به گزارش صبحانه، چند روزی است که دو بازی FIFA 18 Ronaldo Edition و Forza Motorsport 7 Ultimate Edition با قیمت های نجومیشان در بازار ایران سر و صدا به پا کرده اند. به هر فروشگاهی که سر بزنید و بخواهید یکی از این دو بازی را تهیه کنید، قیمت ۵۰۰ تا ۵۵۰ هزار تومانی را خواهید دید.قیمتی که به حق یا ناحق، بسیار گزاف و غیر منصفانه است. اما چنین برچسب قیمتی دلایل خاص خودش را هم دارد که توصیف آن نیازمند بررسی دقیقتر و موشکافانه تر بازار پر تردد بازی های ویدیویی ایران است.
دیجیاتو نوشت: به این منظور، سری به مرکز بازار بازی های ویدیویی تهران زدیم و دلیل را پرس و جو کردیم. به میدان امام خمینی یا همان پشت شهرداری و توپخانه قدیم رفتیم؛ جایی که همه چیز از آنجا شروع می شود و طنین موج آن به دورترین نقاط کشور می رسد.
فروشگاه های ایرانی ادعا می کنند که نسخه مخصوص رونالدو، علاوه بر خود بازی، حاوی بسته هایی است که ۶۰ دلار ارزش دارند و به همین خاطر قیمت بازی دو برابر است. در فروشگاه گیم استاپ اما گفته شده که بازی ۸۰ دلار است و همان بسته هایی به ارزش ۶۰ دلار هم در آن قرار دارد، ۸۰ دلار با قیمت روز دلار می شود تقریبا ۳۱۲ هزار تومان.
از فروشندگان پرسیدیم که چرا بازی هایی مثل فیفا ۱۸ در روزهای ابتدایی عرضه قیمتی نجومی دارند و دلیل را جویا شدیم. همانطور هم که انتظار می رفت اغلبشان تمایلی به پاسخ دادن نداشتند. اما از طرفی برخی از آن ها نیز، سعی کردند تا کمی راهنمایی کنند و پاسخ هایی درخور سوال ارائه دادند.
به گفته بسیاری از آن ها، دلیل اصلی به دلال ها باز می گردد. در اغلب صحبت هایشان نام دبی و خرده فروشی های آن شنیده می شد. می گفتند که بازی ها پیش از زمان انتشار و زودتر از موعد مقرر به دست این دوستان اماراتی می رسد و آن ها هم با قیمتی بالاتر این آثار را به دست دلال ها و رابط ها می سپارند.
بازی ها هم از این طریق پیش از موعد مقرر و به صورت غیر قانونی از طریق بارهای مسافری، از مرزهای ایران می گذرد و سریع و بدون وقفه در بازار توزیع می گردد. بر اساس گفته های این فروشندگان، دلیل اصلی گرانی بازی ها در روزهای ابتدایی تنها به همین مورد مربوط می شود.
همین بازی که در فروشگاه های ایرانی ۵۵۰ هزار تومان فروخته می شود، در امارات برای پیش فروش ۳۹۹ درهم قیمت دارد. یقینا واسطه های ایرانی بازی را با قیمتی بیشتر از ۳۹۹ درهم از فروشندگان عرب می خرند تا پیش از موعد به ایران برسانند. البته برخی هم ادعا می کنند که بازی ها را به صورت عمده و زیر قیمت می خرند.
آن ها می گویند که هر معامله بازی اریجینال، برایشان سود ناچیزی در حدود ۱۵ تا ۲۰ هزار تومان به همراه دارد. اگرچه احتمالا این رقم کمی از واقعیت فاصله دارد، اما غیر منطقی هم نیست. اگر بالاترین قیمت دلار را چهار هزار تومان حساب کنیم، یک بازی ویدیویی ۶۰ دلاری در نهایت هزینه ای ۲۴۰ تومانی برای کاربر ایرانی در بر خواهد داشت.
اما حالا می دانیم که بازی ها از کجا به دست فروشندگان بازی های ویدیویی ایران می رسد. آن ها از دبی خرید می کنند و بهای محصولات را با درهم می پردازند. پس در این میان قیمت بازی ها برای فروشندگان ایرانی کمی متفاوت تر از آب در می آید.
به عنوان مثال، یک بازی قدیمی تر را بررسی می کنیم. تکن ۷ در یکی از خرده فروشی های اماراتی، ۱۸۵ درهم ارزش دارد. با تبدیل واحد درهم به ریال می توان دریافت که خرید این بازی، چیزی در حدود ۱۶۵ هزار تومان برای ایرانیان هزینه در بر دارد. پس با یک حساب سر انگشتی می توان فهمید که فروشندگان سود چندان زیادی از فروش بازی ها به دست نمی آورند.
اما می توان این احتمال را داد که سود اصلی آن ها، روی بازی هایی است که پیش از عرضه در بازار ایران رویت می شوند. به گفته یکی از همین فروشندگان، بازار بازی های ویدیویی در ایران مافیای خودش را دارد. البته این موضوع تنها منحصر به ایران نیست و این مافیای زیر زمینی، در دبی نیز روابط خاص خودش را دارد.
بر اساس شنیده های ما، این افراد بازار ایران را با دقت عجیب و ریز بینانه ای زیر نظر دارند. می دانند که گیمرهای ایرانی چه آثاری را می پسندند و برای چه عناوینی ذوق و هیجان دارند. پس آن ها از این آب گل آلود به نفع خود ماهی می گیرند و از ذوق و اشتیاق کاربران ایرانی سو استفاده می کنند.
نسخه Ultimate بازی فورتزا موتور اسپورت ۷ در وبسایتی آمریکایی با قیمت ۹۹.۹۹ دلار به فروش می رسد، چه فیزیکی، چه دیجیتالی.
به گفته یکی از فروشندگان، اگر آن ها بفهمند که یک بازی در ایران کمیاب شده یا هیجان خاصی حول یک عنوان خاص شکل گرفته، خیلی راحت قیمت درهمی آن را نیز هیجانی می کنند و باعث به وجود آمدن یک سری قیمت حبابی می شوند. برای دلالان مهم آن است که گیمرها دقیقا برای چه بازی هایی هیجان زده شده اند. در همه جای دنیا یک بازی AAA، جدای از آنکه چه نام و نشانی دارد، با قیمتی ۶۰ دلاری عرضه می شود.
پس در این صورت، فروشندگان گران می خرند و گران هم می فروشند و در این میان برخی از آن ها نیز شیطنت خود را می کنند تا سود بیشتری عاید جیبشان شود. به قول خودشان بازار ایران، بازار بی صاحبی است که هیچ قانون خاصی بر آن حاکم نیست.
شرکت های بازی سازی یا برند های صاحب کنسول، فاقد نمایندگی معتبر در ایران هستند؛ پس نظارتی هم از سوی آن ها صورت نمی گیرد. از طرفی بازی ها تقریبا قاچاقی و از دبی وارد ایران می شوند و قیمتشان هم به کرم دلالان بستگی دارد. به نوعی هر چه آن ها بگویند همان می شود و هیچ کاری از دست هیچ فردی ساخته نیست.
فورتزا هم مشابه فیفا، قیمت ۳۹۹ درهمی در امارات دارد. از آنجایی که بازی هنوز عرضه نشده، پس باید قیمت بسیار بالایی هم بابت آن بپردازید در غیر این صورت ۳۹۹ درهم می شود ۴۳۰ هزار تومان.
شاید مهمترین عامل گرانی بازی ها در ایران را هم بتوان همین بی قانونی ها و عدم وجود نظارتی ویژه بر فروش بازی های ویدیویی قلمداد کرد. درباره نوع محصولات و محتوایشان صحبت نمی کنیم. به هر حال مسئولین در ارتباط با این موضوع حسابی پیگیر هستند. بازی های محبوب و پر طرفدار ممنوع و کالاهای عمدتا قاچاق از بازار جمع آوری می شود بدون آنکه توجهی به شیوه های قانونی توزیع بازی شده باشد؛ یعنی یک سرکوب کامل.
عدم رعایت قانون کپی رایت در کشور و نبود صنفی برای ارزش گذاری قیمت محصولات، باعث شده تا قانون جنگل بر بازار بازی های ویدیویی ایران حاکم شود. این عبارت حرف ما نیست، بلکه گفته خود فروشندگان بر آن اذعان دارند. حرف وزیر ارتباطات نیز هست که دست بر قضا ارتباط خوبی با گیمرها دارد. به گفته بسیاری از فروشندگان قانون دست آن ها است و می توانند قیمت ها را خیلی راحت بالا و پایین ببرند.
به نوعی هر فردی که قدرت بیشتری در بازار داشته باشد، ارزش محصولات را مشخص می کند. روابط با دلالان بازی حالا مهمترین مسئله برای فروشندگان است. به هر حال هر چه ارتباط قوی تری با این مافیا داشته باشند، قدرتشان هم بیشتر است و احتمال دارد که هر از گاهی عناوین خاص به صورت انحصاری در اختیارشان قرار بگیرد که شاید دست هیچ فرد دیگری به آن ها نرسد.
این بازار چهار رکن اصلی دارد که قیمت را دستخوش تغییر می کنند: خریدار، فروشندگان عادی و واسطه های ایران و فروشندگان اماراتی. و متاسفانه نه بنیاد ملی بازی های رایانه ای به عنوان متولی دولتی و نه هیچ یک از بازی سازها و ناشرین نقشی در این میان ایفا نمی کنند تا چنین اتفاقی تحت کنترل باشد.
اگر واسطه که بار فیفا ۱۸ یا فورتزا موتور اسپورت ۷ را به ایران آورده، تصمیم بگیرد بازی ها را ۵۵۰ هزار تومان بفروشد، هیچ کس نمی تواند بگوید چرا. البته که این واسطه های ایرانی هم مبلغ بیشتری می پردازند اما برچسب قیمت ۵۵۰ هزار تومانی برای فیفا ۱۸ که به گفته فروشندگان محبوب ترین و پرفروش ترین بازی پلی استیشن ۴ در ایران است، نشان از آن دارد که بازاری با این درجه از اهمیت به دست دلالانی بی هویت در دو سوی مرزها افتاده و نه دولت و نه شرکت های بازی سازی تمایلی به کنترل آن ندارند.
مقصر کیست؟ احتمالا هر ۴ عضو این حلقه باطل. بیش از همه خریدار به عنوان تطمیع کننده و فروشندگان اماراتی که واسطه های ایرانی را حسابی تیغ می زنند. وقتی فیفا ۱۸ را دلال ها با قیمت ۴۰۰ هزار تومان می خرند، کرایه راه را هم روی آن می کشند. روی کالای نوبرانه سود خوبی هم می خواهند و در نهایت می رسیم به برچسب قیمت ۵۵۰ هزار تومان و کاربرانی که با ذوق فراوان حاضرند این مبلغ را بپردازند.
نظر شما