چکیده

علی‌رغم توجه فزاینده به حوزة تحقیقاتی منابع انسانی با عنوان سرمایه‌های مولد ارزش، مدیریت ریسک‌های مرتبط با آن به‌طور نظام‌مند بررسی نشده است. در پژوهش حاضر رویکردی کمّی به‌منظور تحلیل و سنجش ریسک‌های منابع انسانی اتخاذ شده است. در گام نخست، ابعاد چندگانة ریسک‌های منابع انسانی و مؤلفه‌های این ابعاد از طریق مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته با خبرگان منابع انسانی یکی از سازمان‌های مطرح در صنعت برق کشور شناسایی شدند. در گام بعدی، پنج شاخص به‌منظور تحلیل این ریسک‌ها معرفی شد و روابط متقابل علّی و معلولی میان ریسک‌های منابع انسانی به‌عنوان یکی از این شاخص‌های تحلیل، با به‌کارگیری تکنیک دیمتل فازی شناسایی شد. در گام نهایی نیز سطوح تخمینی ریسک‌ها با توجه به شاخص‌های تحلیل مقایسه شده و ریسک‌های منابع انسانی با توجه به این پنج شاخص و با تکنیک مشابهت فازی رتبه‌بندی شد. نتایج تحقیق نشان داد ریسک‌های عملیاتی منابع انسانی بیشترین مجموع تأثیرگذاری و تأثیرپذیری را در شبکة ارتباطات متقابل میان ریسک‌ها دارند و نسبت به سایر حوزه‌های اصلی چهارگانة ریسک‌های منابع انسانی از بالاترین اولویت با توجه به شاخص‌های تحلیل برخوردارند.

کلیدواژه ها: تحلیل؛ تکنیک فازی دیمتل؛ تکنیک مشابهت فازی؛ ریسک منابع انسانی؛ سنجش

نویسندگان:

الهام ابراهیمی: دکتری، دانشکدة مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران

آرین قلی پور: استاد، دانشکدة مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران

 سیدمحمد مقیمی: استاد، دانشکدة مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران

 حسن قالیباف اصل: دانشیار، دانشکدة علوم اجتماعی، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایران

مجله مدیریت فرهنگ سازمانی - دوره 15، شماره 1، بهار 1396.

برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.