یک عضو بنیاد باران با بیان اینکه شخصا نگرانی نسبت به مسایل کردستان ایران از لحاظ امنیت ملی ندارم گفت: اگر سیاست‌گذاری جذاب مشارکت‌جویی داشته باشیم، نباید نگرانی از تحولات بیرون از مرزها داشته باشیم.
به گزارش ایسنا، عبدالله رمضان‌زاده در یکصدوشانزدهمین نشست تخصصی ماهانه بنیاد باران که با موضوع «بررسی تحولات اقلیم کردستان عراق»در محل مرکز همایش‌های بین‌المللی رایزن برگزار شد اظهار داشت: از لحاظ سطح توسعه‌ای، استان‌های کردنشین ما، تقریبا جزو 7 استان آخر کشور هستند. وضع بیکاری در بالاترین میزان خودش نسبت به سایر استان‌هاست. وضع مشارکت در مدیریت هم جزو پایین‌ترین سطوح کشور است. این را دوباره اشاره کنم به عنوان یکی از دستاوردهای دولت آقای خاتمی، وقتی آقای دکتر رازانی در دور دوم دولت آقای خاتمی از استان کردستان، بیرون آمدند، نزدیک به 70 درصد مدیران کل استان، بومی بودند و 99 درصد مدیران ادارات، بومی بودند. این وضعیت در دولت آقای احمدی نژاد تغییر کرد و رو به افول گذاشت. یعنی تعداد مدیران غیربومی افزایش پیدا کرد. تعداد مدیران بومی، مخصوصا بومی اهل سنت کاهش پیدا کرد. در کنار این، یک سری برنامه‌های توسعه‌ای هم که در دولت جناب آقای خاتمی شروع شده بود و جناب آقای دکتر ستاری‌فر به عنوان معمار توسعه موزون منطقه‌ای در کشور آن را در سند آمایش سرزمین و در برنامه چهارم دیده بودند، تقریبا به تعطیلی کشیده شد. وضع مدیریت بومی رو به افول رفت. وضعیت اقتصادی بدتر شد و برنامه‌های توسعه‌ای تقریبا در استان کردستان و در استان ایلام و در استان کرمانشاه و بخش‌های جنوبی آذربایجان غربی، 
کم رنگ‌تر شد.
وی ادامه داد: ترکیب جمعیتی کردهای ایران اینطور است که حدود 55 درصد از کردهای ایرانی شیعه هستند. حدود 45 درصد اهل سنت هستند، از جمعیت حدود 6 میلیون نفر. نرخ واگرایی را اگر بخواهیم بگوییم، در میان کردهای شیعه در حد 1 درصد یا کمتر از یک درصد محسوب می‌شود و این را در شورش‌های اول انقلاب دیدیم، در جنگ دیدیم و در میزان مشارکت کردهای شیعه در همه مسایل سیاسی کشور همگام با اکثریت ملت دیدیم. می‌ماند 45 درصد اهل سنت. در میان 45 درصد اهل سنت، به عنوان کسی که در آن منطقه کار کردم، زندگی کردم و دنبال تحولاتش هستم که پیگیری کنم، می‌شود گفت جمعیت واگرایی وجود دارد که حدود 20 درصد از 45 درصد اهل سنت است که می‌توانیم بگوییم اینها گرایشات واگرایانه دارند. از این 20 درصدی که گرایشات واگرایانه دارند، حدود 5 تا 10 درصد نیروهای فعال سیاسی هستند. یک تا دو درصد هم فعال نظامی هستند و گرایشات مسلحانه دارند. این اعداد  را اگر در هم ضرب کنیم می‌شود کمتر از نیم درصد کل جمعیت کرد ایران ممکن است گرایشات خطرناکی نسبت به مسایل امنیتی داشته باشند. این است که باز به عنوان یک متخصص این امر می‌گویم نگرانی نسبت تاثیر تحولات بیرون در داخل وجود ندارد، مگر این که ما نتوانیم سیاست‌هایمان را تغییر دهیم.
رمضان‌زاده همچنین خاطرنشان کرد: دقت کنید به نامه‌ای که اخیرا جناب آقای جنتی راجع به عضو شورای شهر یزد نوشتند. وقتی متوجه شدند قرار است در لیست اصلاح طلبان، یک نفر از اهل سنت قرار گیرد، این نامه را نوشتند که مانع شوند اهل سنت در تهران عضو کاندیداها شوند. این ذهنیت، ذهنیت تجزیه طلبانه است و هل دادن کسانی که گرایش واگرایانه دارند به تقویت مواضع‌شان. این یک طرف قضیه است. طرف دوم قضیه این که اگر بتوانیم کردستان ایران را قطب مناطق کردنشین دنیا کنیم، خیلی مثمرثمر خواهد بود و این کار شدنی است. خیلی هم هزینه بردار نیست. اگر در برنامه‌های توسعه‌ای ما این اتفاق بیافتد، به راحتی می‌توانیم اعلام کنیم از هیچ تحول بیرون مرزهایمان احساس نگرانی نخواهیم کرد. آن وقت سیاست خارجی‌مان را نه بر مبنای سیاست داخلی، برمبنای پارامترهای خارجی می‌توانیم تنظیم کنیم.
این عضو بنیاد باران با بیان خاطره‌ای از دوران خاتمی گفت: جمله‌ای را  خاتمی در سفرهای تبلیغاتی خودش در سال 76 به کردستان گفته بودند که هیچ کس از کردها، ایرانی‌تر نیست. ما بر اساس یک مجسمه‌ و نگاره باستانی که آنجا پیدا کرده بودیم، یک مجسمه مصنوعی درست کردیم و این جمله را زیر آن نوشتیم. شما ببینید چقدر از مردم سنندج وقتی ازدواج می‌کنند پای این مجسمه می‌ایستند، عکس می‌گیرند و سنگ‌ نگاره‌هایی مثل سنگ نگاره‌های تخت جمشید را به عنوان سمبل آغاز زندگی خود در نظر می‌گیرند. ما هستیم که سیاست‌های غلطی را در پیش گرفتیم و نمی‌توانیم نیروهای خودمان را و مردم خودمان را جذب کنیم. اگر بتوانیم نرخ مشارکت سیاسی در مدیریت را بالا ببریم، اگر توجه اقتصادی به مناطق را در دستور کار قرار دهیم، خیلی از نگرانی‌های سیاسی هم حل می‌شود. من فقط به عنوان مثال می‌گویم. دو سفر آقای احمدی نژاد و یک سفر آقای روحانی به کردستان داشتند. دو سفر آقای احمدی نژاد و یک سفر روحانی به سمنان داشتند. مقایسه کنید، وعده‌هایی که در این دو سفر به این استان‌ها داده شده است تا مشخص شود تبعیض یعنی چه.