روزنامه اعتماد درسرمقاله ای،آورده است:واقعیت این است که در میان مجموعه انتصابات رییس‌جمهور یا شهردار یا وزرا، وضعیت هلال احمر به کلی متفاوت است. یکی از تفاوت‌های مهم آن دو وجهی بودن انتصاب این نهاد است. به همین دلیل است که ابتدا از میان افرادی که برای این پست نامزد می‌شوند شورای عالی هلال احمر باید دو نفر را انتخاب و به رییس‌جمهور معرفی کند تا از میان آنان یک نفر را نصب کند. در حالی که در خصوص سایر انتصاب‌ها برای دیگر نهادها چنین نقش و سهمی قایل نشده‌اند. ضمن اینکه افراد باید داوطلب این مسوولیت شوند و ثبت‌نام کنند و این دقیقا منطبق است با فلسفه داوطلبی در این نهاد مهم امدادی و حمایتی.

تفاوت مهم دیگر اصل بر مردمی بودن این نهاد است. برای نمونه قرار نیست که وزارت امور خارجه یا حتی بهداشت و درمان از طریق مشارکت مردم اداره شوند. آنها کارمندان خود را دارند و در برابر رییس‌جمهور پاسخگو هستند، در حالی که هلال احمر چنین نیست. رکن اصلی آن مدنی بودن این سازمان است. در واقع باید گفت که هلال احمر بزرگ‌ترین نهاد مدنی خیریه، امداد و کمک‌رسانی در هر کشوری است. بنیاد آن بر امر داوطلبی و مشارکت و کمک‌های مردمی است. برای چنین کاری مدیر آن نیز باید از جنس داوطلبی باشد. یعنی حضور در امداد و کمک و انجام کار خیر برای نیازمندان هدف اصلی وی باشد. این با مدیریت یک کارخانه فرق می‌کند. البته مدیر کارخانه هم در نهایت اگر خوب کار کند به مردم خدمت کرده است ولی خدمت او به مردم با واسطه است. او جنس خود را تولید می‌کند و می‌فروشد و سود آن را می‌برد. در حالی که مدیریت امر داوطلبی و کمک و امداد از نوع تولید و فروش کالا نیست. خدمت او به مردم همان کالای نهایی است که تولید می‌کند. همچنین مدیریت هلال‌احمر باید نسبت به هر نوع تمایز سیاسی و اجتماعی و قومی و مذهبی بی‌طرف باشد.

وجود هرگونه سوگیری سیاسی و مذهبی و قومی برای مدیریت آن همچون ویروس ویرانگر در خون و رگ داوطلبی و امدادرسانی عمل می‌کند. جمعیت هلال احمر از نیازِ نیازمند سوال می‌کند، بدون آنکه منطقه، جنسیت، دین، قومیت و زبان او را بپرسد. این ویژگی باید در روح و روان رییس آن وجود داشته باشد. برای رییس جمعیت به عنوان یک هلال احمری هیچ حقی وجود ندارد که در تمایزات و فعالیت‌های سیاسی یا گرایش‌های مذهبی یا قومی وارد شود. اصل دیگری که بر فعالیت‌های جمعیت باید حاکم باشد، استقلال است. رییس جمعیت باید در برابر شورای بالادست خود پاسخگو باشد و به جز این، هیچ گونه وابستگی به دولت و تبعیت از امر و نهی‌های آن برای هلال احمر مجاز نیست. عزل و نصب‌ها و سیاست‌های هلال باید درونزا و مطابق اصول و قواعد اخلاقی و رسمی هلال احمر باشد. هلال احمر حیاط خلوت هیچ فرد یا نهاد یا جناحی نباید باشد.

هلال احمر باید نماد و مظهر سلامت نهادی و اداری در کشور باشد. علت نیز روشن است. تنها با وجود پاکدستی و سلامت اقتصادی است که مردم رغبت می‌کنند به این نهادها کمک کنند. اعتماد رکن اصلی برای جلب حمایت‌های مردمی است. اعتماد بسیار شکننده است و ایجاد آن سخت است ولی از دست دادنش به سادگی رخ می‌دهد. کافی است که کوچک‌ترین شایبه‌ای ایجاد شود. فراموش نکنیم که اگر اعتماد نسبت به فلان نهاد مثلا شهرداری‌ها یا دادگستری یا دارایی یا هر جای مشابه دیگر زایل شود از آنجا که مردم نیازمند آنها هستند از مراجعه به آن سرباز نخواهند زد چون انجام کارهای روزمره مردم مستلزم مراجعه به آنجا است ولی هلال احمر چنین نیست. مردم به دلیل نیاز شخصی خودشان نیست که به هلال احمر مراجعه می‌کنند بلکه برعکس مردم می‌خواهند که با مراجعه به این سازمان و نهاد، نیازهای دیگران را تامین و برآورده کنند.

خودشان برای تامین نیاز خیرخواهی و دگرخواهی است که به این جمعیت مراجعه می‌کنند و این امر مستلزم داشتن اعتماد کامل به آن است.
اکنون با یک انتخاب دو مرحله‌ای مواجه هستیم در مرحله اول شورای عالی جمعیت است که باید از میان نامزدها دو نفر را برگزینند؛ دو نفری که بیشترین انطباق را با شرایط پیش‌گفته داشته باشند. آنان باید به کسانی رای دهند که اگر از خودشان بپرسیم بخواهید ثروت خود را به هلال احمر هدیه کنید آیا حاضرید آن را در اختیار مدیری که رای می‌دهید قرار دهید؟

هر رای در این زمینه باید متکی به یک وجدان آگاه و آسوده باشد. رای‌دهندگان نمی‌توانند بنا به توصیه این و آن و سفارش‌های بیرون از هلال انتخاب کنند. مدیریت هلال با مدیریت یک سازمان دولتی متفاوت است. در مرحله دوم هم انتخاب آقای رییس‌جمهور است که نه تنها باید خالی از شایبه روابط شخصی باشد بلکه فرد منتخب او باید آن قدر امین و درستکار باشد که وی هیچ گاه از انتصابش پشیمان نشود.

*منبع:روزنامه اعتماد،1396،7،1
**گروه اطلاع رسانی**1893**9131**انتشاردهنده:شهربانو جمعه