به گزارش خبرگزاری فارس، طلسم تیم امید فوتبال ایران همچنان ادامه دارد؛ تیمی که مشخص نیست چه زمانی بخت‌هایش باز شده و سرانجام رنگ خوشبختی را خواهد دید.

تیم امید ایران یک بار دیگر اسیر برنامه‌های غلط برنامه نویسانی شد که به واقع در گذشته بارهای هنر خود در نوشتن برنامه‌های غلط را نشان داده‌اند و باز هم مشخص شد که هنر دوستان در برخی کمیته‌های فدراسیون فوتبال فقط برگزاری کلاس های بدون خروجیست و جلسه‌های بدون فرجام و سرانجام!

امید ایران در حالی از گروهش به مرحله نهایی مسابقات زیر 23 سال صعود نکرد که در یکی از راحت‌ترین گروه‌ها قرار داشت اما از بالا آمدن از چنین گروهی هم عاجز ماند.

در این بین شاید بتوان به عدم همراهی استقلالی‌ها اشاره کرد و یا تشکیل دیر هنگام این تیم را بهانه کرد و یا حتی انتخاب سرمربی که خیلی بین اهالی فوتبال مقبولیت نداشت را در این زمینه مرتبط دانست، اما علت اصلی را باید جست و جویی کرد که تصمیم سازی‌ها در آنجا انجام می‌شود؛ از برخی کمیته‌ها گرفته تا هیأت رئیسه و ریاست محترم فدراسیون فوتبال.

از آن روزهایی که رسانه‌ها پی در پی هشدار می‌دادند که مسابقات انتخابی نزدیک است و باید کار را جدی گرفت خیلی زمان زیادی سپری نمی‌شود. برخی از این رسانه‌ها حتی روزشمار ناکامی تیم ملی را ایجاد کرده و به درستی در این خصوص هشدارهای لازم را می‌دادند اما نه گوش شنوایی در فدراسیون فوتبال وجود داشت و نه ذهن خلاقی برای گرفتن تصمیمی درست.

کمیته‌های آموزش و کمیته فنی و توسعه فدراسیون فوتبال را شاید در این بین بتوان مقصرین اصلی در ناکامی تیم ملی قمداد کرد؛ کمیته‌های که به واقع خروجی کارشان مشخص نیست و شفاف‌سازی خاصی از عملکرد آنها بروز نمی‌دهد.

به گزارش فارس، کمیته فنی و توسعه فدراسیون فوتبال طبق اساسنامه باید مربیان تیم‌های ملی را مشخص کند اما اینجا هم به نظر می‌رسد دستوری که از بالا می‌رسد تصمیم نهایی را مشخص کرده و گوی اصلی را از قرعه مربیان خارج می‌کند. 

نکته جالب اینکه در ایران ساختار حضور مربیان در تیم‌های رده‌های سنی ملی از نوجوانان تا امید به این شکل است که مربیان حرفه‌ای و تراز اول معمولا با باشگاه‌ها کار می‌کنند و به مربیانی که تیم نمی‌دهند، این دست از مربیان در تیم‌های ملی مشغول به کار می‌شوند. هر چند که برعکس این موضوع نیز صادق است و به نظر نمی‌رسد هیچ کدام از تیم‌های باشگاهی حاضر باشند سکان هدایت خود را به مربی مثل چمنیان یا حتی پیروانی بدهند. 

فوتبال یک فن غربی است و باید به همین دلیل در کشورمان و در رده‌های سنی از مربیان خارجی استفاده کنیم اما چون در فدراسیون فوتبال پول زیادی به مربیان رده‌های سنی در تیم‌های ملی نمی‌دهند، خود به خود مربیانی که تیم ندارند و یا جوان و بدون تجربه هستند برای این دسته از تیم‌ها انتخاب می‌شوند. هنوز به یاد داریم که چطور جواد نکونام که یکی از پرافتخارترین فوتبالیست‌های ایران است چگونه بدون تجربه مربیگری کاندیدای حضور در تیم امید شد و حتی هنوز هم نام وی برای تیم ملی جوانان مطرح است.

از سوی دیگر به نظر شما آیا مربیانی مثل علی دایی، امیر قلعه‌نویی و یا حتی مجید جلالی و ... حاضر هستند با کمترین دریافتی در تیم‌های ملی رده‌های سنی مشغول به کار شوند؟ این مربیان برای یک سال حضور در تیم‌های باشگاهی حداقل بدون هیچ آپشنی بین یک تا 2 میلیارد پول می‌گیرند و هر روز هم اسم‌شان سرخط خبرهاست. حال منطقی است که چنین بازاری را رها کرده و بخواهند با کمترین دریافتی در رده‌های سنی مشغول کار شوند؟! 

پس مشکل اصلی همینجاست که کمیته فنی و توسعه در انتخاب مربیان تیم‌های ملی اشتباهات مکرری را دچار شده و کار به ناکامی این تیم‌ها می‌کشد. 

امروز تمام افتخار ما صعود تیم‌های جوانان و نوجوانان به جام‌های جهانی به شمار می‌رود اما همین تیم‌ها نیز در میادین جهانی حرفی برای گفتن ندارند. 

یک بار دیگر تاکید می‌کنیم کمیته فنی و توسعه وظیفه‌اش انتخاب مربیان تیم‌های ملی است. هر چند که چنین پروسه‌ای حداقل در تیم ملی بزرگسالان کم‌رنگ‌تر است اما در رده‌های سنی هم چون چنین تصمیماتی تا حدودی استراتژیک هستند،خود به خود مقامات بالا در آن دخالت کرده و گزینه نهایی با نظر آنها انتخاب می‌شود اما با این حال باز هم نمی‌توان کمیته فنی و توسعه را بی‌تقصیر دانست چون حداقل گزینه‌های نهایی برای حضور بر روی نیمکت‌های تیم‌های ملی را افراد این کمیته انتخاب می‌کنند و در این بین نقش مشاوره‌ای دارند و مطمئنا گزینه نهایی نیز از بین گزینه‌های آنها حتی اگر دخالتی در انتخابش نداشته باشند، برگزیده می‌شوند. 

اما کمیته آموزش... برای به روز رسانی مسائل آموزشی باید ساختار این کمیته را به روز کرد. این کمیته یکی از حساس‌ترین کمیته‌های فدراسیون فوتبال است چرا که معمولا کلاس‌های آموزشی برای مربیان توسط این کمیته برگزار می‌شود و باید لحظه به لحظه اطلاعات این کمیته به روز رسانی شود اما جالب اینجاست رئیس این کمیته هیچ سابقه مربیگری از خود ندارد. 

احسانی فردی است که اگر چه تحصیلکرده محسوب می‌شود اما در زمین فوتبال کارنامه‌ای ندارد و قبلا مربیگری را تجربه نکرده است. عجیب اینکه در گذشته و در زمانی که این فرد خودش مسئول کمیته آموزش بوده برای خودش مدرک صادر کرده و این به معنای بی‌اطلاعی از ساختار است. 

رئیس کمیته آموزش در حالی عضو کمیته فنی و توسعه محسوب می‌شود که در مهارت‌های مربیگری هیچ تخصصی ندارد و در تشخیص قابلیت‌های مربیان دخیل و تصمیم‌ساز نیست. 

کلاس‌های کمیته آموزش نیز با صرف بودجه‌های فراوانی برگزار شده اما در عمل خروجی خاصی از آنها نمی‌بینیم.این کمیته با نام معتبرترین مربیان جهان سمینار برگزار می‌کند و این در حالی است که در دقیقه 90 همواره این مربیان از حضور در این سمینارها سر باز زده و به واقع مشخص نیست چرا باز هم فدراسیون فوتبال از یک سوراخ چند بار گزیده می‌شود.

نکته عجیب اینکه دبیر این کمیته هم خیلی در زمینه مربگیری فرد متخصصی به شمار نمی‌رود و جباری نیز از از جامعه داوری به کمیته آموزش راه یافته و او هم هیچ زمینه وتخصص در زمینه مربیگری ندارد.

این در حالی است که از زمانی که تاج سکان ریاست فدراسیون فوتبال را بر عهده گرفته به نظر می‌رسید به سرعت باید به برخی تغییرات در کمیته‌هایی که اشاره شد اقدام کرده اما بعداز یک سال هنوز در این خصوص کاری انجام نشده و مشخص نیست چرا تاج در این زمینه دست روی دست می‌گذارد و به نظر می‌رسد دود معامله قدیمی که در زمان کفاشیان در این کمیته بر سر برخی اعضا صورت گرفت باید همچنان به چشم خانواده فوتبال برود.

مهدی تاج از زمانی که رئیس فدراسیون فوتبال شد‌ تا به امروز اقدامات ارزشمند زیادی را انجام داد که از جمله آن می‌توان به ایجاد کمیته تعیین وضعیت در راستای تسویه‌حساب‌های مالی و ایجاد برخی قوانین در همین راستا اشاره کرد.

اگرچه در این بین برخی معتقدند تاج می‌خواهد فوتبال را امنیتی کند اما در این زمینه هم و در راستای حفظ سلامت و امنیت بازیکنان،‌مربیان و عوامل برگزاری بازی حتی هواداران اقدامات خوبی صورت گرفته و حتی برای ایجاد آرامش در فدراسیون نیز برخی‌ها با صلاحدید وی خانه‌نشین شدند.

اما با همه این تفاسیر مشخص نیست که چرا رئیس فدراسیون فوتبال همچنان دست روی دست گذاشته و جایی که لزوم تغییرات در آن حیاتی و سرنوشت‌ساز به نظر می‌رسد، خبری از این تغییرات نیست و مشخصا اهالی فوتبال نمی‌دانند که تا چه زمانی باید با ناکامی در رده‌های سنی چوب حضور برخی‌ها را بخورند.

انتهای پیام/