برنامه نود این هفته حواشی بسیاری را با خود به همراه داشت. حواشی ای که از همان ابتدای بامداد سه شنبه نه تنها موجی در فضای رسانه ای کشور به راه انداخت، بلکه مدیریت باشگاه استقلال و ورزش کشور را نیز دچار چالش کرد.
به گزارش
اعتدال، پخش برنامه فردوسی پور و اظهارات صریح او همراه با افشای برخی مسائل پشت پرده فوتبال کشور و باشگاه استقلال، بازخوردهای متفاوتی از سوی اهالی فوتبال به همراه داشت. برخی فردوسی پور را بابت این حواشی و بررسی اختلافات فراگیر باشگاه استقلال مورد شماتت قرار دادند.
اما واقعیت آنکه فردوسی پور در این برنامه از خود و برنامه نود چهره ای متفاوت از سایر تهیه کنندگان سیما نشان داد و با صراحتی ویژه بر مدیریت اصولی بر فوتبال کشور، رابطه بازی در انتخاب مدیران ورزشی و ترجیح مناسبات خانوادگی و سیاسی بر شایسته سالاری، تاخت.
حواشی ایجاد شده برای باشگاه استقلال در برنامه نود دوشنبه شب هم چنان ادامه دارد. حواشی که بیش از همه مربوط به سیدرضا افتخاری، مدیرعامل، اظهارات منصوریان، سرمربی استقلال، ملکی، عضو هیات مدیره و رحمتی دروازه بان این تیم بود. حاشیه هایی دربراه عدم نتیجه گرفتن استقلال، ناکامی های مداوم این تیم، کنار گذاشته شدن دو کاپیتان استقلال از تیم، عدم قاطعیت مدیریت در استقلال، دخال هیات مدیره در مباحث فنی و بسیاری از موارد دیگر که منجر به رسانه ای شدن برخی مسائل درونی باشگاه استقلال و افشاگری اعضای باشگاه علیه هم شد. این افشاگری ها نه تنها بهت اهالی فوتبال و هواداران استقلال را برانگیخت بلکه برای دقایقی تعجب فردوسی پور، مجری برنامه را نیز موجب شد و او را شوکه کرد.
اظهارات ضد و نقیض اعضای باشگاه علیه هم نشان داد تا چه اندازه اوضاع این باشگاه پرطرفدار فوتبال ایران وخیم و بغرنج است. با این حال در این برنامه مشخص نشد سخنان کدامیک از این افراد صحت دارد و افتخاری مدیرعامل باشگاه نیز تا لحظه های پایانی با وجود اصرار فراوان و قسم های مداوم منصوریان، از تایید سرمربی تیم اش خودداری کرد و نهایتا، کمی قبل از تیتراژ طوری منصوریان را تایید کرد که ملکی هم از دست او دلخور نشود.
نود این هفته شاید درس عبرتی باشد برای برخی مدیران و اهالی فوتبال که بیشتر مراقب اظهارات خود باشند و کمتر با آسمان و ریسمان بافتن و اظهارات غیرواقع سعی در مبرا کردن و بزرگ نشان دادن خود باشند و امکان این وجود دارد که هر لحظه به ادعاهای آنان خدشه ای وارد یا کلا زیر سوال برود. از این رو باید گفت جای برنامه ای مشابه نود در سپهر سیاست خالی به نظر می رسد. البته که سیاست پیچیدگی های خاص خود را دارد و در تهیه چنین برنامه ای در ظرفیت صداوسیمای سیاست زده و دور از منافع ملی نمی گنجد.
با این حال در میان این همه حواشی برنامه نود دوشنبه شب، موضوعی که کمتر بدان توجه شد و البته می توان از آن به عنوان شاه بیت این برنامه یاد کرد، پخش آیتمی درباره مناصبات سیاسی و خانوادگی و البته سابقه مدیریتی و ورزشی اعضای هیات مدیره و مسئولان باشگاه استقلال بود. بخشی که به صراحت نشان می داد شایسته سالاری در این انتصابات کمترین جایگاه را داشته و زور رابطه های سیاسی و خانوادگی بر آن چربیده است. مساله ای که خود فردوسی پور از آن با تعبیر ژن خوب یاد کرد و به افتخاری کنایه زد.
پس از پخش این قسمت افتخاری سعی کرد خود را از این تعبیر مبرا سازد و ورودش به فوتبال را جدا از مسئله ژِن خوب مطرح کند و گفت: من به دنبال کمک گرفتن برای استقلال از طریق روابط خود با دولت هستم و این ژِن خوب هیچ ارتباطی به حضورم در استقلال ندارد.او درباره حمایت داماد او که در دولت مسؤولیت دارد، ابراز کرد: اگر پشتیبانی کرده بود که باشگاه استقلال تا این اندازه بدهی نداشت. زمانی که من به استقلال آمدم این ژن خوبی که می گویید اصلا در جریان نبود. من به اصرار گودرزی به استقلال آمدم. همچون برخی از موارد فردوسی پور در این مورد نیز قانع نشد و به سراغ ادامه برنامه رفت.
با این حال این سوال ایجاد شد داماد سید رضا افتخاری کیست و تعبیر ژن خوب فردوسی پور درباره او از کجا نشات می گیرد؟ گفته می شود داماد افتخاری، همسر مهدی علیخانی، فرزند شیخ قدرت الله علیخانی نماینده مردم قزوین در دوره های ششم، هفتم و هشتم نماینده سابق مجلس شورای اسلامی است و هم اکنون در دفتر اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهوری فعالیت می کند. محمد علیخانی برادر مهدی علیخانی فرزند دیگر شیخ قدرت علیخانی نیز به تازگی به عنوان عضو شورای شهر تهران در دوره پنجم برگزیده شده است.
اما روی سخن فردوسی پور تنها با افتخاری نبود بلکه نحوه انتخاب سایر اعضای هیات مدیره و مسئولان باشگاه استقلال را نیز زیر سوال برد و از زیر سوال رفتن شایسته سالاری در استقلال انتقاد کرد.
جدا از مدیریت استقلال و اوضاع وخیم این تیم، آنچه قابل تامل ویژه است، ماهیت تصمیم گیری و مدیریت در کشور، چینش مدیران و تصمیم گیران در مراکز حساس و تاثیر گذار است. این در حالی است که فوتبال نمونه بسیار کوچکی از این مدیریت است و با توجه به حساسیت ها نسبت به آن و در معرض رسانه بودن اشخاص حقایق آن به زودی افشا می گردد. فاجعه بار ان که مدیریت کلان کشور و انتخاب مدیران، بر محوریت محاسبات شخصی و بده بستان های فردی به جای نفع عمومی و بی اعتنایی بر تاثیر اجتماعی و روانی نتایج منفی آن بر بخش های گسترده ای از اجتماع صورت می پذیرد. حال آنکه بسیاری از این بده بستان ها هیچ گاه افشا نمی گردد.
آنچه بدان پرداخته شد تنها مربوط به ورزش این کشور و بخش کوچکی از آن به نام باشگاه استقلال است، یعنی بخشی که دست کم بخاطر ماهیت غیرقدسی و شائبه های به ظاهر غیرسیاسی دست کم می توان در برنامه ای چون برنامه نود برآن نورافکن نقد را انداخت و بی هراس به تجزیه و تحلیل کاستی ها رفت، چه برسد آنجا که هر سخن و نقدی به مثابه گناهی نابخشودنی مستوجب عقاب می شود و حداقل بازخورد آن اتهام جناحی یا سیاسی کاری به رسانه منتقد خواهد بود.
نظر شما