان است و باید افرادی همسو با سیاست های دولت تدبیر و امید و دلسوز نظام و کشور برای پست های حساس منصوب کند.
بی شک استاندار اردبیل در چینش مدیران خود نهایت دقت را بکار می گیرد برای این کار به مطالعه بیشتر و زمان زیادی نیاز است و چنین به نظر می رسد تغییرات مدیریتی در استان به درازا خواهد کشید با این وضعیت استاندار اردبیل می تواند با بهره جستن از پتانسیل و ظرفیت های مشاوران با تجربه و دلسوز در راستای اهداف دولت و نظام گام های اساسی بر دارد و جهت حفظ آرامش و دوری از حواشی سیاسی از توصیه های نماینده ولی فقیه در استان و پتانسیل رسانه های مکتوب و نظرات اصحاب رسانه بهره برداری لازم را ببرد انتظار می رود با توجه تجربه گذشته مهندس بهنام جو یکی از استانداران خوش نام اردبیل لقب بگیرد'.
خبرنگار : گیتی طالبی ** انتشار دهنده: سیفعلی موسی زاده
6016/6018