خبرگزاری فارس: حجت‌الاسلام والمسلمین سیدحسین موسوی، در سال 1339 در یکی از روستاهای آمل در خانواده‌ای متشرع به دنیا آمد.

علاقه سیدحسین نوجوان به اهل بیت عصمت و طهارت، او را در سال ۱۳۵۱ به حوزه علمیه مسجد هاشمی آمل کشاند تا تحت نظارت عموی بزرگوارش که تولیت آن حوزه را عهده‌دار بود، به تحصیل علوم دینی بپردازد. 

 

 

او پس از دو سال به تهران مهاجرت کرد و با توجهات مرحوم آیت‌الله مجتهدی تهرانی، در مدرسه این عالم ربانی به تحصیل ادامه داد. سپس در سال ۱۳۵۶ وارد حوزه علمیه قم شد.

حجت‌الاسلام موسوی در مبارزات علیه رژیم شاهنشاهی حضور فعال داشت و چندین مرتبه توسط مأموران شاه زندانی شد.

پس از انقلاب همزمان با تحصیلات حوزوی در فعالیت‌های فرهنگی در مراکز مختلف علمی از جمله دانشگاه تهران حضور فعال داشت و با نیروهای منحرف گروهک‌ها بحث و مناظره می‌کرد و در چند نوبت به‌عنوان مدرس طرح بصیرت‌افزایی برای توابین از گروهک‌ها انتخاب شد.

با شروع جنگ تحمیلی نیز برای انجام وظیفه جهاد، به جبهه‌های حق علیه باطل شتافت.

 


وی پس از گذراندن آموزش‌های نظامی، حضور فعالی در جبهه داشت.

 

او طی سال‌ها حضور در جنگ در چند عملیات مهم از جمله عملیات فتح‌المبین و آزادسازی خرمشهر شرکت کرد.


با پایان یافتن جنگ، با تمرکز بیشتر به فعالیت‌های علمی خود ادامه داد و از محضر حضرات آیات گلپایگانی، مرعشی نجفی، میرزا هاشم آملی، صالحی مازندرانی، مکارم شیرازی، استاد ستوده و دیگر علمای اسلام بهره برد.


همچنین از رهنمودهای دو تن از فرزانگان آمل یعنی علامه حسن‌زاده آملی و آیت‌الله جوادی آملی بهره برد. 

در سال ۱۳۷۶ با پیشنهاد مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه کشور، مسئولیت حوزه علمیه پر سابقه حضرت امیرالمؤمنین(ع) آمل را بر عهده گرفت.

همچنین طی بیست سال حضور در این حوزه، همزمان امامت جماعت مسجد جامع شهر را هم بر عهده داشت.



حجت‌الاسلام والمسلمین موسوی بر اثر بیماری در بامداد دوشنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۶ در حالی که فقط ۵۷ سال داشت، دار فانی را وداع گفت و اندوهی از غم و حسرت بر قلوب متدینین و بازاریان آمل نشست.

پیکر این عالم ربانی پس از تشییعی باشکوه، بنا به وصیت خویش زیر پای مادرش دفن شد تا در این مرحله هم درسی برای احترام به مقام مادر بدهد.

از خصوصیات بارز حجت‌الاسلام والمسلمین موسوی که محبت وصف‌ناپذیری را در مردم نسبت به خود ایجاد کرده بود، می‌توان به طهارت نفس، صداقت، سخاوت و ساده‌زیستی و دوری از شهرت و مقام اشاره کرد.