این درونمایه چیزی جز توجه به حقوق جامعه و مرتکب نشدن اعمال منافی با آموزه‌های دینی نیست. انقلاب اسلامی و ثمره آن نهضت بزرگ و بی‌بدیل، یعنی نظام مقدس جمهوری اسلامی با هدف استقرار ارزش‌های دینی و احکام الهی و در بستر بهره‌گیری از سرمایه‌های معنوی و مذهبی آغاز شد و به پیروزی رسید. از این‌رو، اکنون و همیشه باید این هدف و پشتوانه مورد توجه همگان باشد و هیچ بهانه‌ای را توجیه‌گر نادیده گرفتن ارزش‌ها و باورهای دینی قرار ندهیم. شهدای بزرگوار ما همواره و در هر شرایطی حتی سخت‌ترین شرایط بحرانی دفاع مقدس به این مهم توجه داشته و به رعایت اصول و فروع دین متعهد و مجری بوده‌اند.

یکی از رزمندگان نقل می‌کند که در آبادان به ناچار ساختمانی متروک و خالی از سکنه در دوران محاصره این شهر قهرمان به مقر گروهانی از مدافعان تبدیل شده بود.

در حیاط این ساختمان درختی بومی میوه داده بود و این میوه‌ها نوعا مورد استفاده اهالی خوزستان قرار می‌گیرد. تعدادی از رزمندگان درصدد استفاده از این میوه‌ها بودند؛ میوه‌هایی که اگر استفاده هم نمی‌شد از بین می‌رفت. فرمانده گروه با سختگیری اجازه این کار را نمی‌دهد و می‌گوید ممکن است صاحبش راضی نباشد و بالاخره پس از مدتی با رساندن پیغام به صاحب خانه از او اجازه چیدن میوه‌ها را گرفته و به رزمندگان تحت امر خود مجوز بهره‌برداری از آنها را می‌دهد.

ذکر این خاطره برای اثبات لزوم پایبندی به احکام اسلامی و الهی و بخصوص حق‌الناس حتی در شرایط سخت جنگی از جانب رزمندگان اسلام بود؛ التزامی که حتی کسانی که جانشان را کف دستشان گرفته و خود را برای حفظ شهر و خانه صاحب درخت به صحنه جانبازی آورده‌اند از آن مستثنا نیستند و این صحنه‌ها و خاطرات، برای ما تذکر و درس‌هایی قابل تامل است.

حال باید پرسید در این شرایط که نه جنگ است و نه الزام، آیا تجاوز به حقوق شهروندان و آزار و اذیت آنان از طریق ایجاد راه‌بندان ـ به هر بهانه‌ای ولو راه انداختن کاروان شادی و کارناوال انتخاباتی ـ می‌تواند کمترین توجیه شرعی، قانونی و اجتماعی داشته باشد؟

تردیدی نیست که هواداران نامزدهای انتخاباتی با نیت خیر و شورآفرینی شرکت در انتخابات و مشارکت مردم در تعیین سرنوشت‌شان احتمالا این‌گونه اجتماعات خیابانی را تشکیل می‌دهند؛ بنابراین چه‌بسا در پشت یک راه‌بندان آمبولانس یا خودروی امدادی گیر کرده باشد یا در همسایگی مسیر حرکت این‌گونه کاروان‌ها و هیاهوها، بیماری، سالمندی یا شهروندی که تمایل به درگیر شدن در فضای همهمه و ازدحام ندارد، وجود داشته باشد.

از این‌رو ضمن یادآوری ممنوعیت هرگونه راه‌بندان و ایجاد انسداد ترافیکی متذکر می‌شود، نیروی انتظامی ازجمله عوامل اجرایی پلیس راهور ناجا با وسایل نقلیه‌ای که بخواهند به صورت دسته جمعی یا انفرادی و ایجاد سروصدا مخل آسایش شهروندان یا ایجاد معضلات در معابر شوند، برخورد و اعمال قانون خواهد کرد، زیرا زندگی در محیط شهری نیازمند عمل به تکالیف و ملاحظاتی است که اگر رعایت نشوند، ضمن برهم زدن نظم و امنیت شهر، تهدیدی برای آرامش و آسایش شهروندان نیز به حساب می‌آیند و درنهایت آزار و اذیت جامعه ایمانی نه در شأن یک جامعه اسلامی است و نه دارای مجوز شرعی و اخلاقی.

قرآن کریم در آیه 58 سوره احزاب می‌فرماید: «آنان که مردان و زنان مومن را بی‌هیچ گناهی می‌آزارند، تهمت و گناه آشکاری را به دوش می‌کشند.» و پیامبر اکرم(ص) می‌فرمایند: «هرکس از مسیر عبور مسلمانان، شیئی را که موجب زحمت و اذیت آنها می‌شود بردارد، خداوند در نامه عمل او کار نیکی می‌نویسد و بهشت به خاطر این کار بر او واجب می‌شود.» (مهدی نراقی، جامع‌السعادات، ج 2، ص23)

امید آن‌که هیچ هدفی را وسیله توجیه و به‌کارگیری هر وسیله‌ای نکنیم و باید همگان به احکام دین متعهد و عامل باشیم، زیرا دین دستورالعمل سعادت و آسایش و آرامش است.

سردار تقی مهری - رئیس پلیس راهور ناجا