شناسهٔ خبر: 21355794 - سرویس اقتصادی
نسخه قابل چاپ منبع: روزنامه عصرایرانیان | لینک خبر

افزایش مصرف بنزین ناشی از نتیجه سیاست‌های غلط دولت است

گروه انرژی: عضو کمیسیون انرژی مجلس گفت: افزایش مصرف بنزین ناشی از نتیجه سیاست‌های غلط دولت است.

صاحب‌خبر -

به گزارش فارس، هدایت ا... خادمی گفت: از افزایش مصرف بنزین در شرایط فعلی اقتصاد که دچار رکود است، نمی‌توان رشد اقتصادی را نتیجه گرفت.به عنوان مثال اگر قیمت بنزین کاهش پیدا کند، بی شک مصرف افزایش خواهد داشت.این سوال پیش می‌آید که آیا این افزایش مصرف، نشانه‌ای از رشد اقتصادی در بخش‌های مختلف است؟مصرف سوخت در صورتی می‌تواند نشانه‌ای از رشد اقتصادی باشد که در بخش‌های مختلف اقتصادی اعم از عمرانی، مسکن، صنایع تولیدی رونق وجود داشته باشد اما رکود، رشد منفی و یا روند یکنواخت از موارد قابل مشاهده در این بخش‌ها است.وی افزود: عوامل افزایش رشد مصرف بنزین را باید به دو دسته کوتاه مدت و بلندمدت تقسیم کنیم.عوامل بلندمدت عبارتند است از: «الگوی غلط مصرف»؛ یکی از مشکلات اساسی جامعه ما که تنها در مصرف سوخت صادق نیست و به طور کلی در همه کالاهای اساسی عمومیت دارد رواج  فرهنگ مصرف گرایی است.عامل دوم «تولید خودرهای بی‌کیفیت» است.خودروسازان با تولید خودروی غیر‌استاندارد موجب افزایش مصرف بنزین می‌شوند.عامل بعدی «عدم توسعه حمل‌ونقل عمومی» است.وجود این همه خودروی تک سرنشین در جاده‌ها یعنی حمل‌ونقل عمومی ما نتوانسته به خوبی عمل کند، در صورتی که در کشورهای توسعه یافته اغلب مردم فقط در تعطیلات آخر هفته از خودروهای شخصی استفاده می‌کنند.عضو کمیسیون انرژی مجلس ادامه داد: عوامل کوتاه مدت افزایش مصرف بنزین را باید ناشی از سیاست‌های غلط دولت یازدهم دانست.«نبود اختلاف محسوس در قیمت بنزین و سی ان جی»  موجب شده است که مردم به مصرف سی ان جی روی نیاورند.سرانجام اجرای این سیاست‌ها در سالهای اخیر، سبد مصرف سوخت را تنها به بنزین محدود کرده است.همچنین باید به حذف ابزارهای کنترلی نظیر کارت سوخت در دولت یازدهم به عنوان یکی دیگر از دلایل اصلی افزایش مصرف بنزین اشاره کرد.با حذف کارت سوخت تشخیص مصرف واقعی از غیرواقعی غیرممکن است.بی تردید با حذف کارت سوخت، بنزین یک تانکر می‌تواند بدون نظارت توسط ابزارهای کنترلی به جای داخل باک خودروها برای قاچاق به سوی مرزهای پاکستان و افغانستان فرستاده شود.در سال‌های قبل با افزایش تولید خودرو مواجه بودیم.اما با وجود کارت سوخت، نظام دو نرخی، سامانه هوشمند سوخت مانع از افزایش مصرف شدیم.لازم است بدانیم، در سال‌های قبل در حوزه مصرف سوخت چه در قیمت بنزین و چه در میزان مصرف مشکلات اساسی وجود داشت.به دلیل نبود ابزار کنترلی، مصرف غیرواقعی شکل گرفته بود به این معنا که در نبود نظارت، بنزین به آن سوی مرزها قاچاق می‌شد و برای تامین مصرف داخل کشور به واردات متوسل می‌شدیم تا مصرف واقعی را تامین کنیم.خادمی گفت: راهکارهای موجود برای حل این معضل عبارتند از افزایش قیمت بنزین، به کارگیری نظام چند نرخی و استفاده از ابزارهای کنترلی نظیر کارت سوخت که بهرمندی هم‌زمان از هرسه راهکار، بهترین سیاست است.به دلیل تبعات اجتماعی که این راهکارها به همراه داشت، دولت‌ها قبل از سال 84 ترجیح می‌دادند که برای حل مشکل تلاش نکنند تا اینکه دولت نهم تصمیم گرفت به دلیل توزیع نا‌عادلانه یارانه سوخت بین مردم و تخصیص یارانه بیشتر به افرادی که مصرف و تعداد خودروی بیشتری داشتند، ریسک اجرای این راهکارها را به جان بخرد که در نهایت کشور را از وابستگی به واردات بنزین نجات داد.این کنترل مصرف تا دولت یازدهم ادامه داشت و در مجلس نهم نظام دو نرخی و وجود کارت سوخت تصویب شد.اما به دلیل عدم اعتقاد وزارت نفت و آقای زنگنه در خصوص به کارگیری راهکارهای موجود، به تدریج با تک نرخی کردن قیمت بنزین، عملا کارت سوخت از کار افتاد.اما باید اضافه کنم در مورد گازوئیل وضع به گونه‌ای دیگر است که با اجرای طرح تخصیص سوخت براساس پیماش در این بخش از شرایط مطلوبی برخوردار هستیم.وی افزود: بارها گفته‌ام و بار دیگر هم عرض می‌کنم بنده مخالف عملکرد آقای زنگنه هستم به این دلیل که این وزیر به وعده‌های خود در طول 4 سال عمل نکرده است.در بخش سوخت قرار بود مصرف را سامان دهد، وضعیت فعلی حاکی از مصرف بیش از 85 میلیون لیتری بنزین است.قرار بود کشور را در بنزین خودکفا کند اما در حال حاضر روزانه 12 میلیون لیتر بنزین به کشور وارد می‌شود.خادمی خاطرنشان کرد: بزرگترین خطای آقای زنگنه چه در دوران مدیریت بر وزارت نفت در دولت‌های هفتم و هشتم و چه در دولت یازدهم این بوده که ایشان معتقد است نیازی به احداث پالایشگاه نداریم بلکه بنزین بهتر و با کیفیت‌تری را وارد می‌کنیم.قرار بود سال گذشته پالایشگاه خلیج فارس به اتمام برسد.در حال حاضر از سوی وزارت نفت این مطلب مطرح می‌شود که از فاز 1 پروژه که خود از 3 بخش تشکیل شده، تنها بخش اول آن راه ‌اندازی شده است.از یک طرف حالا که از دوستان می‌پرسیم چرا پالایشگاه نمی‌سازید، جواب می‌دهند که مگر قرار به ساخت پالایشگاه است؟ و از طرف دیگر با سوء مدیریت بلایی بر سر پالایشگاه‌های موجود آورده‌اند که برای هرکسی مشکلات را توضیح می‌دهیم در جواب پاسخ می‌دهد که همان بهتر که پالایشگاه نسازند.به عنوان مثال از زمانی که پالایشگاه آبادان ایجاد شد به دلیل سوخت‌رسانی به کشتی ‌های انگلیسی مازوت تولید می‌کرد پس از این همه سال هنوز که هنوز است این پالایشگاه با همان ساختار اولیه، فعالیت خود را ادامه می‌دهد.این همه منابع در کشور وجود دارد اما «دور خودمان چرخ می‌زنیم»، علت هم «توسعه فساد» است.برایتان مثال می‌آورم؛ شش پروژه پالایشی تحت عنوان «سیراف» قرار بوده که تا پایان سال 96 راه اندازی شود اما تا این لحظه کلنگ  نخورده است.

نظر شما