به گزارش "ورزش سه"، شاگردان کی‌روش که در اولین دیدار خود در اتریش مقابل پاناما به برتری دست یافته بودند، اینبار در هلند مقابل ونزوئلا قرار گرفتند و به همان سبک همیشگی توانستند این حریف را نیز ناکام بگذارند تا امیدواری نسبت به موفقیت آنها در جام جهانی روسیه افزایش یابد. در ادامه به عملکرد نفر به نفر بازیکنان تیم ملی در این جدال خواهیم پرداخت.

علیرضا بیرانوند

دروازه‌بان شماره یک تیم ملی بعد از حضوری 90 دقیقه‌ای برابر پاناما، در جدال مقابل ونزوئلا هم در نیمه اول بازی کرد. علیرضا بیرانوند در این دیدار علیرغم عملکرد مناسب روی شوت‌های کم تعداد حریف، یک اشتباه بزرگ از خود به جا گذاشت که البته می‌توانست سبب گل ونزوئلا شود. خروج اشتباه و دفع توپ نافرجام این گلر بار دیگر بی‌تجربگی او را به رخ کشید و خوش‌شانس بود که سیدجلال حسینی با توجه به شناختی که از او داشت با حضور روی خط دروازه توپ حریف را برگشت داد.

رشید مظاهری

دروازه‌بان ذوب آهنی تیم ملی در این جدال یک نیمه فرصت بازی یافت و با توجه به هجوم بازیکنان ونزوئلا روی دروازه‌اش دفعات دفع توپ زیادی از خود به جا گذاشت. تنها اشتباه او نیز روی ارسال از سمت راست دروازه ایران بود که با نظاره توپ در سمت مخالف شانس آورد که حاج صفی آن را زودتر از مهاجم حریف زد. مظاهری با چند سیو شوت از راه دور و یک دفع منتهی به کرنر توانست 45 دقیقه‌ی موفقی از خود به جا بگذارد.

سید جلال حسینی

مدافع با تجربه تیمی 60 دقیقه در ترکیب ایران حضور داشت و از بهترین بازیکنان ایران بود. حسینی با ضربه سر توپ را از روی خط دروازه برگرداند و اجازه نداد دروازه ایران برابر ونزوئلا باز شود. دفاع تیم ملی تا زمانیکه حسینی در ترکیب تیم ملی حضور داشت از استحکام همیشگی برخوردار بود و کمتر اجازه خلق موقعیت به حریف را داد.

مرتضی پورعلی گنجی

ستاره تیم ملی در قلب دفاعی که کی روش حتی در بازی های دوستانه نیز 90 دقیقه به او اعتماد می کند. پورعلی گنجی در دفاع و حمله حضور پر رنگی داشت و در اکثریت نبردهای هوایی توانست با موفقیت خارج شود. پورعلی گنجی یکی از بهترین های تیم ملی طی سال های گذشته بوده و به نظر می رسد جایگاه او در قلب دفاعی تیم ملی تثبیت شده باشد.

رامین رضاییان

تعویض تیم و حضور در فوتبال اروپا باعث شده تا مدافع راست تیم ملی از شرایط آرمانی خود به دور باشد. رضاییان برابر ونزوئلا هر چند روز بدی را پشت سر نگذاشت اما عملکرد درخشانی نیز ثبت نکرد. رضاییان در نیمه اول یک موقعیت بسیار خوب برای امیری خلق کرد اما در نیمه دوم بیشتر درگیر کارهای دفاعی بود و البته در کارهای دفاعی به مراتب بهتر از امور تهاجمی عمل کرد.

احسان حاج صفی

بازیکن با تجربه تیم ملی که نمایش های قابل قبولی در پست هافبک مرکزی داشت با غیبت محمدی و نیمکت نشینی آقایی به دفاع چپ منتقل شد. احسان با وجود تجربه بالا اما در این پست روز درخشانی را سپری نکرد و بازیکنان تیم ملی ونزوئلا به ویژه در 30 دقیقه پایانی که قوای بدنی وحید امیری تحلیل رفته بود، توانستند از فضای به وجود آمده در سمت چپ دفاع استفاده کنند و حاج صفی را بارها دور بزنند. به نظر می رسد با بازگشت محمدی، حاج صفی باز هم به مرکز زمین باز خواهد گشت.

امید ابراهیمی

هافبک مرکزی آبی های تهرانی با تصمیم کی روش 30 دقیقه عجیب و سخت را در قلب خط دفاعی سپری کرد. امید ابراهیمی به اندازه ای با حضور در این پست غریبه بود که شاید انتقاد از عملکرد دفاعی او کار سختی باشد. هافبک دفاعی تیم ملی هر چند اشتباهات فردی کمی انجام داد اما نشان داد که مهره مناسبی برای حضور در این منطقه از زمین در روزهای بحرانی نیست و سرمربی تیم ملی باید به دنبال استفاده از حسینی، منتظری و یا حتی چشمی برای انتخاب زوج پورعلی گنجی باشد.

علی کریمی

هافبک دفاعی سابق دیناموزاگرب که در این فصل با بازگشت به فوتبال ایران بار دیگر پیراهن سپاهان را بر تن کرده، در کنار سعید عزت اللهی زوج خط میانی را شکل دادند و او بیشتر وظیفه تقسیم توپ در میانه میدان را برعهده داشت. نمایش متوسط این بازیکن در جدال مقابل ونزوئلا باعث شد تا همچنان شانس دیگر بازیکنان هافبک دفاعی برای دستیابی به ترکیب بالا باشد و هنوز نتوانسته اعتماد صد در صدی را به خود جلب کند.

سعید عزت اللهی

دیگر لژیونر فوتبال ایران همچنان مرد مورد اعتماد کارلوس کی‌روش در خط میانی در پست شماره 6 است. عزت اللهی که با حضور در آمکار روسیه فرصت بیشتر بازی به دست آورده، در این بازی عملکرد دفاعی خوبی از خود به جا گذاشت و در دقایقی که در زمین حضور داشت با قدرت فیزیکی بالا و جنگندگی در خط میانی شرایط را به سود ایران کرد. عزت اللهی که از حضور در یک بازی ابتدایی تیم ملی در جام جهانی محروم است، امیدوار است با عملکردی موفق در این دیدارها شانس حضور خود در لیست تیم ملی را در جام جهانی افزایش دهد.

وحید امیری

وینگر چپ تیم ملی در این بازی همانند دیگر دیدارها با رفت و برگشت‌های پرتعداد خود از کناره‌ی زمین روز پرکاری از خود به جا گذاشت. امیری اگر کمی شم گلزنی هم داشت می‌توانست در همان نیمه اول یک گل به نام ایران کند که کنترل ناموفق او مانع از این اتفاق شد. با این حال با یک پاس گل دیدنی توانست تمام اشتباهات خود در دقایق پایانی بازی که با ضعف توان جسمی مواجه شده بود را بپوشاند و در این بازی نیز نمره قبولی دریافت کند. سرعت بالا در رفت و برگشت و البته عملکرد تکنیکی او باعث شد تا کی‌روش همچنان به او به عنوان یکی از وینگرهای موفق تیمش اعتماد داشته باشد.

سامان قدوس

حضور یک بازیکن با سطح بالا در مرکز زمین تیم ملی، سرعت ملی پوشان در طرح ریزی حملات را بالا برده بود. قدوس هر چند 45 دقیقه فرصت هنرنمایی در زمین مسابقه را داشت اما نقش پر رنگی در تک گل تیم ملی ایفا کرد و یکی از خوب های ایران بود. حضور قدوس به جای دژاگه باعث شد تا تیم ملی در فاز هجومی با سرعت بالاتری توپ را به گردش در بیاورد و در خلق موقعیت نیز به مراتب بهتر از نیمه اول عمل کرد. قدوس با ادامه درخشش خود نشان داد که مهره به مراتب بهتری نسبت به دژاگه برای حضور در ترکیب اصلی تیم ملی است.

اکبر ایمانی

اکبر ایمانی میهمان ناخوانده تیم ملی است، بازیکنی که به تازگی به اردوهای تیم ملی راه پیدا کرده است و البته در چند بازی هم شانس بازی کردن پیدا کرده است. او در بازی امروز برابر ونزوئلا از دقیقه 60 به جای سعید عزت اللهی وارد زمین بازی شد و نمایش نسبتا خوبی در ترکیب تیم ملی داشت. آنچه بیشتر از هرچیزی در مورد بازی اکبر ایمانی به چشم می آید این است که به نظر او در مدت کوتاهی که در تیم ملی بوده هنوز موفق نشده خود را با سبک بازی که کی‌روش از او می‌خواهد هماهنگ کند و به نظر با گذشت زمان او می‌تواند به بازیکن موثرتری برای تیم ملی تبدیل بشود.

اشکان دژاگه

کاپیتان تیم ملی 45 دقیقه نیمه اول برای تیم ملی به میدان رفت. دژاگه که با شروع فصل جدید در هیچ تیم باشگاهی حضور نداشته است، از روزهای اوج خود فاصله زیادی دارد. این موضوع زمانی بیشتر خود را نشان داد که سرمربی تیم ملی نیمه دوم سامان قدوس آماده را جانشین او کرد و تیم ملی در حملات موفق تر و خطرناک تر ظاهر شد.

علیرضا جهانبخش

ستاره ایرانی آلکمار در بازگشت به دی گروفت یکی از بازی های خوب خود برای تیم ملی را به نمایش گذاشت. جهانبخش با وجود درخشش در لیگ هلند، کمتر توانسته چهره ای درخشان از خود در تیم ملی به جای بگذارد اما حضور در ورزشگاه اختصاصی نایمخن باعث شد تا این بازیکن یکی از بهترین های تیم ملی باشد. جهانبخش گل پیروزی بخش ایران را وارد دروازه ونزوئلا کرد و در زمانیکه در زمین مسابقه حضور داشت، با نمایش خود یکی از بهترین های تیم ملی بود.

رضا قوچان نژاد

مهاجم تیم هیرنفین هلند برخلاف گذشته بوی گل نمی‌دهد و در این بازی نیز نتوانست برابر ونزوئلا چاره ساز خط حمله تیم کی‌روش باشد. قوچان نژاد که در ابتدای بازی صاحب یک فرصت ایده آل گلزنی شده بود به راحتی آن را از دست داد تا نشان دهد فاصله زیادی با روزهای اوج خود دارد و این مساله می‌تواند با توجه به ترافیک خط حمله او را با نیمکت نشینی دوباره تهدید کند. قوچان نژاد اما در دقایقی که در زمین حضور داشت با حرکات تکنیکی خود به سمت دروازه، ایران را چند بار صاحب فرصت ضربه ایستگاهی کرد که نتوانستند از آن سود ببرند.

کاوه رضایی

مهاجم موفق شالروا بلژیک بعد از یک فصل دوری از تیم ملی، باز هم تجربه حضور زیر نظر کی روش را پشت سر می گذارند. کاوه رضایی هر چند در دو بازی دوستانه تیم ملی فرصت 90 دقیقه بازی را در اختیار نداشت اما در دیدار با ونزوئلا حضور موثری در خط حمله داشت. رضایی با ارسال یک پاس درخشان سردار آزمون را در موقعیت تک به تک قرار داد اگر کمی خوش شانس بود می توانست یک پاس گل در کارنامه خود ثبت کند. رضایی با ادامه این روند می تواند رفته رفته خود را به یکی از مدعیان ترکیب تیم ملی در جام جهانی تبدیل کند.

سردار آزمون

شماره 20 تیم ملی در سی‌امین بازی ملی خود در اواسط نیمه دوم وارد زمین شد و با فاصله زیاد از روزهای اوج خود نتوانست تغییری در روند هجومی تیم ملی شکل دهد. یک شوت او توسط مدافع ونزوئلا راهی به دروازه نیافت و دیگر ضربه او نیز در ابتدای حضورش در زمین با اختلاف کمی راهی اوت شد. سردار آزمون نیز که این روزها به واسطه عملکرد پایین‌تر از انتظارش در روبین کازان تحت فشار قرار دارد، مطمئنا در آینده قادر خواهد بود به همان مهاجم گلزن اول تیم ملی تبدیل شود.