به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا  به نقل از صبح زاگرس بانو نصرت امین در سال 1265 هجرى شمسى در شهر اصفهان دیده به جهان گشود. از چهار سالگى به مکتبخانه رفت تا به فراگیرى قرآن و زبان فارسى بپردازد و این زمانى بود که در زمینه تحصیل علوم و معارف دینى بالاتر از سطح روخوانى قرآن هیچ مجال و زمینه اى براى حضور زنان نبود؛ بخصوص در سالهاى 1280 به بعد که تحصیل علم براى پسران هم آسان و میسر نبود تا چه رسد به دختران .

او در 15 سالگى به ازدواج و همسرى پسر عمویش درآمد. اما زندگى خانوادگى و تربیت فرزندان در فراگیرى دانش او اثرى نگذاشت و آن چنان در جهت کسب علوم دینى از خود جدیت نشان داد که موافقت و مساعدت اطرافیان بویژه همسر خویش را براى ادامه تحصیلات در علوم دینى (فقه و اصول ) و زبان عربى به دست آورد. در این زمان او بیست ساله بود.

مهمترین استاد ایشان که فقه و اصول و حکمت را به وى آموخت ، آیت الله نجف آبادى بود. بانو امین از زمان کودکى که اهل ذوق و تفکر و تدبر در موجودات و آثار حق تعالى و از عشاق پروردگار کریم بود، در حین تحصیل حکمت به کشف و شهود نیز نائل مى گردید و در این رابطه بهترین سند و گواه آثار تفسیرى ایشان کتاب اربعین الهاشمیه و نیز نفحات الرحمانیه است .

به دنبال انتشار کتاب اربعین هاشمیه در سن 40 سالگى از سوى آیت الله حائرى یزدى ، آیت الله محمد کاظم یزدى و آیت الله آقا میرزا اصطهباناتى شیرازى درجه اجتهاد گرفت و پس از شرکت در آزمون علما و مراجع تقلید وقت (آیت الله شیخ عبدالکریم قمى و آیت الله آقا سید محمد کاظم شیرازى ) که شامل سؤ الها و پاسخهاى بسیارى بود - تمامى آنها در کتاب جامع الشتات آمده است - از طرف آن آیات عظام ، درجه اجتهاد و قدرت استنباط احکام شرع را دریافت کرد و اولین بانوى مجتهده در جهان اسلام گردید.

دیگر تالیفات این بانوى گرانقدر عبارتند از:

معاد یا آخرین سیر بشر، مخزن اللئالى ، سیر و سلوک ، یک دوره تفسیر قرآن به نام مخزن العرفان در 15 جلد، روش خوشبختى ، ترجمه اخلاق ابن مسکویه با پاورقى .

بانو امین در زمینه انتشار پاره اى کتابهاى خویش که بیشتر در ارتباط با مقامات عرفانى و سیر سلوک بوده به سبب بدفهمی هاى رایج که معمولا در این گونه مباحث پیش مى آید، بسیار محتاطانه و دقیق عمل مى کردند و در بسیارى موارد اصلا اجازه انتشار آنها را نداده اند؛ بعلاوه به سبب پرهیز از شهرت و نیز تواضع بسیارى که داشتند عموما کتابهاى خود را به نام مستعار بانوى ایرانى منتشر ساخته اند.

بانو مجتهده امین از آنجا که دریافته بود مجال و زمینه تعلم براى دختران تا چه حد محدود است لذا بخشى از همت بلند آن بزرگوار مصروف تأسیس ‍ مدرسه براى دختران شد.

در سال 1344 یک واحد دبیرستان دخترانه اسلامى در اصفهان تأسیس کرد تا زمینه تحصیل دختران در محیطى سالم به دور از آلودگیهاى رایج در پاره اى محیطهاى آموزشى دخترانه را فراهم آورد.

در سال 1346 اولین مدرسه علوم دینى زنان را  تأسیس کرد که این سازمان در تعلیم و تعلم دینى زنان مسلمان و پرورش زنان برجسته در این زمینه سهمى شایان توجه و تقدیر داشت . همه این اقدامات حکایت از روشنگرى فکر، بلندى هدف و عمق دلسوزى اش در امور زنان بود. بانو امین دانشمندى باذوق ، متواضع ، عارف ، خوش برخورد، پرهیزگار، ساکت و کم حرف ، و بدون گرایش به تجمل و تکلف و از دوستان صدیق اهل بیت عصمت و طهارت بود.

وجود مقدس و پرفیضش آن چنان روحانى و مستغرق در عالم عرفان و معنویت بود که هر کس او را مى دید مجذوب جذبه معنویت ایشان مى گردید و در پرتو نورانیت و نفس مطمئنه او در خود احساس شادى و روحانیت مى کرد. وجود ذى وجود این زن عالمه نسیمى بود که بر جامعه زنان وزید و عامل حرکت بخش و تکان دهنده اى براى بیدارى افکار خفته و پیشبرد آنان در راه تحصیل علوم دینى و کمالات معنوى و سیر الى الله شد.

بانو امین سالهاى متمادى در راه تحصیل علم و مقامات معنوى زحمتها کشید و عملا ثابت کرد که زن مى تواند در محیط اجتماع ، در زیر پرده حجاب و با کمال عفت و تقوى و اجراى برنامه هاى مقدس مذهبى به تحصیل علم ادامه دهد و مقام شامخى را احراز کند و بین علم و دین پیوند برقرار سازد و على رغم نظر کسانى که تصور مى کردند حجاب مانع پیشرفت و تکامل است و یا عده اى که مى گفتند زن باید از هر نوع کمال ترقى و تعالى محروم بماند و بر خلاف منطق اسلام ، زن را از ارزش انسانى در رسیدن به مقامات مادى و معنوى و روحانى و سیر الى الله بى بهره مى دانستند ، بپا خاست و آن تصورات غلط را در هم شکست .

پیشتازى در علوم عرفانى ، از وى شخصیتى ساخت که فیلسوف عالیقدر معاصر آیت الله محمد تقى جعفرى در مورد ایشان مى گوید:

« با توجه با آثار قلمى که از خانم امین در دسترس ما قرار گرفته است به طور قطع مى توان ایشان را یکى از علماى برجسته عالم تشیع معرفى نمود و روش علمى ایشان هم کاملا قابل مقایسه با سایر دانشمندان بوده بلکه با توجه به مقامات عالیه روحى که ایشان موفق شده اند باید ایشان را نخبه اى از دانشمندان به شمار آورد. »

همچنین شخصیتهایى چون آیت الله العظمى مرعشى نجفى ره و مرحوم علامه طباطبایى ، با توجه به مقام علمى و عرفانى خانم امین ، محضر درس او را مایه فیض و افاده مى دانستند.

ابتلائات و آزمایشهایى که خداوند کریم براى صیقلى شدن و خالص ‍ گردیدن روح مطهر این بنده مقربش نمود مسأله مرگ فرزندان ایشان بوده است چنانکه هشت فرزندش به علل مختلف از قبیل بیمارى و... از دست رفتند و تنها یک پسر برایش باقى ماند.

این مصائب نتوانست خللى در عزم و اراده این یگانه بانوى مجتهده و عارف به وجود آورد و این نشانگر آن است که اگر زنان قدم در راه کمال و تعالى زنند و خدا را ناظر اعمال خویش ‍ و مالک همه هستى و داراییهاى خویش بیابند، حتى در فقدان فرزند نیز عنان اختیار از کف نمى دهند و متانت  و صبورى که در خور انسان خلیفة الله لاست پیشه مى سازند.

گفته اند در جریان جنگ جهانى اول دو فرزند کوچک ایشان به فاصله چند روز فوت کردند. بدین مناسبت استادشان آیت الله نجف آبادى سه روز درس را تعطیل مى کنند و به خانه شان نمى روند؛ روز چهارم بانو امین به دنبال استاد مى فرستند و وقتى ایشان مى آیند، علت تعطیلى درس را جویا مى شوند.

آیت الله نجف آبادى مى گویند که من شرمم مى شود که بچه تان تازه از دنیا رفته براى درس بیایم و خانم امین پاسخ مى دهند:

من پیش خدا شرمم مى شود که سه روز است چیزى نخوانده ام . خدا یک چیزى به من داد خودش هم گرفت .

سرانجام این بانوى مکرمه در سن 97 سالگى در آخر شعبان 1403 ه‍ق مطابق با 22 خرداد 1362 ه‍ق پس از یک عمر پربرکت جان به جان آفرین تسلیم کرد و به لقاء الله پیوست . پیکر مطهره این بانوى مکرمه در روز دوشنبه 23 خرداد برفراز دستهاى انبوه امت عزادار شهر قهرمان پرور اصفهان تشییع شد. در مراسم تشییع جنازه این بانوى اسلام که به دنبال برگزارى نماز جماعت ظهر و عصر و امامت مرحوم آیت الله خادمى رییس ‍ حوزه علمیه اصفهان از مسجد سید این شهر برگزار شد، گروه کثیرى از روحانیان و اقشار مختلف مردم شرکت کردند .

انتهای پیام /