به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از اصفهان، به نقل از روابط عمومی دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان، حجتالاسلام و المسلمین محمد قطبی، رییس دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان گفت: توسعه شبکههای اجتماعی و پیام رسان، مسیر ارتباطات و اطلاع رسانی را به نفع خود منحرف ساخته و رسانههای محوری و منحصر در اطلاع رسانی از جمله تلویزیون را به حاشیه رانده است.
وی گفت: تلویزیون هم به دلیل سیاستها و برنامههای مشارکت گریزش و هم به لحاظ محدودیتهایش از انحصار در یک دوره طولانی، اکنون به حالت احتضار کشیده شده و نَفَسهای آخرش را میزند. نفسهای بیماری که اگر درمان نشود بدون تردید خواهد مُرد.
وی افزود: در میان تفاوتهایی که بین شبکههای اجتماعی و پیام رسان با تلویزیون و جود دارد میتوان ضعف تلویزیون در جلب مشارکت مردمی را مهمترین علت به حاشیه رفتن آن دانست. مشارکتی که همیشه انتظار میرفت و هیچ وقت اتفاق نیفتاد. در واقع مردم، تنها دریافت کننده هستند و هیچ نقشی در برنامههای تلویزیون ندارند. حتی نخبگان جامعه هم به همین صورت، به اضافه این که نخبگان در بهره گیری از تلویزیون محرومتر و مظلومترند.
وی تصریح کرد: به راستی چرا باید تلویزیونِ یک استانی مثل اصفهان، با حدود پنج میلیون مخاطب تنها با سلیقه و فکر کمتر از ده نفر اداره شود و 5 میلیون و 999 هزار و نهصد و نود نفر دیگر هیچ نقش و تاثیری در آن نداشته باشند. آیا این چیزی جز انحصار نیست؟ آیا این نادیده انگاشتنِ مشارکت مردم و نخبگان موجب احتضار تلویزیون نشده است؟
حجتالاسلام قطبی افزود: چند سال قبل هراز چندگاهی مدیر کل صدا و سیما برخی نخبگان را در جلسهای با موضوع «دورهمی به صرف چایی و اندکی میوه» دعوت میکرد ولی همین چشمه کور هم از چشمه گی افتاد.
وی ادامه داد: چرا نخبگانی که باید در رسانه رسمی کشور فرصت ارتباط با مردم را داشته باشند رو به شبکههای اجتماعی و پیام رسان آورده و پیج و کانال برای خود دست و پا میکنند؟ چرا مردم سلولهای خبری و فراغتی را در فضای سایبری و مجازی جست و جو میکنند و نه از تلویزیون؟
رییس دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان بیان داشت: چرا جدیدترین و نابترین گزارشهای ویدئویی از زندگی مردم و میراث ناملموس تنها در شبکههای پیام رسان دست به دست میشود؟ چرا مردم احساس میکنند تلویزیون چیزی جز تکرار و یکسانی فعالیتها نیست؟ چرا هیچ کس برنامههای تلویزیون را به دوستان و آشنایان خود توصیه نمیکند ولی به کرّات کانالها و پیجهای مجازی را به دیگران معرفی میکند؟
وی گفت: چرا تلویزیون هم، برای ارتباط خود با مردم به شبکههای اجتماعی و پیام رسان التماس میکند؟ چه کسی این محتضر را باید دریابد و درمانش کند تا از نَفَس نیفتد؟ نخبگان جامعه چه وظیفهای در این زمینه دارند؟ آیا فرصت، زمینه و امکان ورود نخبگان به درمان و حل مسئله وجود دارد؟
وی در پایان تأکید کرد: به نظر میرسد مدیران و برنامه ریزان تلویزیون در این زمینه سازی، نقش سازندهای دارند و میتوانند کاری از پیش ببرند. امیدوارم پیش از اینکه بخواهیم با تفت، تلویزیون را بدرقه کنیم، تخت مشارکت پذیریِ تلوزیون پذیرای نخبگان و آحاد جامعه باشد.
نظر شما