به گزارش فرهیختگان آنلاین، الکامپ(Elecomp) ترکیبی از حروف Electronics, Computer & E-Commerce است و نمایشگاه بین‌المللی الکامپ، نمایشگاه الکترونیک، رایانه و تجارت الکترونیک محسوب می‌شود. درواقع، نمایشگاه الکامپ بزرگ‌ترین و معتبرترین رویداد تجاری در عرصه تولید و عرضه محصولات و خدمات صنایع الکترونیک و کامپیوتر کشور است که هر ساله با حضور گسترده و چشمگیر دست‌اندرکاران این حوزه و مخاطبان آنها در محل دائمی نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران برگزار شده و آخرین دستاوردهای این صنعت اعم از سخت‌افزار و نرم‌افزار به علاقه‌مندان عرضه می‌شود. اولین بار این نمایشگاه در سال 1369 برگزار شد که برگزاری آن به صورت دو سالانه بود. از سال 79 برگزاری نمایشگاه الکامپ سالیانه شد. جذابیت‌های خاص نمایشگاه الکامپ باعث شده است که این نمایشگاه در سالهای اخیر، جزء پرمخاطب‌ترین نمایشگاه‌های کشور باشد. بیست‌و‌سومین دوره نمایشگاه الکامپ در روزهای 30 تیر تا 2 مردادامسال در محل دائمی نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران برگزار شد. «فرهیختگان» با تاکید بر اقتصاد دانش‌بنیان سراغ فعالان صنایع الکترونیک و کامپیوتر کشور حاضر در این نمایشگاه رفت که گزارش آن در قالب این پرونده تقدیم می‌شود.
آموزش جامعه آی‌تی برای معلمان نهضت سوادآموزی
برگزاری دوره مجازی آموزش مربیان سوادآموزی
به سراغ غرفه جهاد دانشگاهی در نمایشگاه الکامپ رفتیم. یکی از مسئولان این غرفه، حضور جهاد دانشگاهی در این نمایشگاه را به خاطر آموزش و معرفی دوره‌های عمومی و دوره‌های غیرحضوری (مجازی) که در یکی، دو سال اخیر راه‌اندازی شده، اعلام کرده است. این دوره‌های مجازی از طریق موبایل هم قابل دسترسی است و آزمون‌های آن به صورت آنلاین برگزار می‌شود و اکثر مخاطبان آن هم سازمان‌ها هستند. در همین راستا، جهاد دانشگاهی سایتی طراحی کرده است که فیلم‌های آموزشی خود را روی آن قرار می‌دهد و افراد با پرداخت مبلغی، می‌توانند وارد سایت شوند و از این فیلم‌ها استفاده کنند. برگزاری این دوره‌های غیرحضوری هم موجب صرفه‌جویی در زمان می‌شود زیرا ضرورتی به حضور فیزیکی افراد در کلاس‌ها نیست و قیمت آموزش را نیز پایین می‌آورد. به‌عنوان مثال، جهاد دانشگاهی دوره‌های 30 ساعته آموزش ICDL را با قیمت 30 تا 40 هزار تومان برگزار می‌کند. درصورتی که اگر این دوره‌ها به شکل حضوری برگزار می‌شد، هزینه‌ای کمتر از 140 تا 150هزار تومان نداشت.
یکی از فعالیت‌های شاخص جهاد دانشگاهی در این زمینه، برگزاری دوره 126 ساعته همراه با آزمون آنلاین برای نهضت سوادآموزی با هزینه‌ای حدود 38 هزار تومان بود، دوره‌ای که اگر به صورت حضوری بود، هزینه‌ای حدود 700 تا 800هزار تومان داشت.
مطابق با توضیحات مسئول غرفه جهاد دانشگاهی، ماجرای این دوره به این ترتیب بود که افرادی که به‌عنوان مربیان نهضت سوادآموزی بودند و به استان‌های مختلف می‌رفتند، نیاز داشتند یک دوره بازآموزی داشته باشند. برگزاری حضوری دوره 126 ساعته بود و با توجه به پراکندگی این مربیان در نقاط مختلف کشور مقرون به صرفه نبود یعنی منطقی نبود که استادی به بعضی استان‌ها فرستاده شود تا صرفا برای پنج نفر تدریس کند. برای همین نهضت سوادآموزی قراردادی را با جهاد دانشگاهی امضا کردند و این کار را به ما سپردند. استقبال خیلی خوبی از این دوره شد به‌گونه‌ای که تعداد ثبت‌نام‌کنندگان این دوره در کل کشور، 62هزار نفر بودند. برای انجام این کار، جهاد دانشگاهی هم فیلم‌های آموزشی را تهیه و روی سایت بارگذاری کرد و همه این فیلم‌ها را در قالب دی‌وی‌دی برای تمامی ثبت‌نام‌کنندگان این دوره ارسال کرد. محتوای این دوره شامل موضوعاتی مانند فنون تدریس، مباحث آموزشی و فن بیان بود. شهریور امسال هم، آزمون این دوره به صورت آنلاین و همزمان در سراسر کشور و در مراکزی که جهاد دانشگاهی مشخص می‌کند، برگزار خواهد شد.
نمایش اقتدار نیروی دریایی در بازی عدن ۲
امیر دریادار سیاری نظر شما درخصوص اهمیت بازی‌های رایانه‌ای چیست؟
ما می‌توانیم از طریق بازی‌های رایانه‌ای با توجه به علاقه‌ای که نسل جوان به آن دارد توانمندی‌های نظام مقدس جمهوری اسلامی و تیمی را که در رأس انجام کار در یک محیط کار است به نسل جوان منتقل کنیم. چگونه می‌توانید نسل جوان را ببینید و درخصوص اقدامات انجام‌شده در برقراری امنیت برای کشتی‌های تجاری و نفتی به آنها توضیح دهید؟ همه را نمی‌شود به تصویر کشید و نشان داد. اما وقتی بازی این چنینی درست می‌شود و جهتی به وجود می‌آید قطعا نسل جوان می‌بیند و می‌پذیرد و افتخار می‌کند و باعث غرورش می‌شود که بالاخره ما توانمندی داریم. ما می‌توانیم از این راه اثرگذار باشیم و توانمندی‌هایمان را نشان بدهیم. این برای ما بسیار ارزشمند است به‌ویژه در عرصه دریا که دوردست است و دسترسی به آن برای جوانان امکان ندارد و همه‌کس نمی‌توانند آنجا حضور داشته باشند.
آیا ارتش جمهوری اسلامی به غیر از این بازی، حضور دیگری در این نمایشگاه داشته است؟
من به این اشاره کنم سطح فناوری در ارتش جمهوری اسلامی ایران بسیار بالا است، منتها هر فناوری را که وجود دارد نمی‌توان برای نمایشگاه آورد. برای نمونه اگر از زیردریایی‌های نیروی دریایی بازدید کنید می‌بینید که ما بالاترین سطح فناوری در زیردریایی را داریم و این فناوری‌ها فقط و فقط توسط دانشگاه‌های این کشور و شرکت‌های دانش‌بنیان و جوانان و مردم این مملکت درست شده است و مورد استفاده قرار می‌گیرد. مثلا ما بحث نمایشگاه‌هایمان نمایشگاه نظامی خاص است و آن چیزهایی که باید به معرض نمایش گذاشته شود، می‌شود ولی موارد خاصی وجود دارد که نمی‌شود به مردم نمایش داد. اما اگر لازم باشد فکر کنم از طریق وزارت دفاع و وزارت نیروهای مسلح و جهاد نیروهای ارتش جمهوری و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی معمولا به معرض نمایش گذاشته می‌شود، ولی می‌خواهم به شما قوت قلب بدهم که سطح فناوری در نیروهای مسلح به‌ویژه دریا سطح بسیار بالایی است.
با شباویز کتاب‌خوان حرفه‌ای شوید
شباویز را معرفی کنید.
سعید حیدری هستم، مدیرفنی باشگاه فرهنگی شباویز. این باشگاه یکی از معدودترین استارت‌آپ‌های فرهنگی این دوره از نمایشگاه است که در حوزه فرهنگ، در بخش کتاب فعالیت دارد. فعالیت ما به شکل یک شبکه اجتماعی است و حول محور فرهنگ با رویکرد و اولویت کتاب خدماتی را در این حوزه به کاربرانش ارائه می‌دهد.
شباویز یک بستر کامل شبکه اجتماعی را فراهم کرده و اولین مقصد و هدفی که برای خودش قرار داده است، حوزه کتاب بوده است. کاربران می‌توانند با عضویت در این شبکه، تعدادی از کتاب‌هایی که در این شبکه است و نویسندگانی که در شبکه عضو هستند را دنبال کنند و به نقد و بررسی کتاب بپردازند. آنها می‌توانند نقد و بررسی کتاب‌هایی که توسط سایر کاربران و متخصصان این حوزه انجام شده را بخوانند و با عضویت در گروه‌های کتابخوانی همراه با سایرین کتاب به صورت دسته‌جمعی بخوانند و درصد پیشرفت خودشان را مشخص کنند. همچنین آنها می‌توانند نظرات‌شان را تا همان جایی که خواندند، بگویند، نقد کنند و با ناشران ارتباط مستقیم داشته باشند. علاوه‌بر این در سایر حوزه‌ها هم شبکه شباویز درحال گسترش است. در حال حاضر وارد حوزه فیلم شدیم. برای هر فیلم بال مخصوص وجود دارد. کاربران نیز می‌توانند در این زمینه نظرات خودشان را بدهند، نقد و بررسی کنند و نقد و بررسی افراد دیگر را بخوانند. ما به کاربران برحسب فعالیتی که در شبکه می‌کنند، گروه‌هایی که عضو می‌شوند و کتاب‌هایی که می‌بینند، نویسنده‌هایی که می‌بینند و دنبال می‌کنند، برحسب موضوعاتی که بیشتر به آنها مراجعه می‌کنند و برحسب دوستان‌شان و کسانی که حالا فالو کردند و رفتار آنها، به صورت هوشمند کتاب پیشنهاد می‌کنیم. یعنی سعی می‌کنیم سلیقه‌شان را حدس بزنیم و به آنها کتاب برای مطالعه پیشنهاد دهیم.
در پارک علم و فناوری دانشگاه آزاد استارت‌آپتو قورت بده!
غرفه و خودتان را معرفی کنید؟
قیصری، مدیر ارزیابی پارک و رئیس اداره شرکت‌های پارک علم و فناوری دانشگاه آزاد اسلامی هستم. پارک علم و فناوری دانشگاه آزاد اسلامی با زحماتی که توکلی و ماشقانی در دوره‌های قبل کشیدند، سال گذشته به‌طور رسمی راه‌اندازی و سپس شرکت‌گیری و عضوگیری شد. تقریبا تا الان چیزی حدود 90 شرکت روی پارک مستقر هستند. بیشترین تنوع شرکت‌هایی که در پارک داریم، شرکت‌هایی هستند که در حوزه استارت‌آپی فناوری فعالیت می‌کنند؛ چیزی حدود 34 یا 35 شرکت. ما در این نمایشگاه‌ها، سعی می‌کنیم شرکت‌هایی را که از نظر خودمان، محصول خوبی دارند یا حداقل وضعیت مالی بهتری دارند، معرفی کنیم. پارک علم و فناوری دانشگاه آزاد اسلامی خصوصیات بسیار زیادی دارد که آن را از بقیه پارک‌ها متمایز می‌کند. یکی از این خصوصیات این است که ما یک بازار اختصاصی داریم. بازار دانشگاه آزاد اسلامی را می‌توان در اختیار خیلی از شرکت‌ها قرار داد. به‌خصوص استارت‌آپی‌های‌مان را. همچنین امکانات دیگری مثل فضای استقرار، امکان سرمایه‌گذاری، امکان استفاده از شبکه کارگاه‌ها و آزمایشگاه‌ها را می‌توانیم برای شرکت‌هایمان فراهم کنیم. به همین خاطر استقبال خیلی خوبی در این چند روز از این پارک علم و فناوری شده است. این اولین‌بار است که ما در نمایشگاه الکامپ حضور داریم. تا الان نزدیک به 70، 80 شرکت و فرد حقیقی، به ما مراجعه کردند تا بتوانند در پارک مستقر شوند یا از امکانات پارک برای توسعه کسبوکار خودشان استفاده کنند. من فکر می‌کنم اتفاقات خیلی خوبی خواهد افتاد. اگر حمایت بیشتری از سمت مسئولان دانشگاه آزاد اسلامی شود، اتفاقات خیلی خوبی رخ می‌دهد. امیدواریم تاخیری که طی چند سال در راه‌اندازی پارک داشتیم را به واسطه پتانسیل‌هایی که داریم، بتوانیم جبران کنیم و خودمان را به جایگاه‌هایی که حس می‌کنیم، باید پارک علم و فناوری دانشگاه آزاد اسلامی با یک شبکه گسترده دانشجویی و دانشگاهی داشته باشد، برسانیم.
چه قله‌ای را برای خودتان مشخص کردید؟ برنامه پنج سالهای برای پارک دارید؟
برنامه داریم. پارک سند راهبردی دارد و مطابق با آن، قرار است پنج پردیس راه‌اندازی کنیم. پردیس‌های تخصصی روی جزیره قشم به واسطه اینکه منطقه آزاد تجاری است، تهران، البرز و اصفهان. درحال رایزنی هستیم تا بعضی از اینها تخصصی خاص شوند. مثلا صادرات در پردیس قشم بیاید؛ آنهایی که نیاز به کار کشاورزی دارند، در منطقه خاصی از کشور، دفاترشان را مستقر کنیم. این کار را الان کردیم. در رشت زمین گرفتیم و به یکی از شرکت‌های فناور زیستی‌مان دادیم. دفترش در تهران است. این اتفاقات دارد می‌افتد و اینکه داریم تلاش می‌کنیم هم به لحاظ توسعه زیرساختی ساختمانی جلو برویم، هم به لحاظ عضوگیری، شرکت‌هایمان را توسعه دهیم. کسانی که فارغ‌التحصیل چه از دانشگاه آزاد اسلامی هستند و چه از جاهای دیگری می‌آیند، ما هیچ فیلتر ورودی برای پذیرش نداریم، هر کس که بیاید، استقبال می‌کنیم. یک ارزیابی اولیه انجام می‌دهیم تا بتوانیم کار را گسترش دهیم و به بحث کارآفرینی و بحث توسعه اقتصادی کمک کنیم، به شرکت‌هایی که می‌خواهند دانش‌بنیان باشند، کمک کنیم تا آنها نیز جلو بروند.
الان چه محصولاتی را در این نمایشگاه عرضه کرده‌اید؟
عمده شرکت‌هایی که آوردیم با توجه به اینکه الکامپ در حوزه فناوری اطلاعات و در حوزه استارت‌آپی است، شرکت‌هایی هستند که در این حوزه فعال هستند. البته از آن حدود 40 شرکتی که گفتم، تقریبا 10 شرکت را آوردیم. بقیه هم قابلیت این را داشتند که بخواهند بیایند ولی سعی کردیم به صورت گردشی، تا آنجایی که می‌توانیم حداکثر استفاده را از فضایی که در اختیار داریم، انجام دهیم. شرکت‌ها برای ورود به پارک می‌توانند یا به صورت حضوری یا از طریق معاونان پژوهشی و روسای دانشگاه آزاد اسلامی به ما معرفی شوند. پذیرش و مصاحبه حضوری می‌شوند و پس از ایجاد پرونده برایشان، ایده‌هایشان را بررسی می‌کنیم. معمولا ایده‌هایی را که تکنولوژی محور هستند، پذیرش می‌کنیم. ایده‌هایی که میدتک تکنولوژی، در آن بالا باشد. البته خیلی نمی‌خواهیم سختگیری کنیم. ما سعی می‌کنیم به همه فرصت استقرار در پارک و رشد را بدهیم. امیدواریم از داخل‌شان، شرکت‌های قوی بین‌المللی ایجاد شود. یک شرکت هم که بخواهد به این حد برسد، برای ما کفایت می‌کند. هر چند الان شرکت‌هایی را داریم که در زمینه‌هایی مانند نانو و پلاسما صادرات دارند و شرکت‌هایی قوی هستند. اما دوست داریم این فضا را به‌شدت توسعه دهیم و این اتفاقات بیشتر بیفتد. بعد از آن ارزیابی اولیه، معمولا شورای پارک تصمیم می‌گیرد که آن شرکت‌ها در پارک و در مرکز رشد‌مان مستقر شوند. باز ارزیابی ادواری انجام می‌دهیم که شرکت‌هایمان را رصد کنیم. اگر موانعی در سر راهکارشان وجود دارد سعی کنیم آنها را مرتفع کنیم تا به رشد قابل قبولی برسند و به شرکت‌های پارکی تبدیل شوند یا اگر شرکت‌های پارکی هستند، با قدرت بیشتری بتوانند در بازار گلیم‌شان را از آب بیرون بکشند.
دانشگاه آزاد اسلامی چه برنامه‌ای در حوزه اقتصاد دانش‌بنیان دارد؟
قطعا در حوزه اقتصاد دانش‌بنیان، ویترین دانشگاه آزاد اسلامی، پارک علم و فناوری‌اش خواهد بود. در این شکی نیست با دستورات و با هدف‌گیری‌ای که مسئولان بالای کشور هم دارند، این حوزه برای همه سازمان‌ها، دانشگاه‌ها و ارگان‌ها یک حوزه کلیدی است و نمی‌شود از آن عقب‌نشینی کرد و به شرایط قبلی برگشت. امیدواریم در این حوزه موازیکاری ایجاد نشود؛ یعنی راس کار هدف‌گیری و برای آن هدف‌گذاری شود. سیستم دانشگاه آزاد اسلامی بتواند تمام پتانسیل خودش را برای رسیدن به آن هدف جلو ببرد. حداقل موازیکاری به وجود نیاید. قطعا پیشانی دانشگاه آزاد اسلامی در سالهای آینده به‌خصوص از لحاظ اقتصادی برای درآمد خودش و هم برای توسعه فناوری کشور، پارک علم و فناوری‌اش است. دیگر مثل 10، 15 سال پیش، دانشگاه نمی‌تواند روی ورودی دانشجویانش حساب کند. اصلا این کار شایسته نیست، چراکه هم دانشجو و هم سهمیه‌ها کم شده است. هم اینکه شاید درآمد یک شرکت فناور معادل شهریه چند صد دانشجو باشد. به‌عنوان مثال، ما الان شرکت فعالی داریم که قراردادهای بالای سه میلیارد تومان با صنایع دولتی بسته است. حالا شما ببینید خود این شرکت و این فرد به اندازه چند واحد دانشگاهی درآمد دارد و چقدر شغل پایدار ایجاد کرده است.
آیا پارک علم و فناوری در درآمد آن شریک شده است؟
ما مدل‌های مختلفی داریم برای ورود به شرکت‌ها یا مشارکت در ازای آورده‌ای که داریم. آورده ما فضای استقراری است که به شرکت‌ها می‌دهیم. آورده ما احیانا تسهیلاتی است که به این شرکت‌ها می‌دهیم و بازاری است که برای آنها فراهم می‌کنیم. در جشنواره‌ها و همایش‌ها معرفی شان می‌کنیم و خدماتی مشابه این موضوع یا خدمات تجاری‌‌سازی به آنها می‌دهیم. در ازایش چند مدل داریم: در یکی از مدل‌ها شرکت‌ها به ازای جایی که به آنها اختصاص داده می‌شود، اجاره میدهند. این مدل خیلی مطلوب ما نیست، چون شرکت‌هایی که به‌خصوص نوپا هستند در این زمینه، دچار ضعف می‌شوند. در واقع با این کار داریم سرمایه‌گذاری ثابت‌شان را کم می‌کنیم. می‌توانیم به سهام شرکت‌ها ورود کنیم، البته با درصدهای خیلی پایین. هدف ما شرکت‌داری نیست. ما نمی‌توانیم وقتی 100 شرکت داریم، 100 عضو هیات‌مدیره در این شرکت‌ها بگذاریم. اصلا هدف ما این نیست. این‌گونه شرکت‌ها را متوقف می‌کنیم. یک مدل دیگر این است که در درصدهای سود فروش با شرکت‌ها سهیم می‌شویم. این برای ما خیلی ایده‌آل است و می‌شود گفت یکی از بهترین مدل‌های مشارکت در پارک علم و فناوری سطح دنیا است، اما با دوره‌های تنفس و زمان‌بندی. این‌طور نیست که شرکتی مستقر شود، بگوید 10 سال است من فروش ندارم، خداحافظ شما هیچی. این اتفاقات نمی‌افتد، رصد می‌شود. اگر که ضرورت داشته باشد از پارک خارج می‌شود یا اگر ضرورت داشته باشد سعی می‌کنیم، کمکش می‌کنیم تا به آن سودهی برسد که خودمان هم مثل آن شرکت رشد کنیم. آخرین مدلی که داریم، ترکیبی از اینهاست. منتها اینکه چه شرکتی، چه شخصی، چه مقداری از اینها ورود می‌کند، بر اساس آن گزارش فنی ارزیابی شرکت‌هاست. در این ارزیابی اندازه شرکت‌ها، برنامه تجاری‌شان، اظهارنامه‌شان و معیارهایی دیگر برای ما مشخص می‌شود و مبتنی‌بر آن با شرکت‌ها تعامل می‌کنیم. ممکن است دو شرکت شرایط یکسان داشته باشند ولی با مقادیر مختلف با ما قرارداد ببندند و از آپشن‌های مختلف کاری ما هم بتوانند استفاده کنند.
پارک توانسته بین شرکت‌ها و اعضای هیات‌علمی دانشگاه آزاد اسلامی ارتباط برقرار کند؟
دو مدل همکاری داریم در این زمینه فراهم می‌کنیم و الان به ثمر نشسته است؛ اولا خیلی از اعضای هیات‌علمی پارک از استادیار تا استادتمام هستند که شرکت دارند و شرکت‌هایشان را به پارک آورده‌اند و در آن مستقر کرده‌اند. شرکت‌هایی که دانشجویان مقطع کارشناسی‌ارشد و دکتری و عضو هیات‌علمی در آنها فعالیت می‌کنند. یک مدل دیگر هم شرکت‌هایی هستند که در این نمایشگاه اتفاق افتاد. خیلی‌ها آمدند گفتند که ما ایده داریم و بخشی از تیم را بستیم و حالا برای این بخش خاص نیاز به یک آدم متخصص داریم. ما در پارک بحث مونیتورینگ و بحث آموزش را داریم. یک برد در پارک داریم و کسانی که تخصص خاصی دارند و می‌توانند با شرکت‌های فناور همکاری کنند، پل ارتباطی با آنها داریم. شرکتی اگر می‌آید نیاز به تخصص مثلا در حوزه IOT یا در حوزه مکانیک دارد، می‌گوییم شما به این بانک ما مراجعه کنید. این افراد اعلام آمادگی کرده‌اند که با پارک همکاری کنند. یکی از وظایف اصلی پارک علم و فناوری ایجاد بستر همکاری برای کسانی است که در زمینه خاص یا در یک زمینه مشخص هم‌فکر هستند و با هم جلو می‌روند. اتفاقات زیبایی که هم‌اکنون در پارک افتاده این است که خیلی از شرکت‌ها با هم ارتباط نزدیکی برقرار کرده‌اند و از کار همدیگر استفاده می‌کنند. در نمایشگاه هم خیلی دیده می‌شود شرکت‌هایی که مثلا در زمینه اپلیکیشن دارویی کار کرده‌اند، اپلیکیشن پزشکی کار کردند، ما چند شرکت خیلی خوب داریم که دانش‌بنیان هم هستند، آمدند از دیتاهای یکدیگر استفاده کردند و ما دیدیم به قراردادهای جالبی منتهی شده است. اصلا باور نمی‌کردیم که شرکت‌های پارک حداقل در این دوره کوتاهی که پارک دارد جوانه می‌زند و بالا می‌رود، اینقدر رشد پیدا کنند و اینقدر اتفاقات خوب در این شرکت‌ها بیفتد.
پارک علم و فناوری دانشگاه آزاد اسلامی در کجای تهران مستقر است؟
در حال حاضر، پارک علم و فناوری در ساختمان دانشگاه آزاد اسلامی تهران غرب و به صورت مشترک با این واحد، در ضلع غربی استقرار دارد. این ساختمان به‌عنوان برج شماره یک است. دو ساختمان دیگر است که مسئولان قول داده‌اند اما هنوز قطعی نکرده‌اند؛ ساختمان نبش نیستان نهم برای ما خیلی ایده‌آل است. به محض اینکه ما ساختمان را بگیریم 70 شرکت داریم که رزرو هستند. یعنی به محض اینکه کلید را بگیریم، در عرض یک هفته می‌توانیم 70 شرکت‌مان را که از قبل ارزیابی کرده‌ایم و منتظر هستیم که جا را به آنها بدهیم، بلافاصله آنجا مستقر می‌کنیم.
با استارت‌آپ تریگر شریف ملاقات پرشتاب داشته باشید
خودتان را معرفی کنید.
پوران زمانی، مسئول تبلیغات و برندتینگ شتاب‌دهنده شریف هستم. مهندسی صنایع در دانشگاه شریف خواندم. غرفه شتاب‌دهنده شریف، غرفه‌ای است که بچه‌ها ایده‌هایشان را ارائه می‌کنند. ما اگر ببینیم این توانایی را داریم که به آنها کمک کنیم و اگر این ایده‌ها قابلیت‌های لازم را برای تجاری شدن داشته باشند، به آنها کمک می‌کنیم تا برای ایده‌شان کسب و کار تعیین شود.
از طرف دانشگاه صنعتی شریف حمایت می‌شوید؟
بله. شتاب‌دهنده شریف، درواقع شتاب‌دهنده دانشگاه شریف است و با این هدف که بیشتر به بچه‌های خود دانشگاه کمک کند تا ایده‌هایشان تجاری شود، راه اندازی شده است؛ ولی خب این‌طور نیست که ما به بچه‌های دانشگاه‌های دیگر خدماتی ارائه ندهیم. شرط ورود به کار اصلی ما که همان شتاب‌دهی است، این است که حداقل 50 درصد بنیانگذاران این ایده، دانشجو یا فارغ‌التحصیل از شریف باشند. اما در مورد خدمات دیگری که داریم مثل برگزاری دوره‌ها یا رویدادهای‌مان، هیچ محدودیتی نداریم و همه بچه‌ها از همه دانشگاه‌ها می‌توانند در آنها شرکت کنند. فرآیند شتاب‌دهی ما فرآیندی 6 تا 8 ماهه است. طی این دوره ما به تیم‌ها کمک می‌کنیم طی این 6 ماه ایده‌شان را از حالت خام به یک جایی برسانند. کمک‌هایی که ما به آنان می‌کنیم این است که فضای استقرار در داخل دانشگاه شریف به آنها می‌دهیم. ما سه کمپ داخل مجتمع خدمات فناوری دانشگاه شریف داریم که آنان می‌توانند در آن استقرار پیدا کنند. این مکان به صورت فضای کار اشتراکی است. خدمت دیگر ما این است که تا سقف 25 میلیون تومان به آنها کمک هزینه می‌دهیم تا بتوانند نیازهای اولیه‌شان را پوشش دهند. همچنین مشاور در اختیارشان می‌گذاریم. این افراد، افرادی هستند که در صنعت، کسبوکار و حوزه‌های مختلف خبره هستند. آنان حالا جایگاهی و توانمندی‌ای دارند که بچه‌ها می‌توانند از آنها استفاده کنند. چون بچه‌هایی که می‌خواهند بیایند استارت‌آپ بزنند اصولا دانشجو یا فارغ‌التحصیل هستند و خیلی با بازار و شرایط کسب و کار آشنایی ندارند. این افراد به آنان کمک می‌کنند که بتوانند بهتر فضای اطراف، بازار و مسائل دیگر را بشناسند. یکسری کارگاه‌های آموزشی برایشان داریم که سعی می‌کنیم آن دانش لازم را در قسمت‌های مختلف، مثلا سهام، چطور تقسیم کردن سهام در بین خودشان و... را به آنها یاد دهیم. در آخر هم وقتی فاز شتاب‌دهی ما رو به پایان است؛ یعنی آن دوره شش یا هشت ماهه، نیاز است که بچه‌ها بتوانند جذب سرمایه کنند تا از این طریق کارشان را ادامه داده، آن را گسترش دهند و به مراحل دیگر برسانند. ما برای این موضوع هم به آنها کمک خواهیم کرد. یعنی کمک می‌کنیم سرمایه‌گذار جذب کنند و کارشان را ادامه دهند. کمک‌های دیگری هم مثل همان برگزاری رویدادها، که بیایند اینجا و توانمندی‌های خودشان را ارائه کنند و با افراد دیگر آشنا شوند نیز انجام می‌شود.
درباره رویداد استارت‌آپ تریگر هم توضیح بفرمایید؟
استارت‌آپ تریگر، یکی از مهم‌ترین رویدادهایی است که ما در شتاب‌دهنده شریف برگزار می‌کنیم. این رویداد آموزشی، رقابتی 6 روزه است. ما در چهار روز ابتدایی سعی می‌کنیم، به بچه‌ها یکسری آموزش‌های لازم را برای ایجاد سایت و مواردی که برای شروع کارشان لازم دارند، ارائه دهیم. آنجا یکسری افراد خبره یا افرادی که در صنعت کسب و کار به جایی رسیدند دعوت می‌شوند تا بچه‌ها بتوانند با این افراد ارتباط برقرار کرده و کمی از تجربیات‌شان استفاده کنند. بچه‌ها بیشتر با مراحلی که آنها طی کرده‌اند تا به اینجا برسند، آشنا می‌شوند و از این طریق ایجاد انگیزه برایشان رخ می‌دهد. در چهار روز ابتدایی ما برنامه دیگری هم به اسم ملاقات پرشتاب داریم. در برنامه ملاقات پرشتاب، هر شرکت‌کننده در مقابل همه شرکت‌کننده‌های دیگر قرار می‌گیرد. او یک‌و‌نیم دقیقه وقت دارد خودش را معرفی کند. یک و نیم دقیقه هم طرف مقابل وقت دارد صحبت‌های ایشان را بفهمد. این موضوع برای تیم‌سازی مفید است. ما چهارمین روز از بچه‌ها می‌خواهیم یک تیم تشکیل دهند. حالا این تیم را باید براساس شناختی که در آن چهار روز از بچه‌های دیگر پیدا کرده‌اند، تشکیل دهند. آنان باید بتوانند یک تیم خوب که پوشش‌دهنده همه جوانب کار باشد، تشکیل دهند. دو روز آخر بچه‌ها به صورت تیمی روی ایده‌هایشان کار می‌کنند. ایده‌ای را تا مراحلی پیش می‌برند، از جوانب مختلف، آن را بررسی می‌کنند و در روز آخر آن را برای داوران ارائه میدهند. داوران سه تیم برتر را معرفی می‌کنند. این سه تیم علاوه بر اینکه جوایز مالی دریافت می‌کنند، امکان ورود به عضو شتاب‌دهنده شریف هم خواهند داشت.
الکامپ‌استارز پرتاب‌گر تازه‌های کسبوکار
خودتان را معرفی کنید و توضیحاتی درباره فعالیت‌تان بدهید.
سیدامیرسالار اجتهد، دبیر و مدیر اجرایی هیات داوران الکامپ استارز 96 هستم. ما در تیم داوری خانم دکتر حسینی زیرنظر سازمان نظام صنفی رایانه‌ای کشور هستیم. الان سال دومی است که الکامپ استارز را برگزار می‌کنیم. امسال این رویداد در سایز به مراتب بزرگ‌تری نسبت به پارسال و با کیفیت خیلی بالاتری برگزار شد. کیفیت هیات داوری هم خیلی بالاتر بود. پوشش خبری‌ای که انجام شد هم بسیار قوی‌تر بود. خوشبختانه خود ریاست‌جمهوری از نظام صنفی حمایت کرد. ما در دو نوبت در VIP برای سرمایه‌گذاران و عموم خدمت‌رسانی می‌کنیم. استارتآپها در دو دقیقه خودشان را معرفی می‌کنند و در چهار دقیقه پرسش داوران را که در مورد کسب و کارشان است، پاسخ میدهند. این‌گونه در وهله اول، اشکالات این دوستان برطرف می‌شود و در وهله دوم اگر سرمایه‌گذاران از ایده آن استارت‌آپ خوش‌شان بیاید، برای سرمایه‌گذاری اقدام خواهند کرد. ما امسال به جرات می‌توانیم بگوییم الکامپ استارز 96 بزرگ‌ترین نمایشگاه استارت‌آپ خاورمیانه است.
به نظر شما نواقص فعلی که باید رفع شوند چیست؟
در وهله اول من گله‌ای از استارتآپها دارم. بالاخره سال دوم برگزاری الکامپ استارز است و مسلما نواقصی دارد. ما این نواقص را باید با دست به دست هم دادن حل کنیم نه با اعتراض و گله‌ها و شکوه‌هایی که بی‌مورد هستند. نمی‌خواهم بگویم نمایشگاه امسال نسبت به پارسال مشکل نداشته است، ولی خب کیفیت و سایز برگزاری بزرگ‌تر از پارسال بود. مسلما همان‌طوری که امسال بهتر از پارسال بود، سال دیگر هم بهتر از امسال خواهد بود. پس باید مقداری سعه‌صدر داشته باشیم. این اتفاق تازه در کشورمان در حال رخ دادن و رو به رونق است و تمام وزرا یک چرخش نگاهی به این سمت داشته و دارند این موضوع را حمایت می‌کنند. برای همین به استارتآپها و دوستانی که می‌خواهند کسب و کار جدیدی را شروع کنند می‌گویم یک مقدار با دید بازتر این کار را شروع کنند و روی ایده‌هایشان و تیمی که قرار است این ایده‌ها را پشتیبانی کند، متمرکز شوند.
جایگاه الکامپ استارز در اقتصاد دانش‌بنیانی که کشور هدف‌گذاری کرده است، کجاست؟
به نظرم این بحث، متحول‌کننده است. یعنی تنها چیزی که شاید بتواند قشر جوان و قشر ضعیف را از نظر مالی پوشش دهد، این صنعت است. اگر حمایت خوبی پشتش باشد، اقتصاد کشور را هم با رشد مواجه می‌کند. همان‌طور که استارت‌آپ‌های چند سال پیش را می‌بینم که امسال دارند حرف اول را در تجارت کشور از جمله در صنایع حمل و نقل و غذایی می‌زنند. اگر این اتفاق بیفتد، مسلما ما هم رشد اقتصادی را برای مردم و هم رفاه اجتماعی را برای کاربران بالاتر خواهیم برد. اقتصاد، اشتغالزایی و همان بحثی که رهبر انقلاب می‌فرمایند برای مدیران جوان باید بیشتر ارزش قائل شد را باید در اقتصاد مقاومتی رشد دهیم تا بتوانیم کشور را بارور کنیم. فکر می‌کنم این صنعت اگر نگاه حرفه‌ای به آن شود و دوره‌های آموزش ادواری برایش برگزار شود تا دوستانی که می‌خواهند استارت‌آپ شروع کنند با علم این کسب و کار را شروع کنند و سعی و خطایشان کمتر شود، مسلما در پنج سال آینده از این طریق می‌توان اقتصاد ایران را خیلی قوی‌تر کرد. چون همین جوانان خوش‌فکر، همین بچه‌هایی که الان دارند اینجا استارت‌آپ درست می‌کنند، همین‌ها دبی و ترکیه و کشورهای اطراف ایران را با ایده‌هایشان آباد کردند. الان می‌بینیم در سه سال گذشته این صنعت چقدر رشد کرده است و چقدر توانسته‌ایم از این طریق در بحث‌های اقتصادی و تجارت‌هایی که در ایران فعال هستند، رشد کنیم.
فکر می‌کنم زمینه اشتغالزایی خیلی بالایی را هم فراهم کرده‌اید؟
صددرصد. چون هر استارت‌آپ حداقل زمینه اشتغال 10نفر را فراهم می‌کند. اگر ما از اینها حمایت کنیم این10 نفر خیلی راحت می‌توانند به 100 نفر تبدیل شوند.
توصیه‌های حقوقی را جدی بگیرید
خودتان را معرفی کنید و درباره فعالیت‌هایتان کمی توضیح دهید؟
محمدحسین نصراللهی، رئیس هیات مدیره موسسه حقوقی بین‌المللی خانواده اطلاعات عصر نوین هستم. ما متوجه معضلی در جامعه شدیم و آن اینکه شرکت‌های IT، مشاوران حقوقی تخصصی و وکلایی که با حوزه IT آشنا باشند و جنس این حوزه را بشناسند و بعد بتوانند نیازهای حقوقی حوزه IT و کسب و کارهای اینترنتی را تامین کنند، ندارند. بر این اساس، چون سابقه کار در پلیس آگاهی و پلیس فتا را داشتم، این نیاز را کشف کردیم. ما در حوزه حقوق و IT مطالعات و تحقیقاتی داشتیم و کتاب‌هایی را تالیف و سپس این مجموعه را با سه هدف دایر و راه‌اندازی کردیم.
استارتآپها چه اطلاعات حقوقی باید داشته باشند؟
یک مدیر شرکت IT یا یک مدیر کسب و کار اینترنتی، متناسب با طرح تجاری و فعالیت تخصصی‌ای که دارد انجام می‌دهد، چهار آیتم حقوقی لازم تخصصی در این حوزه نیاز دارد. اول: باید بداند متناسب با طرح تجاری چه مجوزهایی را نیاز دارد و کدام مجوز می‌تواند بهترین پوشش کاریش را برایش ارائه دهد. چه نیازها و ملزومات ثبتی‌ای دارد؛ از ثبت شرکت گرفته است تا ثبت موسسه، برند، نرم‌افزار و ... . دوم: تمامی قراردادهایی که می‌خواهند کار کنند؛ از لحظه اولی که دو نفر همکار یکدیگر می‌شوند و می‌خواهند شرکت یا مجموعه یا کسب‌و‌کاری راه بیندازند، باید بین خودشان قرارداد مشارکتی داشته باشند تا وضعیت هر دو و نقش هر کدام در کار کاملا مشخص شود. طراح سایت، برنامه‌نویس، نیروهای پرسنلی، قراردادهای بازرگانی، قرارداد با تامین‌کننده‌ها، قرارداد با نیروی فنی‌شان، قرارداد با نیروی مالی‌شان، قرارداد با مشاور مالیاتی‌شان و همه کسب و کارهایشان، قرارداد با نمایندگی‌هایشان، همه اینها الزامات قراردادی تخصصی است که نیاز دارند و باید یاد بگیرند. سوم: بحث خود بررسی طرح تجاری از نظر قوانین ناظر بر کشور است. وقتی من می‌آیم یک فعالیتی می‌کنم، چون حقوقدان نیستم، نمی‌دانم طرح تجاری‌ام با قوانین کشور چه مغایرتی دارد. این موضوع را ما به آنها می‌گوییم که اینجای کار شما، با ماده و فلان قانون مغایرت دارد، بروید اصلاحش کنید؛ اگرنه شما فعالیت‌تان را شروع کنید. ممکن است آنها بیایند یقه‌تان را بگیرند و بگویند قانون را دارید نقض می‌کنید و درکل حیات وجودی کسب و کارتان تحت‌تاثیر این موضوع قرار گیرد. چهارم: تهیه توافقنامه‌ها و شرایط و ضوابط سایت و کسب و کار است. یعنی هر کسی که به سایت من می‌آید باید یکسری الزاماتی را بپذیرد و اعلام کند موافقم و برود شروع کند؛ یعنی باید تابع یکسری از قوانین سایت من باشد. این موارد را هم ما به آنها می‌گوییم و بعد براساس طرح تجاری‌شان طراحی می‌کنیم تا در سایت‌شان قرار گیرد. اینها وقتی در سایت قرار گیرند، انگ مجرمانه، کلاهبرداری و فریب مشتری از رویشان برداشته می‌شود و علاوه بر این بر اساس مدت قراردادی که با ما دارند ما حمایت حقوقی‌شان می‌کنیم. اگر مشاوره خواستند ما به آنها مشاوره می‌دهیم، اگر ایرادی داشتند، رفع می‌کنیم، اگر کسی از آنها شکایت کند، ما می‌رویم پیگیری می‌کنیم. اگر آنها از کسی شاکی باشند، کسی از برندشان یا از نام‌شان سوءاستفاده کرده یا حق و حقوق اینها را نداده است، ما وکیل می‌فرستیم و پیگیری می‌کنیم تا حق و حقوق‌شان را بگیرند.
پیشنهاد شما برای بهتر شدن وضعیت حقوقی بازار شرکت‌های فناورانه چیست؟
بزرگ‌ترین مساله، دغدغه و ایراد درباره این موضوعات آن است که رشد کسب و کارهای اینترنتی، فعالیت‌های IT و استفاده از تکنولوژی در کشورمان به سرعت نور است، اما قانونگذاری و آگاه‌سازی به سرعت لاک‌پشت است. الان تغییراتی در دنیای تکنولوژی در حال رخ دادن است. در هر ثانیه 100 اتفاق جدید در دنیای دیجیتال می‌افتد اما در قوانین جرائم رایانه‌ای ما که در سال 88 تصویب شده است تا الان هیچ بازنگری نشده است. در حالی که شاید تکنولوژی ده‌ها برابر پیشرفت داشته است، ولی در مورد قانون این اتفاق نیفتاده است؛ این نکته اول است. نکته دوم اینکه قضات، پلیس فتا و وکلا که دست‌اندرکاران این موضوع هستند، باید آموزش‌های تخصصی در حوزه فنی ببینید تا جنس کار را بشناسند و با تشخیص ریزه‌کاری‌ها نظر بدهند. وقتی من کلیات مساله‌ای را ندانم، نمی‌توانم جزئیات را بررسی کنم. مثلا دعوا در مورد هاستی است که من نمی‌دانم اصلا هاست چیست. بنابراین چطور می‌توانم این لایحه بنویسم. وقتی پلیس نمی‌داند هاست چیست، چطور می‌تواند تحقیقاتش را انجام دهد.
الان به این شکل است؛ یعنی قضات ما این مسائل را نمی‌دانند؟
در سطح تخصصی نه. در سطح عام می‌دانند یا اینکه در هر شهری یا استانی یک شعبه برای این موضوع گذاشته‌اند. همه پرونده‌ها که به یک شعبه نمی‌رود. به 10 شعبه دیگر هم می‌رود. این نقص را ما الان آنجا هم داریم؛ این دو نکته. نکته سوم اینکه سطح آگاهی خود مردم از دو منظر؛ یکی استفاده از این تکنولوژی و رعایت نکات امنیتی آن و دوم آگاهی از حقوق خودشان در این فضا مهم است. یعنی وقتی من می‌آیم تلگرام را وصل می‌کنم، باید یاد بگیریم چه نکات امنیتی‌ای دارد تا از من سوءاستفاده نشود. حالا اگر سوءاستفاده شده است، نکات حقوقی‌اش را یاد بگیرم؛ اینکه کجا باید مراجعه کنم، آیا اصلا این اتفاقی که برای من افتاده است، جرم است یا نه؟ چطور می‌توانم آن را پیگیری کنم؟ این پیگیری چه فرآیندی دارد و چگونه می‌توانم از این طریق این موضوع را پیگیری کرده و به حق خود برسم.
نظر شما