شناسهٔ خبر: 22569399 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: ایکنا | لینک خبر

یادداشت/

جلوه‌های مهجوریت و مظلومیت سیره پیامبر اکرم(ص)

گروه فعالیت‌های قرآنی: یکی از اساتید قرآنی کشورمان در یادداشتی با محوریت مظلومیت و مهجوریت پیامبر اکرم(ص) به ارائه برخی راهکارها در زمینه رفع این مهجوریت پرداخته است.

صاحب‌خبر -
به گزارش خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا)، علی اصغر شعاعی، از قاریان و مدرسان قرآن کریم، طی یادداشتی به بررسی مهجوریت پیامبر اکرم(ص) و راهکارهای رفع آن پرداخته است که در ادامه آمده است.
یکی از مسایل مهم جامعه امروزی جهان، مهجوریت پیامبر بزرگوار اسلام در میان مسلمانان است. منظور از مهجوریت، عدم اهتمام شایسته برای شناخت و تبیین جایگاه رفیع آن رسول بزرگ الهی و عدم شناخت صحیح و عمل به سیره آن حضرت می باشد که ناشی از غفلت مسلمانان از این شخصیت ارزشمند می‌باشد، البته این مهجوریت در جوامع شیعی و سنی هرکدام به گونه ای نمود دارد که مهم ترین پیامد آن عدم تمسّک به قرآن کریم و آموزه‌های اهل بیت (ع) است که خود باعث عقب ماندگی جهان اسلام شده است در این نوشتار برخی از ابعاد مهجوریت پیامبر اسلام حضرت محمد (ص) و راهکارهای رفع آن بیان می‌گردد.
1- تبیین شایسته شخصیت پیامبر
هر جامعه نیاز به الگو دارد که شناخت آن ضروری و لازم است، قرآن کریم برترین الگوی جامعه اسلامی را پیامبر اکرم(صلی اللّه علیه و آله و سلّم) می‌داند آنجا که می‌فرماید: «ولکم فی رسول اللّه اسوةٌ حسنةٌ...(احزاب/21)؛ مسلماً برای شما در زندگی رسول خدا سرمشق نیکویی بود، برای آنها که امید به رحمت خدا و روز رستاخیز دارند و خدا را بسیار یاد می‌کنند.» متاسفانه عموم مردم از ابعاد شخصیت پیامبر کمتر اطلاع دارند. به عنوان مثال شجاعت آن حضرت تا حدی بود که حضرت علی ـ علیه‌السلام ـ در نهج البلاغه می‌فرماید: «كُنَّا إِذَا احْمَرَّ الْبَأْسُ اتَّقَيْنَا بِرَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ، فَلَمْ يَكُنْ أَحَدٌ مِنَّا أَقْرَبَ إِلَى الْعَدُوِّ مِنْهُ». یعنی؛ وقتی که جنگ و نبرد شدت می‌گرفت و نبرد تن به تن آغاز می‌شد به رسول‌ خدا(ص) پناه می‌بردیم و او را سپر خویش قرار می‌دادیم و در این هنگام هیچ کدام از ما از او نزدیک‌تر به دشمن نبود. در حالی که تصور برخی این است که پیامبر(ص) تنها هدایت و رهبری جامعه را به عهده داشت و به صورت مستقیم در خط اول نبرد حضور نداشته است.
2-کاربرد واژه شهادت بجای رحلت در مورد آن حضرت
یکی از جفاها در حق پیامبر(ص) این است که متأسفانه در محافل ما هر چند نادانسته و ناخواسته؛ تعبیر رحلت استفاده می‌شود. در حالی که اولاً باید بدانیم پیامبر را چندین بار ترور کردند. در اوایل بعثت مشرکان قصد حذف کردن فیزیکی ایشان را داشتند و در ادامه و مخصوصاً بعد از هجرت به مدینه و استقرار حکومت اسلامی منافقین که طمع ریاست داشتند چندین بار سوء قصد به حضرت رسول کردند که ناکام ماند اما در آخر بنا بر نقلی ایشان مسموم و به شهادت رسیدند. ثانیاً روایتی از امام صادق(علیه السلام) نقل شده است که فرمود: و ما من نبی و لا وصی و الّا شهید. (بصائر الدرجات، محمد بن حسن بن فروخ صفار، ص 503) هیچ پیامبر و وصی پیامبری نیست الّا اینکه به شهادت می رسد. یعنی در راه خدا کشته خواهد شد. (شیخ عباس قمی در کتاب منتهی الامال روایتی در همین مضمون از امام صادق(علیه السلام) نقل می‌کنند و تصریح می کنند که روایت صحیحه است.) به نظر می رسد می بایست در این زمینه فرهنگسازی شود
3-برگزاری هرچه باشکوه‌تر مراسم‌های پیامبر(ص)
یکی از کوتاهی‌های انجام شده در حق پیامبر(ص) عدم اهتمام به برگزاری مراسم‌های مربوط به آن حضرت در جامعه می‌باشد. ما شاهد هستیم که در ایام شهادت آن حضرت معمولاً از آن حضرت کمتر گفته می‌شود و نذرها و روضه‌ها و عزاداری ها بیشتر مربوط به فرزند بزرگوارشان امام حسن مجتبی‌(ع) است که البته تعظیم امام حسن‌(ع) بجا و شایسته است اما کوتاهی در مورد جدش غیر قابل گذشت است. یادم هست در مراسم 28 صفر در جلسه‌ای نام پیامبر(ص) ذکر نشده بود پرسیدم چرا؟ گفتند فراموش کردیم گفتم چرا؟ گفتند پیامبر خودش بزرگ است و نیاز به پلاکارد ندارد. در حالی که این از نمونه های جفا در حق پیامبر(ص) است. لازم به ذکر است که در آن مراسم سخنران از پیامبر خیلی مختصر صحبت کرد و به ایشان تذکر دادم ایشان کمی تامل کردند و گفتند پیامبر مظلوم است من فقط از ایشان معذرت می‌خواهم و جالب این که مداح اصلاً ذکری از پیامبر(ص) نکرد بعد از جلسه به ایشان تذکر دادم ایشان گفتند پیامبر که روضه ندارد و بعد از توضیحات من، ایشان اشکش جاری شد و گفت از سال بعد سعی می‌کنم حق مطلب را در مورد پیامبر(ص) رعایت کنم و گفت امشب برای اولین بار متوجه شدم که چه خطای بزرگی را در مورد اشرف مخلوقات دچار شده‌ام.
معمولا در مراسم های پیامبر(ص) کمتر شربت و چای و ... می دهند گویی پیامبر به عنوان پدر امت مورد غفلت قرار گرفته است. غفلتی که نشان از غربت پیامبر دارد.
میلاد و مبعث پیامبر(ص) خیلی مظلومانه است. یکی از شرکت کنندگان آفریقایی مسابقات بین‌المللی قرآن به من گفت چرا مسابقات را همزمان با بعثت برگزار می‌کنید؟ در حالیکه در کشورتان برای این عید بزرگ اسلامی جشن‌های باشکوه نمی‌گیرید و از این موضوع دلگیر بود. میلاد پیامبر بسیار مظلومانه است، یادم می‌آید یکبار سوار وسیله نقلیه عمومی شدم به مسافران تبریک گفتم اکثر مسافران گفتند مگر چه روزی است؟ گفتم میلاد پیامبر، راننده گفت خاک بر سر من که از صبح تا حالا در حال مسافربری هستم، اما متوحه نشده‌ام و وای به مسئولان شهر که شایسته آن حضرت تبلیغ نکرده‌اند و وای به حال مسئولان فرهنگی و مبلغان که در مورد پیامبر کوتاهی کرده‌اند تا حدی که شهر در روز میلاد پیامبر بوی غربت پیامبر را می‌دهد. لازم به ذکر است که در مالزی از یک ماه قبل از میلاد پیامبر همه مردم و مسئولین آماده برگزاری جشن‌های نبوی می‌شوند.
شایان ذکر است که چند سال پیش در قم ستاد جشن‌های نبوی تشکیل شد، اما به علت شدت غربت پیامبر، اقدام عملی در خصوص رفع غربت آن حضرت صورت نپذیرفت.
4-توجه به شخصیت پیامبر در نام‌گذاری ایام ویژه مثل روز پدر و ...  
یکی از جنبه‌های مهجوریت پیامبر، عدم توجه به ایشان، همسر و پدر و مادر ایشان در نام‌گذاری‌هاست. چه زیباست برخی از نام‌گذاری‌ها از این اول شخصیت جهان آفرینش شروع شود. «بنت الشاطی» نویسنده معروف عرب در کتابی که در مورد حضرت آمنه‌(س) نوشته گفته است؛ «مایه تاسف است که مسلمانان در مورد خانواده و مادر و همسر شخصیت اول جهان اسلام بی‌اطلاعند». بی‌شک این نام‌گذاری‌ها نقش مهمی در رفع مهجوریت پیامبر(ص) دارد.
5-اهتمام مداحان به بیان اوصاف و شخصیت پیامبر و ذکر روضه‌های آن حضرت
اکثر مداحان در مورد آن حضرت کمتر مداحی می‌کنند به راستی پیامبر با آن همه مصیبت، روضه ندارد؟ براستی چرا این همه غفلت در مورد اصل و ریشه دین، شایسته است در این خصوص مسئولین فرهنگی کشور برنامه ریزی و اهتمام بیشتری نمایند.
6-بیان احادیث و سیره آن حضرت
یکی از سنت‌های زیبا سنت حدیث‌خوانی است که در مساجد کشور پاکستان بعد از نماز اجرا می‌گردد به این ترتیب که حدود 10 حدیث همراه با ترجمه به زبان اردو ذکر می‌گردد. چه زیباست در کشور ما هم این سنت گسترش یابد. شایسته است مبلغان و خطبا از سیره آن حضرت بیشتر بگویند و بجای صحبت‌های طولانی، محور بحث‌های خود را آموزه‌های قرآنی و عترتی قرار دهند.
7-گسترش پژوهش‌های علمی در مورد شخصیت آن حضرت
یکی از ابعاد مهجوریت پیامبر، تحقیقات بسیار اندک در زمینه ایشان است. وقتی در موتورهای جستجوگر در اینترنت جستجو می‌کنیم این غربت مشاهده می‌شود.
و سخن آخر این که پیامبر آن قدر مظلوم است که در جستجوی اینترنتی مطلبی تحت عنوان «مهجوریت پیامبر» یافت نمی‌شود. از همه عاشقان آن حضرت عاجزانه می‌خواهم که در خصوص شخصیت والای پیامبر بزرگ اسلام بیشتر تلاش کنیم و هر کدام گامی موثر برداریم.

نظر شما