خودکفایی در بخش اقتصادی به این معنا نیست که یک دیوار دور کشور بکشیم و کاری با دنیا نداشته باشیم بلکه باید مسیر تجارت را آسان و راه صادرات را هموار کنیم تا اقتصاد رونق پیدا کند. برای رسیدن به این هدف، یک راهکار اساسی وجود دارد و آن هم اقتصاد مقاومتی است.

وقتی می‌خواهیم تولیدات خود را توسعه دهیم، باید آن را دانش‌بنیان کنیم و در این زمینه هنوز گام جدی برداشته نشده است. این در حالی است که از نظر تولید علم، کشور ما از ظرفیت و توانایی بالایی برخوردار است، اما هنوز این دانش در تولید به کار گرفته نشده است. تجربه این موضوع در بخش‌هایی مانند نانو و فناوری صلح‌آمیز هسته‌ای وجود دارد، اما آن‌قدر این دانش پراکنده است که جمع‌آوری آن یک پروژه اساسی به حساب می‌آید. برای دستیابی به این هدف باید به صورت فرماندهی قرارگاهی عمل کنیم تا بهترین نتیجه کسب شود.

یکی از تاثیرات دانش‌بنیان کردن تولیدات کشور، کاهش قیمت تمام‌شده و بالا بودن کیفیت است که در ابتدا انجام این امور به سرمایه‌گذاری نیاز دارد و باید توسط دولت تأمین شود، اما دولت هنوز اهتمام لازم را در این بخش نشان نمی‌دهد.

از سوی دیگر باید توجه داشت دولت برای افزایش تولید فقط به کارخانه‌هایی توجه می‌کند که نیمه تعطیل یا تعطیل هستند در حالی که برخی بنگاه‌های اقتصادی فعال وجود دارند که ظرفیت تولیدی آنها کاهش یافته و تکمیل این ظرفیت، هم دارای هزینه کمی است و هم اشتغال بیشتری را به همراه دارد.

دولت به عنوان برنامه‌ریز باید بررسی‌های لازم را انجام داده و تولیدات پرتقاضا را به بنگاه‌های تولیدکننده سفارش دهد. موضوع دیگری که می‌تواند مورد توجه قرار بگیرد، فاصله از درآمدهای نفتی است. در سال‌های گذشته شاهد بودیم سهم درآمدهای نفتی از بودجه کشور به 25 درصد کاهش یافته بود، اما نتوانستیم این دستاورد را حفظ کنیم. فاصله گرفتن از درآمدهای نفتی هم در سیاست‌های ابلاغی اقتصاد مقاومتی آمده و هم مورد تاکید مقام معظم رهبری است. این درآمد اگر صرف سرمایه‌گذاری در پروژه‌های دانش‌بنیان شود قطعا نتیجه بهتری حاصل خواهد شد تا به صورت مستقیم در بودجه هزینه شود.

دکتر علی آقامحمدی

عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام