شناسهٔ خبر: 22051235 - سرویس اجتماعی
نسخه قابل چاپ منبع: شبستان | لینک خبر

یادداشت مهمان؛

گردشگری و صنایع دستی، خلاق و خوش آتیه در حوزه صادرات

خبرگزاری شبستان: بیست و یکمین سالروز ملی صادرات را در حالی گرامی می داریم که گردشگری و صنایع دستی به عنوان دو بخش مهم در حوزه صنایع خلاق، خوش آتیه و روبه رشد، گام های تحول را با شتاب طی نموده و جایگاه خود را در صادرات غیر نفتی تثبیت می کنند.

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرگزاری شبستان، علی اصغر مونسان، معاون رییس جمهور و رییس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در یادداشتی آورده است: 29 مهر، بیست و یکمین سالروز ملی صادرات را در حالی گرامی می داریم که گردشگری و صنایع دستی به عنوان دو بخش مهم در حوزه صنایع خلاق، خوش آتیه  و روبه رشد، گام های تحول را با شتاب طی نموده و جایگاه خود را در صادرات غیر نفتی بیش از پیش تثبیت می کنند. اهمیت اقتصادی و ارزآوری این دو بخش موجب گردیده تا آمارهای صادرات گردشگری و صنایع دستی در گزارش های سالانه  سازمان های بین المللی مرتبط با تجارت نیز اهمیتی ویژه پیدا کند. همان گونه که می دانیم صادرات غیر نفتی نقشی کلیدی در توسعه پایدار دارد، صادراتی که نه صرفا متکی به منابع و داشته های خام زیرزمینی، بلکه برآیند یک اقتصاد مبتنی بر تولید و اشتغال است.

این در حالی است که با عنایت به فرمایشات مقام معظم رهبری، صادرات غیر نفتی بیش از گذشته باید مورد توجه قرار گیرد تا بتوانیم اهداف اقتصاد مقاومتی را با تكیه بر دانش و تخصص و نیروی کار داخلی و استفاده از تمام ظرفیت های اقتصادی و صنعتی كشور جامه عمل بپوشانیم. بدون شک تنوع بخشی به حوزه صادرات علاوه بر کاهش وابستگی به فروش نفت، موجب گسترش تولید و اشتغال نیز می شود و از این مسیر می توان مشکل بیکاری و تورم را نیز حل کرد. مروری آماری بر وضعیت صنایع دستی کشورمان نشانگر آن است که توجه به این بخش راهکار موثری برای رونق بخشی به صادرات و ایجاد اشتغال است.

روند صادرات صنایع دستی در ایران از ابتدای دولت یازدهم مثبت بوده و 36 درصد رشد در سال 93 نسبت به 92، " 13" درصد رشد در سال 94، " 10 " درصد رشد در سال 95 داشته ایم و در سال 95 میزان صادرات صنایع دستی کشور بالغ بر 237 میلیون دلار بوده است. از جمله مهم ترین چالش های بخش صنایع دستی در کشور بالا بودن هزینه تمام شده  و در نتیجه ضعف رقابت با محصولات خارجی، فقدان مشوق های صادراتی، موانع و مشکلات مربوط به بازاریابی و تبلیغات و عدم کاربردی بودن محصولات این بخش است. در میان کشورهای موفق درعرصه تولید و صادرات صنایع دستی چین از جایگاه ممتازی برخوردار است و در حال حاضر این کشور یکی از سه قطب اصلی تولید صنایع دستی در سطح جهان محسوب می شود. به طورکلی سیاست های حمایتی دولت ، تولید در مقیاس بزرگ و قیمت تمام شده ارزان، تمرکز فعالیت های مربوط به این حوزه، استفاده حداکثری از نیروی انسانی جوان و کاربردی بودن محصولات متناسب با ذائقه و نیاز مصرف کننده از عوامل موفقیت کشور چین در تولید و صادرات صنایع دستی است.

بازاریابی و بازارسازی دو اصل مهم است که در زمینه صنایع دستی از آن غافل مانده ایم و بی تردید با شناسایی بازارهای جدید و رفع چالش هایی که ذکر شد می توانیم به رقم بالای 2 میلیارد دلار صادرات صنایع دستی دست یابیم و البته در این مسیر همراهی و حمایت دستگاه های متولی اقتصاد کشور در حوزه صنعت و بازرگانی در تسهیل روند توسعه صنایع دستی کشورمان تعیین کننده است.

نکته مهم دیگر اینکه از جمله مزیت های بزرگ صنایع دستی ایجاد اشتغال با سرمایه اندک است و در بسیاری از مناطق ایران با توجه به ظرفیت های بومی می توان با رقمی حدود 20 تا 30 میلیون تومان در حوزه صنایع دستی شغل ایجاد کرد، در حالی که این رقم در بسیاری از صنایع 200 تا 500 میلیون تومان یا حتی بیشتر است.

براین اساس در بخش صنایع دستی ایجاد  70 هزار شغل سالانه  و در بخش گردشگری نیز همین تعداد پیش بینی شده است و با این ارقام سهم قابل توجهی از اشتغالزایی کشور در دوبخش صنایع دستی و گردشگری تعریف شده است. تحقق این آمار نه تنها موجب توسعه اشتغال بومی و رونق کسب و کار روستاییان، توزیع جغرافیایی عادلانه ثروت و کاهش مهاجرات خواهد شد، بلکه سهم واقعی صنایع دستی و گردشگری در صادرات را تحقق خواهد بخشید.

اما در بخش گردشگری نیز ظرفیت کشورمان برای صادرات این بخش بسیار بالاست و به جرات می توان گفت بهترین و بیشترین ظرفیت ها را در صادرات گردشگری داریم. براساس گزارش سازمان جهانی سفر و گردشگری، ارزش صادرات گردشگری ایران یعنی درآمدهای حاصله از ورود گردشگران خارجی در سال ۲۰۱۵ تنها ۷/ ۱ درصد از کل صادرات کشور را تشکیل می‌داد و این رقم  گویای آن است که به رغم ظرفیت بالقوه بالایی که در حوزه گردشگری داریم نتوانسته ایم به سهم واقعی خود در صنعت توریسم جهانی دست پیدا کنیم، در حالی که ما جاذبه های بسیاری داریم که با معرفی درست آن و با پذیرایی مناسب از گردشگران خارجی، می توانیم سهم  واقعی مان از صنعت توریسم جهان و در آمد مطلوب حاصل از صادرات گردشگری را به خود اختصاص دهیم.

به دلایل متعدد گردشگری یکی از چند پیشران اصلی اقتصاد در چشم انداز ایران محسوب می شود و نگاه جدید به گردشگری به عنوان یکی از چند " پیشران" اصلی اقتصاد ایران نیازمند تحول بنیادی در اجزا و زیر سیستم های اقتصاد کشور می باشد. 

گردشگری به ویژه برخی از رشته های آن که در ایران کاملاً جدید و در مراحل آغازین قرار دارد، همچون گردشگری ورزشی، سلامت، پزشکی، اکوتوریسم و ... جزو بخش های خوش آتیه در سطح جهان و به ویژه ایران محسوب می گردد. نکته قابل توجه اینکه نرخ رشد تجارت جهانی این بخش ها بالاتر از نرخ رشد عمومی تجارت جهانی است. برای گذار گردشگری از وضعیت موجود و تبدیل آن به یکی از پیشران های اصلی اقتصاد و صادرات باید اتفاقاتی همسو با این رویکرد در سایر حوزه های اقتصادی بیفتد.

در این زمینه نگاه به کلیه کالاها و خدمات بخش های صنعت، کشاورزی، معدن و خدمات باید به گونه ای باید مرتبط با حوزه گردشگری و حلقه هایی ازیک زنجیره واحد و مرتبط دیده شود. با این نگرش می توان سرفصل اقتصاد گردشگری را در کلیه دستگاه های مرتبط با حوزه اقتصاد، صنعت و بازرگانی لحاظ کرد. در این زمینه به ویژه باید فصل مستقلی در حوزه  مشوق های صادراتی برای گردشگری و صنایع دستی در نظر گرفت تا انگیزه بخش علاقمندان به فعالیت در این حوزه ها باشد.

به عنوان مثال اختصاص سر فصل های خاص و جداگانه  گردشگری و صنایع دستی در برنامه های راهبردی و عملیاتی سازمان های صنعت، معدن و تجارت در تمامی استان های کشور و هماهنگ با سیاست های سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری موجب شتاب بیشتردر تحقق اهداف اقتصادی دو بخش صنایع دستی و گردشگری خواهد شد.

بدون شک با تدوین و اجرای بسته‌ های حمايتي در زمینه صادرات صنایع دستی و گردشگری با همراهی هیات محترم دولت به ویژه وزارت صنعت، معدن و تجارت و شورای عالی صادرات غیر نفتی، می توانیم شاهد تحقق سهم واقعی صنایع دستی و گردشگری در تولید، اشتغال و صادرات باشیم.

 

نظر شما