به گزارش ایسنا، تا سال ۱۹۹۶ بزرگترین موفقیت فوتبال آفریقا که از مدت‌ها پیش از آن تاریخ، هر لحظه پیشرفت می‌کرد، قهرمانی نیجریه در المپیک بود. سرمربیان همه جهان از دهه هفتاد از قدرت بازیکنان این قاره خبر داده بودند. فوتبال به آفریقا خیلی دیر وارد شد اما آنها توانستند قدرت غیر قابل مقایسه‌شان را نشان دهند. بازیکنان آفریقایی قدرتمند، بلند قد، سریع و انعطاف‌پذیر بودند. جوانان آفریقایی ساکن در جنوب صحرا به نظر می‌رسد برای فوتبال بازی کردن ساخته شده‌اند. بزرگترین بازیکن از این قاره اوزه‌بیو موزامبیکی بود. او خیلی زود به بنفیکا پیوست و به شهرت رسید (موزابیک در آن زمان مستعمره پرتغال بود). سپس سلیف کیتا اهل مالی مشهور شد. او پیش از پیوستن به والنسیا در فوتبال فرانسه درخشید. بیری بیری ستاره سویا بود که ملیت گامبیا را داشت. ژرژ وه‌آ لیبایی که دوران موفقی در میلان داشت را باید به این فهرست اضافه کرد. او نخستین بازیکن غیر اروپایی بود که توانست توپ طلا را ببرد. با این حال فوتبال آفریقا به علت مشکلات اقتصادی و نبود یک تاکتیک مناسب خیلی دیر خود را در جهان مطرح کرد.

آنها کم کم خود را در رقابت‌های جوانان و جهانی نشان دادند (کامرون توانست آرژانتین را شکست دهد و در جام جهانی ۱۹۹۶ در مرحله یک چهارم نهایی انگلیس به سختی این تیم را شکست داد). از طرفی حضور بازیکنان این قاره در فوتبال اروپا بیشتر شد. در نهایت آنها به بزرگترین افتخار خود دست یافتند و یک تیم آفریقایی به فینال المپیک ۱۹۹۶ صعود کرد. نیجریه برای رسیدن به این مرحله در گروه خود با حضور تیم‌های ژاپن، مجارستان و برزیل در صدر جدول قرار گرفت. سپس در مرحله یک چهارم، مکزیک را شکست داد و دوباره در نیمه نهایی با برزیل روبه‌رو شد و توانست با گل طلایی از سد این تیم عبور کند.

نیجریه در فینال باید با آرژانتین روبه‌رو می‌شد که مانند برزیل از بخت‌های نخست قهرمانی محسوب می‌شد. آلبی سلسته با ترکیب کاوایرو، زانتی، آیالا، سنسینی، چاموت، باسداس، آلمیدا، مورالس(سیمئونه ۵۶)، بوریتو اورتگا، لوپس و ارنان کرسپو به میدان رفت. نیجریه نیز از بازیکنان به نامی بهره می‌برد و در ترکیبش دوسو، اوپاکارو (اوروما ۶۱)، وست، اوچه، بابایارو، بابانگیدا، اولیسه، اوکوچا (لاوال ۵۷)، ایکپبا (آمونیکه ۷۰)، کانو و آموکاچی بهره می‌برد. بازی در نیمه نخست با تساوی یک بر یک به پایان رسید و سه دقیقه به پایان با تساوی ۲ بر ۲ پیش می‌رفت که آمونیکه در این لحظه توانست مهمترین گل تاریخ فوتبال آفریقا را تا آن زمان به ثمر برساند.

آمونیکه برای بارسلونا بازی کرد اما آسیب‌دیدگی شدید از ناحیه زانو باعث شد دوران ورزشی‌اش تحت تاثیر قرار بگیرد. او به آلباسته پیوست و کمی بعد به خاطر تبلیغ رینالت در کنار بازیکنانی مانند پروسینچکی دوباره به شهرت رسید. تاریبو وست در دفاع میلان مشهور شد و در اینتر به خاطر رنگ موهایش این اتفاق افتاد. او در تیم‌های دیگری نیز پا به توپ شد.

کانو یک ستاره واقعی بود که در ابتدا به خاطر مشکلات قلبی نمی‌توانست فوتبال بازی کند اما عمل کرد و توانست به میادین فوتبال پا بگذارد. بابانگیدا با سرعت باورنکردنی‌اش در آژاکس درخشید. اوکوچا از لحاظ تاکتیکی از همه بهتر بود و تیم را از میانه میدان تا محوطه جریمه هدایت می‌کرد. سال‌ها در آلمان، ترکیه، فرانسه و انگلیس بازی کرد. بابایارو مدافع بزرگی در اندرلخت محسوب می‌شد اما در چلسی به شهرت رسید. ایکپبا در موناکو موفق بود اما در رئال بتیس چنین شرایطی نداشت. اولیسه بازیکن مهم آژاکس و یوونتوس محسوب می‌شد. آنها بازیکنان بزرگی بودند و نشان دادند فوتبال آفریقا آماده کسب بزرگترین موفقیت‌ها است.

انتهای پیام