سیداحمد برآبادی افزود: برگزار کننده اصلی این مراسم مسن‌ترین زن محل است و دیگر زنان و دختران محل هم در اجرای مراسم نقش دارند. وی گفت: در روستای کارشک اغلب زنان و دختران از اول صبح در منازل مسکونی خود نان محلی درست می‌کنند که به «پتیر بی‌بی‌گرد» معروف است.

مسئول حوزه پژوهش اداره کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان افزود: در ساعت 14 هر کدام از زنان و دختران روستا به‌وسیله یک تکه چوب 20 سانتی متری و پنبه یا پشم شمع «چراغ» درست کرده و برای برآوردن حاجات شمعی روشن می‌کنند.

وی گفت: سپس دسته جمعی به در خانه بی‌بی می‌آیند و بی‌بی از قبل یک خشت خام و قدیمی تهیه کرده و روی آن را مقداری گل می‌مالد و به ترتیب هر کدام از این شمع‌ها را با ذکر صلوات بر محمد و آل محمد و همچنین دعا برای تمام افراد حاضر در جلسه در گل‌ها فرو می‌کنند.سپس همه اهالی با در دست داشتن خشتی که حاوی فتیله‌ها بود، با شادی و شعف به خارج از روستا رفته و در اطراف چاهی جمع شده و پس از سوختن شمع، خشت را به نیت از بین رفتن سختی‌ها و بلایا داخل چاه انداخته و برای هم دعا می‌کنند، بعد شیرینی و پتیر بی بی گرد را به همدیگر تعارف می‌کنند. / خبرگزاری صداوسیما