چکیده

ساختارهای اساسی متفاوت در جوامع، نظام ­های حقوقی و در نتیجه اشکال قانون­سازی متفاوتی را به همراه می ­آورند. در همین راستا، با وجود برخی مبانی مشترک میان حقوق داخلی و حقوق بین­ الملل در زمینه­ ی خلق قانون، عوامل متنوعی نظیر ویژگی تابعان حقوقی و ماهیت روابط آنان و نیز ساختار نامتمرکز و ناهمگن حقوق بین ­الملل سبب گردیده تا قانون‌سازی در حقوق بین­ الملل دارای مختصات و پیچیدگی متفاوتی نسبت به حقوق داخلی باشد. در حالی­که اغلب در سیستم ­های حقوقی داخلی، قانون­ سازی در کنار سایر منابع حقوقی عمدتاً ناظر است به قانون­گذاری، در حقوق بین الملل اغلب مفهوم قانون­ سازی کارکرد خلق قانون را به دوش می­کشد. مفهوم عام قانون­سازی در این نظام به هرگونه اقدام اعضای جامعه­ ی بین‌المللی در جهت خلق حقوق اطلاق می­ شود. همچنین امروزه تحولات و چالش‌های فرایند قانون­سازی بین­ المللی شایسته­ ی توجه است. به علاوه، ملاحظه­ ی منابع آن از زاویه ­ی خلق قواعد حقوقی به درک و شناخت بهتری از این مفهوم در پهنه ­ی حقوق بین‌الملل می ­انجامد.

واژگان کلیدی: قانون گذاری بین المللی -قانون سازی بین المللی-قانون گذاری داخلی-منابع حقوق بین‌الملل

نویسندگان:

رضوان باقرزاده, امیرحسین رنجبریان

مجله تحقیقات حقوقی – دوره 19، شماره 2، تابستان 1395.

برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.