به گزارش روز سه شنبه ایرنا، مطابق توافق امضا شده، طرح خط لوله گاز «جریان ترکیه»در صورت تکمیل هر سال 14 میلیارد متر مکعب گاز را از روسیه برای مصرف داخلی به ترکیه و همچنین 50 میلیارد متر مکعب به بازارهای مصرف اروپایی منتقل خواهد کرد.
روزنامه نزاویسیمایا گازتا چاپ مسکو امروز سه شنبه در مقاله ای نوشت: رجب طیب اردوغان از این طرح به عنوان ابزاری برای اعمال فشار بر مسکو استفاده می کند و حکومت ترکیه با مهارت از آن بهره می برد.
در مقاله آمده است: آنکارا در نظر دارد از مسکو بخواهد ممنوعیت احداث خط لوله گاز «ترانس کاسپییسک» از ترکمنستان به ترکیه و کشورهای اروپایی از طریق جمهوری آذربایجان را لغو کند؛ روسیه سه سال پیش با استناد به اینکه برخی کشورهای ساحلی دریای خزر، فناوری های پیشرفته برای احداث خط لوله گاز در بستر دریای خزر در اختیار ندارند، با ساخت خط لوله گاز از ترکمنستان به جمهوری آذربایجان طرحی که مورد حمایت اتحادیه اروپا بود، مخالفت کرد.
نزاویسیمایا گازتا در ادامه مقاله نوشته است: رجب طیب اردوغان رئیس جمهوری ترکیه اعلام کرده است که کشورش قصد دارد گاز ترکمنستان را از طریق خاک خود به کشورهای اروپایی انتقال دهد.اما روسیه سالهاست که با احداث خط لوله گاز ترانس کاسپییسک مخالفت می کند زیرا گاز ارزان قیمت ترکمنستان، طرح های گازی روسیه در ترکیه و اروپا را بی ارزش می کند.
در گزارش روزنامه روسی خاطرنشان شده است: سازش اقتصادی روسیه و ترکیه را به زحمت می توان قطعی خواند و هنوز زود است که درباره موفقیت اجرای طرح خط لوله گاز جریان ترکی قضاوت کرد.
روسیه از اواسط سال 95 احداث خط لوله گاز جریان ترکیه را آغاز کرده است و بخشی از این خط لوله با ظرفیت 31.5 میلیارد مترمکعب در قلمرو خشکی، احداث شده است.
براساس طرح تنظیم شده، دو شاخه خط گازی هر کدام با توان پمپ 15 میلیارد و 750 میلیون متر مکعب گاز ساخته خواهد شد و فاز دوم نیز شامل دو مسیر به مجموع توان انتقال 32 میلیارد متر مکعب است که پس از کسب توافق روسیه با کشورهای اروپایی خریدار گاز اجرایی می شود.
هزینه احداث فاز اول طرح خط لوله گاز جریان ترکیه 3.3 میلیارد یورو برآورد شده است.
در همین حال شرکت گازپروم اعلام کرده است که 350 میلیون یورو برای اجرای طرح به شکل وام در اختیار شرکت «ساوت استریم ترانسپورت بی» پیمانکار طرح خط لوله جریان ترکیه قرار می دهد.
دولت های روسیه و ترکیه این توافقنامه را تایید کرده اند و در مجلس دو کشور نیز تصویب شده است و هیچ مانع قانونی برای اجرای آن وجود ندارد.
عملیاتی شدن این طرح می تواند برای روسیه امیدی باشد تا از وابستگی به خط لوله کنونی مسیر اوکراین که با این کشور اختلاف های سیاسی هم دارد، رهایی یابد، زیرا تاکنون سه بار جریان انتقال گاز به اروپا در فصل سرد سال های 2006، 2008 و 2009 قطع شده است، بنابراین مسکو نمی خواهد جایگاه 40 درصدی خود در تامین گاز این حوزه را از دست بدهد و اروپایی ها در پی جایگزین برآیند.
روسیه سالانه حدود 130 میلیارد مترمکعب گاز از طریق خطوط انتقال گاز اوکراین، این منبع انرژی به اروپا صادر می کند.
به گزارش رسانه ها، همزمان با تلاش اروپایی ها برای تنوع بخشی به منابع تامین نیازهای گازی، روسیه نیز در صدد ایجاد مسیرهای مناسب تر گاز رسانی است تا همچنان نقش مهم خود را در این عرصه و کسب درآمدهای ارزی حفظ کند.
از سوی دیگر، آنکارا هم که می خواهد از مزیت حلقه وصل بین روسیه و اروپا بهره های روزافزون اقتصادی ببرد، در صدد است، ضمن حفظ روسیه به عنوان تامین کننده 60 درصدی گاز مصرفی ترکیه، نقش مرکزی در ترانزیت گاز به اروپا داشته باشد تا افزون بر ارتقای جایگاه راهبردی خود، در صورت نیاز از این حربه به عنوان اهرم فشار بر اروپا استفاده کند.
براساس اطلاعات انتشار یافته، طرح خط لوله امضا شده بین مسکو و آنکارا با خروج از روسیه، گذر از دریای سیاه و شبه جزیره بالکان وارد بخش اروپایی ترکیه می شود تا گاز را به یونان و سپس به سایر بازارهای هدف در اروپا منتقل کند.
نیازهای متقابل ترکیه و روسیه نه تنها در قالب این قرارداد تازه امضا شده بلکه در سال های گذشته حتی با وجود اختلاف نظرهای شدید بر سر بحران سوریه، برای آنکارا و مسکو آشکار بوده است.
اما به نظر می رسد نیاز و تمایل ترکیه برای کسب درآمدهای بیشتر از انتقال گاز به ویژه از کشورهای ساحلی خزر، اجرای طرح خط لوله گاز جریان ترکیه را با کندی مواجه ساخته است و اجرای طرح را به زمان نامعینی به تاخیر انداخته است.
اروپام 391** 1346** انتشار دهنده: رحمت الله خدادادی