سرویس بین الملل-المانیتور اشاره می کند که روسیه سالهاست که قصد دارد از تهران که سابقه تحت تحریم امریکا قرار گرفتن را داشته است تجربیات مثبتی کسب کند با این حال، نتیجه ارزیابی مقام های روس این بوده است که شرایط سیاسی، ژئوپولیتیک و اقتصادی دو کشور بسیار متفاوت از یکدیگر بوده اند. در نتیجه، این ارزیابی ها نشان می دهند حتی اگر تجربیاتی نیز از سوی روسیه از ایران قابل اموختن باشند باید با دقت و مورد ارزیابی قرار گیرند. 

به گزارش آفتاب نیوز، این سایت اشاره می کند که از زمان الحاق کریمه به روسیه در سال ۲۰۱۴ میلادی سرنوشت مشترکی میان مسکو و تهران در چشم انداز تحولات سیاسی قرار گرفته است و تحریم های امریکا و اروپا شامل هر دو کشور شده بود. المانیتور اشاره می کند که ایران ثابت کرد که یک کشور می تواند تحت تحریم زندگی کند و نشان داد که می توان در آن شرایط نیز رشد تولید ناخالص داخلی را حتی در زمان رکود عمیق تجربه کرد. با این وجود، تجربه  تحریمی قبلی هدف قرار دادن پروژه های داخلی و صادرات نفت ایران بوده اند. 

این سایت اشاره می کند که نتایج ارزیابی های سال ۲۰۱۵ میلادی انستیتو انالیز استراتژیک نشان داد که احتمالا تولید ناخالص ملی روسیه با کاهشی یک تا دو درصدی در سال مواجه خواهد شد آن هم به دلیل تاثیر تحریم های غرب. روسیه اما برنامه های جایگزینی واردات را حتی پیش از بحران اوکراین اغاز کرده بود. با تحریم های تازه انگیزه روسیه برای پیدا کردن گزینه های بیش تر قوی تر از گذشته خواهد شد. 

المانیتور در ادامه این پرسش را مطرح می کند که چه اتفاقی برای پروژه های خارج از کشوری خواهد افتاد که روسیه قصد مشارکت در آن ها را دارد اما با محدودیت های ناشی از تحریم مواجه خواهد شد؟ این سایت در پاسخ می نویسد:«این محدودیت ها به آن معنی خواهند بود که شرکت های فناوری امریکایی نمی توانند محصولات خود را به پروژه های بالادستی مرتبط با قطب شمال ارائه کنند چرا که شرکت های روسی در آن ایفای نقش می کنند و بیش از ۳۳ درصد از سهم آن پروژه ها را به خود اختصاص داده اند. شرکت بزرگ نفتی دولتی روسنفت منافع زیادی در برخی از پروژه های بزرگ از جمله سولیموئس در برزیل (۴۵ درصد سهم)، پتروپریا در ونزوئلا (۴ درصد سهم) دارد. روسنفت پیش بینی می کند که تحریم ها به ضرر منافع امریکا خواهند بود. 

المانیتور اشاره می کند اگرچه تحریم ها علیه ایران و روسیه در یک اقدام واحد به تصویب رسیدند اما دلایل و اهداف این تحریم ها متفاوت بوده اند این بدان معناست که پاسخ های دولت ها نیز ممکن است تفاوت باشند فشار بر بخش انرژی روسیه ممکن است اقدامی در راستای رقابتی ناعادلانه و برای از میدان به در کردن شرکت های نفت و گاز روسی با طرح بهانه های سیاسی باشد. با این حال، امریکا می تواند دستورالعمل دیگری نیز داشته باشد اقدام علیه اصلی ترین بخش تولید درآمد روسیه که ضامن مشروعیت حکومت پوتین است. 

این سایت اشاره می کند کارشناسان روس معتقدند که اقتصاد روسیه به دلیل تاثیر تحریم های اعمال شده علیه روسیه در سال ۲۰۱۴ میلادی تحت تاثیر قرار گرفت اما بیش تر تاثیرپذیری نه به دلیل تحریم ها که به سبب کاهش قیمت نفت بود. اگرچه سه سال از اولین موج تحریم ها علیه روسیه گذشته و شهروندان روس می گویند که تاثیرات منفی آن را احساس کرده اند اما آنان معتقدند که تحریم های تازه امریکا سبب اسیب پذیری بیش تر روسیه نمی شوند. در نتیجه، روس خود باور دارند که تاثیر تحریم تحریک امیز امریکا علیه روسیه در شرایط کنونی کمتر از تحریم های شدید علیه ایران در سال ۲۰۱۲ میلادی خواهد بود. 

این سایت می نویسد:«در مورد ایران تحریم ها تلاشی از سوی امریکا برای غلبه بر ناتوانی خود در نابود کردن کامل برنامه هسته ای ایران بود. در بستری گسترده تر تحریم ها این پیام را به تهران ارسال کردند که واشنگتن هنوز سیاست های ایران در منطقه را مخرب قلمداد می کند و تلاش ترامپ برای نابودی برجام نیز در همان راستا دنبال می شد. علیرغم همه تفاوت ها طرح ادعای نقض حقوق بشر و جاه طلبی های منطقه ای و خارج از منطقه با استفاده از قدرت نظامی از سوی واشنگتن علیه تهران و کرملین وجود دارد. مسکو در حال حاضر اولین پاسخ خود را با اقدام شدید و اخراج دیپلمات های امریکا در روسیه داده است. در همان حال، مجلس ایران در حال بررسی یک لایحه است که بودجه سپاه پاسداران را به میزان قابل توجهی به مقدار ۶۰۰ میلیون دلار افزایش دهد. 

این سایت می افزاید:«به طور طبیعی ایران تاثیرات تحریم ها بر روی روسیه را رصد می کند با این حال، صداهایی از نارضایتی در اروپا شنیده می شود که امریکا را سرزنش می کنند که چرا درباره تحریم روسیه آن کشور با شرکای اروپایی اش مشورتی انجام نداد چرا که روابط تجاری اروپایی ها با مسکو را تحت تاثیر قرار می دهد. در مقابل، ایران نیز معتقد است که امریکا در حال نقض برجام است و از بازیگران اروپایی خواستار اتحاد وضعی محکم در برابر امریکا شده است. به نظر می رسد تهران در حالی که از گزینه خود استفاده می  کند منتظر واکنش های مسکو است. ایا روسیه در کنار ایران برای تقویت ظرفیت های نظامی خود خواهد ایستاد و به تعهداتش در قبال محور مقاومت پایبند خواهد ماند؟ امام جمعه شهر قم حدود دو ماه پیش از نماز جمعه از ایران، روسیه و کره شمالی خواسته بود تا پاسخی جامع و محکم به تحریم های امریکا بدهند. اما بعید به نظر می رسد مسکو از این دیدگاه ایران حمایت کند.

 مسکو تاکنون سعی کرده تا پاسخ هایش را در سطح دیپلماتیک حفظ کند این در حالیست که مقام های ایرانی ترامپ را تهدید می کنند. از جمله محمدعلی جعفری فرمانده سپاه که در ماه ژوئیه گذشته گفته بود که امریکا پیش از تحریم ها باید پایگاه خود در اطراف ایران را برچیند. علاوه بر این ماهیت متفاوت تحریم های ایران و روسیه ممکن است تهران را تحریک کند که رویکرد نظامی تری در مقایسه با روسیه در قبال امریکا در پیش گیرد این در حالیست که اولویت روسیه مقاومت اقتصادی و جست و جو برای یافتن شرکای پایدار جدید یا راه هایی برای دور زدن تحریم های اقتصادی است». 

این سایت در ادامه می نویسد:«به نظر می رسد ایران و روسیه به طور وسیعی به دنبال فرصت  فراتر از همکاری های نظامی دوجانبه هستند و اعزام نماینده های سیاس و اقتصادی  نیز در این راستا صورت می گیرند. پوتین و روحانی  در تاریخ ۱۴ اگوست درباره مسائل مشترک با یکدیگر گفت و گو کردند و از تقویت روابط در اینده نزدیک خبر دادند. هم چنین رایزنی ها درباره لغو ویزا میان دو کشور برای سفر بازرگانان بیش تر نیز انجام شده است». 

المانیتور اما اشاره می کند که اگرچه تحریم های امریکا علیه ایران و روسیه دو کشور را به یکدیگر نزدیک تر می سازد اما بعید است که بتواند تبدیل به ایجاد یک رابطه استراتژیک میان آن دو شود.