سرمقاله دیروز روزنامه شرق را اگر بدون لوگوی روزنامه و محل انتشارش می خواندیم، یقیناً فکرش را هم نمی کردیم که مشغول خواندن یک روزنامه اصلاح طلب هستیم. این سرمقاله به گونه ای به سیاسی‌کاری‌ها در مورد مسکن مهر تاخته بود که گویی انگار نه انگار که همین روزنامه روز دوم پس از زلزله، تصاویر مسکن مهر را عکس یک کرده بود و تیتر زده بود: «قصر اندوه» و حالا در سرمقاله در مذمت این تأکیدات بر روی خرابی مسکن مهر می نویسد: «از آفات مدیریتی بلایای طبیعی آلوده‌کردن آن با اغراض سیاسی است. احساسات پاک و بی‌آلایش مردم که در زلزله اخیر و زلزله‌های سال‌های قبل شاهد آن بودیم، فارغ از جریان‌های رایج سیاسی است. در چنین لحظات تلخ و دردناکی، بهره‌برداری از احساسات مردم، در حکم نمک بر زخم آنان پاشیدن است. مشکل مردم پس از زلزله اخیر در کرمانشاه، مسکن مهر نیست و اشاره به آن در چنین شرایطی اگر خوش‌بین باشیم، عین بی‌تدبیری است.»
نویسنده در ادامه گرچه کل مسکن مهر را رد می کند، اما می‌نویسد «در شرایطی که ابعاد ویرانی بسیار وسیع و تعداد خانه‌های ویران‌شده و آوارشده و سقف‌های فروریخته بر سر مردم، خارج از شمارش است، انگشت‌نهادن بر ویرانی واحدهای مسکن مهر که در میان ویرانی‌های زلزله گم است، چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟ آیا بهتر نیست پای سیاست را از این‌گونه فجایع ملی بیرون بکشیم و امکانات کشور را در کاهش آلام مردم و حل مشکلات ساختاری عدیده مدیریتی بسیج کنیم؟»
این سرمقاله را می توان به فال نیک گرفت و گفت که کسانی هم در میان اصلاح طلبان هستند که سرانجام دریافتند کار جهانگیری و روحانی و رسانه های حامی دولت در باب تأکیدات غیرواقعی و اغراق شده بر خرابی های مسکن مهر نادرست و سیاسی کاری بوده است. در واقع روزنامه شرق به شکل تلویحی از موضع اولیه خود در مورد مسکن مهر بازگشت.
روزنامه دولت: مشکلات حقوق بشری اروپا با ایران را حل کنیم!
روزنامه ایران که در واقع ارگان رسانه ای دولت محسوب می‌شود، در مطلبی با اشاره به همکاری های دو جانبه ایران و اروپا آورده است: «تمرکز بر حل اختلافات تاریخی همچون مسائل حقوق بشر به ضرورتی ناگزیر در مسیر رو به پیشرفت همکاری‌های دوجانبه ایران و اروپا تبدیل شده است. فارغ از حضور و مشارکت جدی هیئت‌های اقتصادی اروپا در تهران و امضای توافقنامه‌های رنگارنگ سیاسی در دوره پسا برجام، باقی ماندن برخی اختلاف نظرها میان دو طرف بر سر موضوعات یاد شده همچنان می‌تواند پل ارتباط دوسویه سیاسی طرفین را معلق نگاه دارد».
این روزنامه در ادامه آورده است که:«دولتمردان ایرانی بر آن هستند تا سمت و سوی دیپلماسی مقتصدانه خود را درباره غرب بر مدار حوزه‌ای متمرکز کنند که در گذشته به‌شدت آسیب دیده است. در چنین فضایی است که موضوع راه‌اندازی دفتر اتحادیه اروپا در تهران اهمیتی فراتر از ایجاد یک کانال رسمی دیپلماتیک یافته...»
گفتنی است در پیش‌نویس قطعنامه «راهبرد اتحادیه اروپا درباره ایران» از هیئت‌های پارلمانی اروپا خواسته شده در سفر به ایران با منتقدان حکومت، فعالان جامعه مدنی و زندانیان سیاسی ایران ملاقات داشته باشند. علاوه بر این در متن پیش نویس قطعنامه آمده که «میراث انقلابی ایران و قانون اساسی آن به عنوان یک دولت اسلامی نباید به عنوان مانعی بر سر راه یافتن زمینه‌های مشترک درخصوص دموکراسی و حقوق بشر قلمداد شود». این عبارت یعنی که قانون اساسی ایران مانع رسیدن به راه حل مشترک در مورد حقوق بشر است. از سویی در سند مذکور از اعمال مجازات اعدام در کشورمان ابراز نگرانی شده است. مشکلات ایران با اروپا فقط حقوق بشری نیست و به تازگی اروپایی ها در مورد فعالیت موشکی ایران هم ابراز نگرانی کرده اند! در چنین وضعیتی تا کجا می شود با اروپایی ها پیش رفت؟
نظر شما