چکیده

در حقوق ایران،  قانون ثبت علائم و اختراعات مصوب 1310، قانون حمایت از حقوق مؤلفان و مصنفان و هنرمندان مصوب 1348، قانون ثبت علائم، اختراعات و طرح ­های صنعتی مصوب 1386 و لایحة جامع مالکیت ادبی و هنری مصوب 1393 (در صورت فعلیت به صورت قانون لازم ­الاجرا)، به‌عنوان منبعی عام و قانون ساماندهی مد و لباس مصوب 1385، در این زمینه به‌مثابة منبع قانونی خاص برای استناد محسوب می­ شوند. در حقوق فرانسه نیز، حمایت از محصولات مربوط به مد، در بازة زمانی 1792 تا 1902، در چارچوب حق مؤلف و حقوق طرح ­ها و مدل­ ها به‌طور عام و از سال 1902 به بعد و به‌ویژه با تصویب قانون جامع مالکیت فکری (کد مالکیت فکری) در سال 1992، ذیل عناوین مختلفی از جمله از آفرینش ­های مرتبط با صنایع فصلی پوشاک و زیورآلات و تولیدات فصلی مورد توجه قانون‌گذار این کشور قرار گرفته است.

کلیدواژه ها: آفرینش‌های پوششی؛ آفرینش‌های زیبایی؛ حقوق مالکیت ادبی و هنری؛ حقوق مالکیت صنعتی؛ مد

نویسندگان:

ستار زرکلام: استادیار، گروه حقوق خصوصی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران

 سید امین روح‌الامینی: کارشناس‌ارشد، حقوق مالکیت فکری، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران  

مجله حقوق خصوصی - دوره 14، شماره 1، بهار و تابستان 1396.

برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.