«با سلام، به نظر اینجانب روند عزل برادرمان جناب آقای میرزاده از وجاهت قانونی برخوردار نیست و حداقل آن است که شبهه غیر قانونی بودن آن بسیار قوی است. همچنین نصب سرپرست نیز بدون رای گیری در هیات امنا بوده است. ورود حضرتعالی در مساله حتما مفید و راهگشا خواهد بود»؛ این جملات نامه‌ای است که دیروز سید حسن خمینی، عضو هیات موسس و هیات امنای دانشگاه آزاد به حسن روحانی در قامت رئیس جمهور نوشت.

نامه‌ای که شاید حکایت از روزهای تازه « خمینی جوان» دارد. سید حسن خمینی در این سال‌ها تلاش کرد تا یک چهره علمی و حوزوی از خود بسازد. سید حسن به سرعت پله‌های ترقی را طی کرد و توانست در اوج جوانی از یک طلبه تبدیل به یکی از استادان حوزه علمیه قم شود. امروز برخی در حوزه علمیه او را "آیت‌الله" خطاب می‎‌کنند و حتی بعضی از طرفدارانش به وی لقب"علامه" داده‌اند.

همین رشد علمی باعث شده است تا بسیاری سید حسن را شبیه ترین فرد از خمینی‌ها به امام بدانند. در این میان حتی بسیاری بر این باور هستند که سید حسن خمینی ترکیبی از امام موسی صدر و سیدمصطفی خمینی است

سید حسن اما حالا در کنار چهره علمی و فقهی که از خود ساخته است به دنبال تبدیل شدن به یک رجل سیاسی است. این حرکت را نیز از آذر سال 94 به طور رسمی شروع کرد. ثبت نام او در انتخابات مجلس خبرگان اولین گام برای نشان دادن چهره سیاسی سید حسن خمینی به مردم بود.

پیش ازاین ورود رسمی برخی رفتارهای سیاسی سیدحسن خمینی و نزدیکی او به جریان اصلاحات باعث شد تا جریان افراطی اصول‌گرا به مخالفت با او بپردازد. این مخالفت به حدی بود که "سیدحسن خمینی" را "سیدحسن مصطفوی" خطاب کردند تا با این کنایه به وی بگویند وی مسئول و ادامه دهنده راه امام نیست.

مخالفان سید حسن خمینی با این رفتار خود نشان دادند چندان موافق حضور او در صحنه سیاسی ایران نیستند. حضوری که به نفع جریان اصلاحات و اعتدال در کشور است.

گام دوم سید حسن خمینی در خرداد 95 برداشته شد. سید حسن تکلیف جریان امام را با مدعیان چون احمدی نژاد که اعتقاد دارند در حال تبیین اندیشه‌های امام هستند روشن کرد.

سید حسن در واکنش مدعیان تببین راه امام گفت:« چند وقت پیش بسیاری از جریانات سیاسی از بازخوانی خط امام گفته بودند، در این باره باید گفت کار شما ایرادی ندارد اما لطفا پیش از آن بگویید که امام چند کتاب فقهی، اصولی، اخلاقی دارد؟ زیرا کسی که نام یک کتاب امام را نداند نمی تواند مدعی اجتهاد در تفکر ایشان شود و شناخت امام جز با شناخت فقه و فلسفه و عرفان و اصول ایشان ممکن نیست.»

او به صراحت اعلام کرده بود که جریان‌هایی تنها بر اساس شنیده‌هایشان از امام تبدیل به تفسیرگر اندیشه امام شده‌اند و این در حالی است که امام خمینی را باید اول بر اساس نوشته‌ها و اصولش شناخت و بعد به سراغ سخنرانی‌ها و تاریخ شفاهی او رفت.

گام بعدی در جریان انتخابات ریاست جمهروی برداشته شد. سید حسن خمینی در این سال‌ها در قامت حامی روحانی وارد صحنه شده است. این حضور بعد از درگذشت آیت‌الله هاشمی پررنگ تر شده است.

او در جریان انتخابات ریاست جمهوری برای اولین بار فیلمی را در حمایت از حسن روحانی منتشر کرد. اتفاقی که نه در سال 88 و نه در سال 92 افتاد. حالا هم در اعتراض به برکناری رییس دانشگاه آزاد و انتصاب سرپرست جدید نامه‌ای به رییس جمهور نوشته است و خواستار ورود او به ماجرا شده است.

به نظر می‌رسد سید حسن خمینی به این نتیجه رسیده است در نبود هاشمی باید وارد صحنه سیاسی کشور شد. نبود هاشمی و تنهایی روحانی باعث شده است تا «خمینی جوان» ردای سیاست به تن کند و به طور رسمی وارد گود سیاست شود.

باید دید فضای سیاسی کشور با این بازیگر تازه و جدی سپهر سیاست ایران چگونه برخود خواهد کرد.