شناسهٔ خبر: 20451822 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: شبستان | لینک خبر

جایگاه و اهمیت مسجد در کلام امام جعفر صادق(ع)

خبرگزاری شبستان: امام صادق(ع) فرمودند:«هرکس به طرف مسجد برود، پایش را بر هیچ تر و خشکی نمی‌گذارد، مگر اینکه زمین تا طبقات هفت‌گانه­ اش برای او تسبیح می­ گویند».

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرنگار مسجد و کانون های مساجد خبرگزاری شبستان، با توجه به اینکه سیره معصومین(ع) تفسیر عملی آیات قرآن و آموزه های اسلام است، می‌توان توجه به همه امور را در اندیشه، گفتار و رفتار آن حضرات(ع) مشاهده کرد.از جمله مسایل مهم در سیره معصومین(ع) توجه ویژه به موضوع مسجد و کارکردها و برکات آن است، به همین جهت به مناسبت شهادت امام جعفر صادق(ع) برخی از احادیث و روایات آن حضرت در مورد جایگاه مسجد بیان می شود.

 

«مَنْ وَقَّرَ مَسْجِداً، لَقِيَ اللهُ يوْمَ يلْقاهُ ضاحِكاً مُسْتَبْشِراً وَ اَعْطاهُ اللهُ كِتابَهُ بِيمينِهِ»

«كسي كه حرمت مسجد را نگهدارد خدا را (فردا) شادان و خندان ملاقات خواهد كرد و پروندة اعمالش را به دست راست او خواهند داد.» (جامع احاديث الشيعة، (ج 4، ص 559)

 

«لاصَلاةَ لِجارِ المَسجِدِ إلاّ في المَسجدِ ، إلاّ أنْ يَكونَ لَهُ عُذرٌ أو بهِ عِلَّة».

«همساية مسجد بايد نماز خود را در مسجد بخواند مگر در مواردي كه معذور يا بيمار باشد.» (مستدرك، ج 3، ص 356)

 

«قال اللهُ تباركَ و تعالي اِنَّ بُيُوتِي فِي الْأَرْضِ اَلْمَسَاجِدُ، فَطُوبَي لِعَبْدٍ تَطَهَّرَ فِي بَيْتِهِ ثُمَّ زَارَنِي فِي بَيْتِي أَلا إِنَّ عَلَي‌الْمَزُورِ كَرَامَةَ الزَّائِرِ.»

«خداي تبارك و تعالي مي‌فرمايد: مساجد خانه‌هاي من در زمين‌اند. خوشا به حال بنده‌اي كه در خانه‌اش خود را طاهر كند (وضو بگيرد) بعد مرا در خانه‌ام زيارت نمايد. اينجا ديگر بر ميزبان است كه مهمان خود را گرامي بدارد.» (ثواب‌الاعمال، ص 69)

 

«إِذَا دَخَلْتَ الْمَسْجِدَ فَأَدْخِلْ رِجْلَكَ الْيُمْنَى وَ صَلِّ عَلَى النَّبِيِّ وَ آلِهِ وَ إِذَا خَرَجْتَ فَأَخْرِجْرِجْلَكَ الْيُسْرَى وَ صَلِّ عَلَى النَّبِيِّ وَ آلِهِ»

«هنگامى كه خواستى وارد مسجد شوى، ابتدا پاى راستت را بگذار و بر پيامبر و آل او، درود بفرست و هنگام خروج ، ابتدا پاى چپ را بيرون بگذار و بر پيامبر و آل او درود بفرست.» (بحارالانوار، ج81، ص23)

 

«مَنْ مَشَى إِلَى الْمَسْجِدِ لَمْ يَضَعْ رِجْلَيْهِ عَلَى رَطْبٍ وَ لَا يَابِسٍ إِلاّ يُسَبِّحُ لَهُ إِلَى الأرَضِينَ السَّابِعَةِ»

«هرکس به طرف مسجد برود، پایش را بر هیچ تر و خشکی نمی‌گذارد، مگر اینکه زمین تا طبقات هفت‌گانه­ اش برای او تسبیح می­ گویند.»(من لایحضره الفقیه، ج1، ص233؛ بحارالانوار، ج٨٤، ص۱۳)

 

«صَلُّوا مِنَ الْمَسَاجِدِ فِي بِقَاعٍ مُخْتَلِفَةٍ فَإِنَّ كُلَّ بُقْعَةٍ تَشْهَدُ لِلْمُصَلِّي عَلَيْهَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ.»

«در مسجد در نقاط مختلف آن نماز بخوانيد كه هر قطعه در روز قيامت براي كسي‌كه بر آن نماز خوانده گواهي خواهد دارد.» (وسائل، ج 3، ص 474)

 

«لَا يَرْجِعُ صَاحِبُ الْمَسْجِدِ بِأَقَلَّ مِنْ إِحْدَي ثَلَاثِ خِصَالٍ: إِمَّا دُعَاءٌ يَدْعُو بِهِ يُدْخِلُهُ اللَّهُ بِهِ الْجَنَّةَ وَ إِمَّا دُعَاءٌ يَدْعُو بِهِ فَيَصْرِفُ اللَّهُ عَنْهُ بَلَاءَ الدُّنْيَا وَ إِمَّا أَخٌ يَسْتَفِيدُهُ فِي اللَّهِ.»

«كسي‌كه اهل مسجد باشد حداقل يكي از اين سه بهره نصيب او مي‌شود: دعائي بوده كه خدا او را سزاوار بهشت كرده يا بلائي بوده كه از او دفع شده يا يك برادر ديني قسمت او شده كه براي رضاي خدا از او بهره‌مند مي‌گردد.» (وسائل، ج 3، ص 477)

 

«البُزاقُ في المَسجدِ خطيئةٌ و كفّارَتُهُ دَفنُهُ.»

«در مسجد، آب دهان انداختن خطا است و کفاره‌اش پاک کردن و از بين بردن آن است.» (وسائل ج 3، ص 499)

 

«صَلاةٌ في مسجِدِ الكوُفَةِ تَعدِلُ اَلفَ صَلاةٍ في غَيرِهِ مِنَ المَساجِدِ.»

«خواندن يک نماز در مسجد کوفه برابر هزار نماز در مساجد ديگر است.» (ثواب‌الأعمال، ص۷۴)

 

«تُستَحَبُّ الصّلاةُ في مَسجِدِ «اَلغَدير» لِأَنَّ النَّبِيَّ صَلَّي‌الله عَلَيه وآلِه اَقامَ فِيهِ أميرَالمؤمنين(عليه‌السلام) وهَوَ مَوضِعٌ اَظهراللهُ عَزَّوجَلّ فيه الحَقَّ.»

«مستحب است انسان در مسجد «الغدير» نماز بخواند، آنجا موضع (شريفي) است که پيامبر اکرم (ص) اميرالمؤمنين (ع) را به جانشيني خود منصوب نمود و خداوند متعال در آنجا، حق را آشکار و بر همگان اعلام فرمود.» (وسائل، ج 3، ص 546)

 

«مَا مِنْ مَکْرُوبٍ يَأْتِي مَسْجِدَ السَّهْلَةِ، فَيُصَلِّي فِيهِ رَکْعَتَيْنِ بَيْنَ الْعِشَائَينِ وَ يَدْعُواللَّهَ عَزَّ و جلَّ إِلاَّ فَرَّجَ اللَّهُ کُرْبَتَهُ.»

«هر شخص گرفتاري که به مسجد سهله بيايد و بين نماز مغرب و عشا دو رکعت نماز بخواند و از خداوند متعال حاجت خود را بخواهد،‌ حاجتش را روا‌ مي‌فرمايد.» (وسائل، ج3، ص523)

 

«صّلاةٌ فِي‌ بَيْتِ ‌المَقْدِسِ أَلْفُ صَلاةٍ و صَلاةٌ في ‌مَسْجِدِ الأَعْظَمِ مِأََةُ صَلاةٍ و صَلاةٌ فِي مَسْجِدِ القَبيلَةِ خَـمْسٌ و عِشرون صَلاةٌ فِي مَسْجِدِ السُّوقِ إِثْنَتا عَشْرَةَ صَلاةً.»

«خواندن يک نماز در مسجد‌الاقصي برابر هزار نماز است و در مسجد جامع شهر برابر صد نماز و در مسجد محله بيست و پنج نماز و در مسجد بازار برابر دوازده نماز مي‌باشد.» (ثواب‌الاعمال، ص 75)

 

نظر شما