شناسهٔ خبر: 20559284 - سرویس سیاسی
نسخه قابل چاپ منبع: روزنامه حمایت | لینک خبر

«حمایت» گزارش می‌دهد

ایران دومین کشور جهان در درمان اعتیاد

طبق اظهارات بسیاری از کارشناسان داخلی و خارجی، ایران در خط مقدم مبارزه با مواد مخدر در جهان قرار دارد و توانسته موفقیت‌های چشمگیری را در حوزه مقابله با مواد افیونی و اعتیاد کسب کند، ضمن اینکه در دانش اعتیاد پیشرفت‌های جدی داشته باشد. آنچه که نتیجه موفقیت در عملیاتی کردن دسته‌ای از تدابیر و برنامه‌ریزی‎های ویژه در این زمینه است.

صاحب‌خبر -

«گرنت»(به انگلیسی: Grant)  در واقع وجه حمایتی برای ترجمه و انتشار کتاب های ایران در خارج از کشوراست، که چندی پیش و به گفته مدیرکل دفتر مجامع، تشکل‌ها و فعالیت‌های فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای اجرای آن بودجه یک میلیارد تومانی از سوی معاونت فرهنگی تخصیص یافته است.
علی فریدونی درباره بودجه گرنت طی سال 94 تا96 اظهارکرد: سال 94 بودجه حدود 350 میلیون تومان، سال 95 حدود 700 میلیون و امسال اعتبار ١٠ میلیاردریالی برای طرح گرنت تصویب شد. وی در توضیح این ارقام با توجه به اینکه این میزان باید مثلا طی یک سال تامین شود، خاطرنشان کرد: سال گذشته در مجموع ارقام اعلام شده حدود 200 جلد کتاب، مشمول این طرح شدند. وی با بیان اینکه ما «کف» هزینه برای کتاب نداریم بلکه «سقف» گرنت در هر حوزه متفاوت است تصریح کرد: طبق مصوبه از هر عنوان کتاب کودک تا سقف یک هزار دلار و هر عنوان کتاب بزرگسال تا سقف ٣ هزار دلار حمایت صورت می‌گیرد. البته در موارد استثنایی با نظر شورا این میزان قابل تغییر خواهد بود.

 اجرای گرنت از مهمترین عوامل انتقال فرهنگ ادبی یک کشور
اما درخصوص طرح گرنت، مدیر انتشارات شمع و مه معتقد است که یکی از مهمترین عوامل انتقال فرهنگ ادبی یک کشور اجرای این طرح است.افشین شحنه‌تبار در گفت‌وگو با فارس پیرامون موضوع گرنت اظهارکرد: «گرنت» واژه‌ای تازه یا حتی ناآشنا برای بسیاری از اهالی نشر و کتاب است. حتی در خارج از کشور هم در خیلی از کشورها این نوع حمایت به صورت سازمان یافته و رسمی وجود نداشته و بالطبع آنها نیز با آن آشنا نیستند. اما در ایران هم برای ناشران و هم برای دولت شیوه‌ای کاملا نوپاست و برای همین می‌توان گفت همه در طرز کار با آن مثل افراد محصل در مدرسه شبیه می مانند.وی همچنین در پاسخ به اینکه برای ورود به این حیطه زمینه‌ها فراهم شده یا نه خاطرنشان کرد: می‌توان گفت تقریبا زمینه‌سازی شده، ولی هنوز تا تثبیت شدن فاصله زیادی وجود دارد چون روش‌های استفاده از آن متنوع بوده و همین امر باعث سر درگمی مجریان این طرح شده و به همین دلیل قوانین آن مدام در دست تغییر است که سبب عدم امکان برنامه‌ریزی ناشران یا افرادی که می‌توانند از آن استفاده کنند، شده است.شحنه‌تبار در این باره که ناشر تا چه میزان در این طرح دخیل است؟ نیز گفت: مخاطب مستقیم این طرح ناشران هستند چون این حمایت در نهایت مستقیما به وسیله ناشر یا با واسطه به مترجم می‌رسد؛ برای همین نمی‌توان طرح گرنت را از ناشر جدا دانست. اما اینکه ناشران یا حتی اصناف مربوط در قانونگذاری آن دخیل باشند می‌توان گفت هنوز این ورود کمرنگ است زیرا در ایران برخلاف کشورهای پیشرو در این طرح، برنامه ای کاملا دولتی بوده و می‌توان چارچوب‌های آن را پیش بینی کرد. این مدیر نشر در بخش بین‌المللی همچنین با بیان اینکه عرصه بین‌المللی و گرنت در حال حاضر چه جایگاهی دارد ابراز کرد: با توجه به نوپا بودن طرح در اجرا نمی‌‌توان نظری قطعی داد، ولی بدون شک یکی از مهمترین عوامل انتقال فرهنگ ادبی یک کشور اجرای طرح گرنت است. فراموش نکنیم بسیاری از کشورها از جمله ترکیه که در همسایگی ما و داری شرایطی مشابه (البته در سالهای گذشته) بوده با کمک همین طرح توانسته انقلابی در جهانی کردن ادبیات کشورش برپا کند.

 «گرنت» به صدور فرهنگ نشر کمک شایانی می‌کند
مدیرعامل انجمن فرهنگی ناشران بین‌الملل ایرانیان هم براین باور است که گرنت به صدور فرهنگ نشر کمک شایانی می‌کند.
 حامد میرزابابایی درباره طرح گزنت اظهارکرد: اساس مسئله گرنت خوب است و پیگیری آن مطلوب، اما با توجه به اینکه به‌ویژه در حوزه فرهنگ موازی کاری به چشم می‏خورد، در حوزه گرنت هم این عارضه وجود دارد و در واقع مسئله طرح «تاپ» و «گرنت» تقریبا مشمول موازی کاری شده‏اند.
وی در این خصوص که طرح گرنت تا چه میزان در ایران موفق بوده است هم متذکرشد: به نظر می‌رسد خیلی از ناشران هنوز با این امر آشنایی ندارند و اطلاع‌رسانی برای آنها انجام نشده باشد. این امر ممکن است ایجاد دو مشکل کند؛ اول اینکه ناشناخته بودن برای ناشر موجب مشکل شود و از سویی همه ناشران حس می‌کنند می‌توانند مشمول باشند، اما به زمینه‌ها مربوط است. به نظر من یکی از اصلی ترین موارد «تولید محتوای مطلوب جهانی» است که در ایران کم اتفاق می‌افتد.به گفته میرزابابایی، بخشی از آثاری که تولید می‌شود خاصه در حوزه عمومی یعنی «رمان» و «داستان» چندان مطلوب طبع جهانی نیست، بر این اساس خرده موفقیت‌هایی که در حوزه فروش رایت در ایران صورت گرفته بیشتر مربوط به حوزه کودک است که حوزه قابل دستیابی تر محسوب می‌شود اما باز هم در آن حوزه فاصله ‌مان بسیار است. این مدیر فعال در بخش بین‌الملل، تولید محتوا را مسئله اول دانست و موضوع دوم را مسئله فرهنگ ارتباط ما با دنیا خواند و گفت: ما ملتزم به رعایت قوانین کپی‌رایت نیستیم؛ بنابراین ترجمان حرکت ما در دنیا این است که آنها باید رایت کتاب‌هایی را که چاپ کرده‌ایم بخرند اما ما ملتزم به رعایت رایت شما نیستیم! این وضعیت نامتوازنی است و موجب می‌شود ناظر بین‌المللی با چنین بازاری رغبت به کار نکند چون توقع دارد همان قدر که حقوق شما را تضمین می‌کند حقوق او را نیز شما تضمین کنید. میرزابابایی با بیان این مطلب توضیح داد: تبادلات رایت اگر با گرنت دولت دو کشور همراه باشد، مزیت خیلی خوبی برای مبدا و مقصد خواهد بود.چرا که از حمایت دولت بهره مند می‌شوند اما چون تمایلی به خرید رایت نشان نمی‌دهیم آن حوزه هم فعال نخواهد شد. مدیرعامل انجمن فرهنگی ناشران بین‌الملل ایرانیان تصریح کرد: گرنت باید از صدور نشر حمایت کند؛ از این رو به فضای باز نیاز دارد، ضمن اینکه بسیاری از آثار برای ما اولویت بالای فرهنگی دارد ولی ممکن است مطلوب طبع مخاطب جهانی نباشد.

نظر شما