در رقابتهاي انتخاباتي سال 96 وقتي رقيبش عنوان كرد كه ميشود يارانه مردم را به دو برابر افزايش داد، آقاي روحاني و آقاي جهانگيري با لحني اعتراضآميز اين موضوع را فاقد عملياتي شدن عنوان كردند و گفتند از كجا ميخواهي منابع آن را تهيه كني و صدها ايراد ديگر... ولي خود آقاي جهانگيري وعده 150 هزار توماني به مردم دادند و گفتند از اين پس هيچ فقيري در كشور نخواهيم داشت و ما با حقوقهايي كه به اقشار كمدرآمد جامعه ميدهيم، سفره آنها را بزرگتر خواهيم كرد.
بنده خودم يك فرد از كار افتاده و با معلوليت شديد تحت پوشش بهزيستي هستم. دولت تاكنون به ما حقوق كه نداده هيچ، بلكه سالانه مبلغي را كه به عنوان كمك هزينه دارويي ميدادند، آن را هم قطع كردند. هر وقت به بهزيستي ميرويم، ميگويند اعتبار نداريم. با مديركل هم كه اصلاً نميشود ملاقات كرد. هر وقت براي ملاقات مراجعه ميكنيم، جلوي در نگهباني ما را به دفتري كه خارج از ساختمان اداري قرار دارد، ميفرستند و كارمندان آنجا هم ميگويند اول مشكلتان را به ما بگوييد، اگر صلاح دانستيم يك وقت ملاقات ميدهيم وگرنه امكانپذير نيست. من اگر ميخواستم مشكلم را به آنان بگويم، چرا از آقاي مديركل درخواست ملاقات حضوري داشتم. در اين شش ماه كه از سال ميگذرد فقط 100 هزار تومان دادهاند كه آن را هم به استانداري مراجعه كرده و از آنجا نامه آوردهام.
آقاي معاون اول آيا شما در جريان كمبود اعتبار سازمان بهزيستي هستيد يا نه؛ اگر هستيد چرا به وعده خود عمل و اعتبار اين سازمان را بيشتر نميكنيد تا خدمات بهتري به معلولان عزيز ارائه كنند. با وعدههايي كه شما و آقاي روحاني داديد، اميدهاي خيلي زيادي به اين قشر از جامعه بخشيديد، ولي الان چه كودكاني كه به جيب پدرشان نگاه دوختهاند تا در اين فصل مدارس مانند بقيه كودكان لوازمالتحرير و لباس مدرسه تهيه كنند، چه پدراني كه روي نگاه كردن به فرزندان خود را ندارند و از بيپولي رنج ميبرند، چه زنان بيسرپرستي كه اميدشان از زندگي قطع شده و نگاهشان فقط به كمكهاي دولت است، چه پيرمردان و پيرزناني كه براي يك لقمه نان به تكديگري روي آوردهاند و در آخر چه جواناني كه با هزاران اميد به شما رأي دادند تا حداقل از اين معضل بيكاري خارج شوند، ولي الان به كارهايي روي آوردهاند كه اصلاً در شأن اين جوانان غيرتمند كشور عزيزمان ايران نيست.
از آقاي رئيسجمهور و آقاي معاون اول عاجزانه خواهشمندم به اين مشكلات بزرگ اجتماعي توجه بيشتري كنند و نگاه دقيقتري داشته باشند. اگر خودتان هم وقت چنين كاري نداريد، به مسئولان امر، دستور فوري و اكيد بدهيد تا اين مشكلات به معضلات تبديل نشود.
در آخر شما را به اين بيانات مهم مقام معظم رهبري يادآور ميشوم كه ميفرمايند: «كشور عزيزمان ايران شبيه بدن انسان است. ببينيد كجا مشكل دارد، توجه بيشتري به آن نقطه داشته باشيد. ببينيد به كجا خون كمتري ميرسد به آنجا خون بيشتري تزريق نماييد تا به كشورمان آسيب نرسد».
نام محفوظ است
نظر شما