به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، عصرانه‌های ادبی فارس به صدمین برنامه خود رسید. عصرانه‌هایی که با هدف همدلی و همراهی نویسندگان و شاعران انقلاب اسلامی برگزار شد و توانست طی چند سال به صدمین برنامه برسد.
حسین قرایی، دبیر برگزاری این عصرانه‌ها در گفت‌وگو با «فرهیختگان» گفت: «یادم می‌آید اولین عصرانه در فروردین 92 برای گلعلی بابایی برگزار شد. می‌خواستیم دومین عصرانه را برای امیرحسین فردی بگیریم که آقای بابایی خواهش کردند که دومین فرد برای بزرگداشت از بچه‌های مسجد جوادالائمه نباشد چون ممکن است که ناراحتی پیش بیاید.»
وی افزود: «تقریبا هر 15 روز یکبار و گاهی هم هفته‌ای یکبار این جلسات برگزار می‌شد. سعی کردیم شخصیت‌های اثرگذاری که تا به حال به آنها توجه نشده است را وارد عرصه کنیم. رصد زیادی انجام دادیم و تقریبا برای 99 نفر بزرگداشت گرفتیم که ازجمله این افراد می‌توانم به نصرت‌ا... محمودزاده، محمدرضا شرفی‌خبوشان، رضا شیبانی‌اصل، مرتضی سرهنگی و خیلی‌های دیگر اشاره کنم.»
قرایی با اشاره به هدف برگزاری این عصرانه‌های ادبی گفت: «هدف من وفاق بین نویسندگان و شاعران انقلاب اسلامی بود که خوشبختانه خدا را شاکرم که حضور این شاعران و نویسندگان بر همین هدف بنده صحه می‌گذارد. فکر می‌کنم باید به آثار نویسندگان و شاعران انقلاب اسلامی بیشتر ضریب دهیم. هر شعر خودش یک بحث ادبی است و این اثرگذاری باید بیشتر شود.»
وی به بهترین خاطره از برگزاری این عصرانه‌های ادبی اشاره کرد و گفت: «مدیرعامل خبرگزاری «فارس» با بنده تماس گرفت و گفت که آقای حدادعادل نزد مقام معظم رهبری بود و ایشان گفت که برنامه عصرانه آقای سرهنگی بسیار برنامه خوبی بوده است و این مساله برای من بسیار جای خوشحالی دارد که ایشان خبرهای ادبی را این‌طور با جزئیات دنبال می‌کنند.»
غلامعلی حدادعادل، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی در مراسم عصرانه ادبی فارس گفت: «سال 42 بنده وارد دانشگاه تهران شدم، حدود 55 سالی می‌شود که طی این مدت فضا را رصد می‌کردم. من طی این سال‌ها فعالیت‌های جریان‌های اسلامی، غیراسلامی و ضداسلامی را همیشه رصد می‌کردم که رقبای ما و مخالفان ما خوب هوای همدیگر را داشتند اما ما کاری به کار یکدیگر نداریم. مثلا یادم هست در سال‌های پیش از انقلاب آنها چطور جریا‌ن‌سازی می‌کردند یا یک جریان را چطور بزرگ می‌کردند یا یک چهره از میان خودشان را چطور برجسته می‌کردند.»
حدادعادل افزود: «در همان دوران یکی از آنها رمانی منتشر کرد و بعد در تمام رسانه‌هایشان آن را نقد و معرفی کردند. حتی برای نویسنده بزرگداشت می‌گرفتند و هوای یکدیگر را بسیار داشتند. در حال حاضر هم همین‌گونه است در حالی که حاکمیت با نیروهای انقلاب است اما همان جماعت و جریان با دگردیسی فکری و سیاسی که در آنها رخ داد باز همین‌گونه عمل می‌کنند. این طیف همیشه هوای یکدیگر را داشته‌اند اما ما از این حیث ضعیفیم و قدر داشته‌هایمان را نمی‌‌دانیم و داشته‌هایمان را معرفی نمی‌کنیم و گویی یک نوع خودباختی و احساس حقارت داریم که هرچه داریم هم به چشمان هم نمود نمی‌‌کند. امروز اگر کسی کتابی می‌نویسد خودش باید به نفر دیگری التماس کند که در مورد کتاب من چیزی بگو یا بنویس. ممکن است یک کتاب حاصل دو سال یا بیش از 50 سال کار فکری یک نویسنده باشد اما قدر دانسته نمی‌شود. ما می‌گوییم پیش از انقلاب ساواک فعال بود و امکان آن نبود که این‌گونه پرداخته شود اما پس از انقلاب که کشور در دست ما بوده است.»
عبدالرحیم سعیدی‌راد ازجمله شاعران کشورمان در این مراسم گفت: «امروز به خاطر صدمین عصرانه فارس اینجا جمع شده‌ایم، اقدامی که سایر رسانه‌ها به آن نپرداختند، اما «فارس» این مهم را برعهده گرفته که جای تقدیر دارد، اما فکر می‌کنم بنده نیز به نوعی سهمی در این موضوع دارم. زمانی که میهمان آقای قرایی در ورامین بودم، مسیر آمدنش به تهران میسر شد، از همانجا جرقه‌ای زده شد برای چنین برنامه‌هایی که امیدوارم استمرار داشته باشد.»
این شاعر ضمن اعلام اینکه یکی از عصرانه‌ها باید به نام حسین قرایی رقم زده شود، گفت: «همان‌گونه که ما در ورزش باشگاه صدتایی‌ها داریم، چه خوب می‌شود که باشگاه، انجمن یا نام دیگری با همین اعضا تاسیس شود تا این عصرانه‌ها تداوم داشته باشد.»
در این مراسم مصطفی محدثی‌خراسانی گفت: «در این سال‌ها خبرهای ادبی یا باید در کنگره ادبی عریض و طویلی برگزار شود یا بزرگی از دست برود تا رسانه‌های ما به آن توجه کنند و متوجه اهمیت آن شوند، اما با این برنامه‌ها که هوشمندانه بوده توانستند با هزینه کم فضایی سرشار از شور و انگیزه را در فضای رسانه‌ای فراهم کنند. به‌واقع اگر طی چهار سال گذشته خبرهای ادبی را دنبال کنیم بخشی از اخبار را این عصرانه‌ها به خود اختصاص می‌دهند و توانسته در فضای ادبی تاثیرگذار باشد و جو وفاق و همدلی را دامن زده است. این برنامه‌ها ارزشمند بوده اما خب هر طرحی اگر بخواهد استمرار داشته باشد با آسیب‌هایی مثل کلیشه روبه‌رو خواهد شد که این طرح از آن مصون نبوده است و با برنامه‌ریزی می‌شود از گزند این آسیب‌ها دوری کرد.»
* نویسنده : زهرا جعفری خبرنگار فرهنگ و هنر
نظر شما