به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ فارغ از نگاه و انتخاب سیاسی هر شخص و جریانی در انتخابات اما آن چیزی که بیش از هرچیز برای این روزهای کشور نگران کننده به نظر می‌رسد، میزان دلبستگی دولت روحانی به نتایج مذاکرات است.

برای بسیاری از منتقدین توافقنامه‌ی برجام و به اصطلاح دلواپسین، سخت و تلخ است که دولتی که مدعی بود آمریکا به عنوان کدخدای اروپایی‌ها قابل اعتماد است، بعد از چهار و نیم سال اعلام می‌کند که امریکا قابل اعتماد نیست؛ حالا هم مسئولین کوچک و بزرگ دولتی به دنبال القای «منزوی شدن آمریکا» بعد از پاره کردن برجام هستند.

این در حالی است که لحظه به لحظه بر خطر اداره‌ی کشوری که تمام بنیان‌های مادی و معنوی خود را به نتیجه مذاکرات گره زده، اضافه می‌شود؛ رئیس‌جمهوری که حتی مشکل آب خوردن مردم را به رفع تحریم‌ها ربط داده، حالا باید راه چاره‌ای برای روزهای بدون توافق برجام بیاندیشد.

مهمتر از اداره کشور، بدنه اجتماعی منتظری است که روحانی علاوه بر وعده‌ی رفع تحریم‌ها، مذاکره در سایر ابعاد و محدودیت‌های جهانی ایران را وعده داده بود.

دولت روحانی تمام داشته‌هایش برای اداره کشور را از دست رفته می‌بیند؛ این را می‌شد از صدای لرزان، چهره‌ی درهم و اشتباهات لفظی مکرر روحانی در نطق علیه اظهارات رئیس جمهور آمریکا دید و این تازه ابتدای سه سال و نیم راه دشوار با دولت دوازدهم است.

در کنار مشکلات اعظم دولت و دستپاچگی مسئولین، مشاور رسانه‌ای جدید آقای روحانی، پیشنهاد کمپین حمایت از خلیج فارس می‌دهد؛ برخی هم کمپین حمایت از سپاه را به راه انداخته‌اند.

علی رغم اینکه حضور در این کمپین‌ها فی‌نفسه می‌تواند مثبت و موثر قلمداد شود اما به نظر می‌رسد که راه‌اندازی و تبلیغ این قبیل کمپین‌ها در شرایطی که دولت باید پاسخگوی بیش از 40 میلیون شرکت کننده انتخابات باشد، صرفا جنبه‌ی جلب توجه و انحراف توجهات از مسئله‌ی مهمی را دارد که با پاره شدن برجام صورت گرفته است.

برجام پاره شد تا بیش از این، روحانی و کابینه‌ی دولت یازدهم منتظر کمک‌های آمریکا و اتحادیه اروپا نمانند؛ هرچند دولت یازدهم توانست در منتظر نگهداشتن مردم ایران برای رسیدن عواید برجام موفق باشد و حتی از پل مهمی چون انتخابات ریاست جمهوری عبور کند اما برای حفظ بدنه‌ی اجتماعی عاریتی‌اش، فرصتی ندارد.

باید منتظر ماند و دید که آیا دولت روحانی، پلن جایگزینی برای اداره‌ی کشور خواهد داشت یا با توجه به اینکه رئیس جمهور، تمام داشته‌هایش را روی برجام گذاشته است، چگونه با این بحران مواجه خواهد شد؟ بحرانی که به زودی سر و صدایش بلند خواهد شد.