به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، اکران فیلمهای خارجی در سینماهای ایران موضوعی است که این روزها با ورود برخی رسانهها و تاکید آنها بر مثبت بودن این کار برای سینمای کشور به یکی از سوژههای مهم رسانهها بدل شده است. حالا با ورود و اظهارنظر وزیر ارشاد درباره این موضوع، بحث در مورد اکران فیلمهای خارجی در سینماهای ایران ابعاد گستردهای به خود گرفته است.
سیدعباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در حاشیه جلسه هیات دولت در جمع خبرنگاران درخصوص احتمال پخش فیلمهای خارجی در سینماهای کشور توضیحاتی ارائه داده و گفته است که این موضوع در حال بررسی است.
صالحی گفت: «این موضوع در دهههای مختلف محل بحث و گفتوگو بوده است. برخی با این نگاه که ما فیلمهای خارجی خوبی در سطح جهانی داریم و این کار میتواند به اقتصاد سینما کمک کند، موافق این موضوع هستند. در عین حال کسانی که تمایل دارند در اوقات فراغت خود از سینما استفاده کنند، میتوانند با تنوع فیلمها مواجه شوند. طبعا وقتی این فیلمهای خارجی عرضه میشوند باید ضوابط عرضه را داشته باشند تا امکان نمایش پیدا کنند، مشابه آنچه در مورد فیلمهای داخلی وجود دارد. بنابراین موافقان با این استدلالها از این موضوع حمایت میکنند که اگر سالنهای سینما برای فیلمهای خارجی باز شود، کمککننده اقتصاد سینما و ایجادکننده فضای رقابتی خواهد بود.»
وی در ادامه تصریح کرد: «منتقدان این اتفاق نیز استدلالهای خود را دارند و میگویند که با توجه به تعداد محدود سالنهای سینمای ما و اینکه در همین حد سالنها امکان نمایش برای برخی فیلمهای تولیدی نیز وجود ندارد یا زمان کافی اختصاص داده نمیشود، نباید این اتفاق بیفتد. ما حدود 100 فیلم در سال تولید میکنیم اما تنها امکان نمایش حدود 70 فیلم در سال وجود دارد. منتقدان معتقدند که در این صورت به تولید داخلی صدمه زده میشود و قطعا صدمه زدن به تولید داخلی، فرصت را برای عرصه داخلی کاهش میدهد. ما نهایتا تلاش میکنیم آنچه اتفاق میافتد منافع بیشتر و هزینههای کمتری داشته باشد. البته هنوز تصمیم قطعی گرفته نشده است.»
چندی پیش محمد حمزهزاده، رئیس سازمان سینمایی حوزه هنری، در نشست سراسری مدیران امور سینمایی این نهاد، از علاقهمندی حوزه هنری به اکران فیلمهای خارجی صحبت کرده بود. او در بخشی از صحبتهایش گفته بود: «یکی از وظایف دولت این است که در کنار سایر برنامههایش، به موضوع صنعت و اقتصاد سینما توجه کند. هر کسبوکاری، در اتاق بازرگانی یا مراکزی از این دست نماینده دارد، اما سینما از این امکان محروم است. هر فیلمی که تولید میشود از نظر محتوا از مجاری مختلف بررسی میشود، اما در کنار توجه به بهداشت محتوا، باید به این موضوع توجه کند که یک فیلم از نظر اقتصادی و جذب مخاطب چه جایگاهی دارد؟ حمایت از تولید ملی اولویت اول، دوم و سوم ماست. همان حساسیتی که برای نمایش فیلم ایرانی داریم، برای انتخاب و نمایش فیلم خارجی هم داریم اما به اکران فیلم خارجی بهعنوان یک گزینه فکر میکنیم.»
هرچند اکران فیلمهای خارجی در برخی سینماهای کشور مانند پردیس قلهک، پردیس کوروش و سینما هویزه مشهد کاری تجربهای است و اینگونه نیست که قرار باشد اتفاقی نادر در سینمای ایران روی دهد اما صحبتهای مسئولان فرهنگی کشور، نشان از آن دارد که شاید قرار باشد این موضوع در ابعاد وسیعتری دنبال شود. موضوعی که باید با دقت در مورد آن تصمیمگیری شود. تجربه ورشکستگی سینما در دهه50، متعاقب ورود و اکران گسترده فیلمهای خارجی یکی از تجربههای تلخی است که در این زمینه صورت گرفته و برخی کارشناسان احتمال تکرار آن را میدهند. البته در کنار این موضوع تجربه پخش فوتبالهای جهانی از صدا و سیما هم وجود دارد که باعث توجه بیش از پیش مردم به فوتبال و افزایش هواداران فوتبال داخلی هم شد.
در حالی که فیلمهای امروز سینمای ایران در بهترین حالت توانایی جذب دو میلیون نفر مخاطب را به سینماهای کشور دارند و بسیاری از اقشار جامعه میلی به دیدن فیلمهای ایرانی در سالنهای سینما ندارند، انجام اقدامی مثبت که منجر به آشتی مردم با سینما شود قابل ستایش است. اقدامی که باید سنجیده صورت بگیرد. به نظر میرسد در حالی که تعداد سینماهای کشور متناسب با میزان فیلمهای تولیدی نیست و بسیاری از هنرمندان از صف طولانی اکران فیلمهای سینمایی ناراضی هستند، باید مهمترین اولویت مسئولان فرهنگی کشور ساخت سالنهای سینمایی با توزیع مناسب و عادلانه در سطح کشور باشد. مسالهای که این روزها کمتر مورد توجه رسانههاست.
با وجود اینکه اکران فیلمهای خارجی در کشور قطعا میتواند کمک بسزایی به جذب مردم به سینما داشته باشد و فرهنگ سینما رفتن را در بین خانوادهها جا بیندازد باید به این نکته هم توجه کرد که محصولات جذاب سینمایی دنیا تا چه حد میتوانند تنوع را به سینمای یکدست ایران بیاورند. امکان اینکه هنرمندان ایرانی با وجود مورد توجه گرفتن در جشنوارههای مختلف، میلی به فاصله گرفتن به سینمای فعلی و ایجاد تنوع در محصولات خود را نداشته باشند، زیاد است. این موضوع میتواند پایان تلخی را برای سینمای ایران رقم بزند. عادت دادن ذائقه مخاطبان سینما با فیلمهای خارجی ریسکی است که باید دید سازمان سینمایی برای افزایش مخاطبان فیلمهای سینمایی، آن را میپذیرد یا نه؟
* نویسنده : وحید محرابیان دبیرگروه فرهنگی
نظر شما