ميدانيم كه دولت يازدهم علاقهمند به بخش خصوصی است و اصرار بر حمایت این بخش دارد. اما بوروکراسی موجود و بزرگی بدنه دولت، این روند را کُند میسازد.
کشور ایران به دلیل برخورداری از منابع و ذخایر طبیعی مانند نفت و گاز و مواد معدنی، در زمره کشورهای غنی قرار دارد بهطوریکه در ردهبندی کشورهای جهان از نظر مواد معدنی جزو 15 کشور اول قرار گرفته است. در سال 2013 ذخایر ایران حاوی 57 میلیارد تن ذخایر احتمالی و 37 میلیارد تن ذخایر قطعی اعلام شد که این میزان معادل 7درصد از ذخایر کل جهان محسوب میشود.
سابقه معدنکاری در ایران به 6000 سال قبل میرسد ولی بهرغم این سابقه کهن، آنچنان که باید از ذخایر معدنی کشور استفاده نشده و با وجود حدود 6000 معدن در کشور فقط نیمی از آن فعال بوده و سالانه تنها 5/ 0 درصد از کل ذخایر کشور استخراج و مورد بهرهبرداری قرار میگیرد که این موضوع موجب شده برخلاف پتانسیل غنی مواد معدنی، نقش بخش معدن در اقتصاد کشور ناچیز باشد و 2/ 1 درصد از تولید ناخالص داخلی کشور مربوط به تولیدات بخش معدن باشد.
هرچند اگر سهم بخش صنایع معدنی را نیز به این عدد اضافه کنیم طبق آمارهای موجود این سهم نهایتا به 7درصد خواهد رسید. سهم اندک بخش معدن و صنایع معدنی در تولید ناخالص داخلی در مقایسه با پتانسیل غنی مواد معدنی کشور، گواه عدم استفاده بهینه از این ثروت خدادادی است که لزوم تغییر روند فعلی را بیان میکند. بررسیهای آماری نشان میدهد، سهم بخش معدن در اقتصاد برخی کشورهای معدنی مانند شیلی 1/ 18 درصد، آفریقای جنوبی 14 درصد، استرالیا 8/ 7 درصد از تولید ناخالص داخلی است.
از سوی دیگر با توجه به اهداف افق 1404 در بخش معدن و صنایع معدنی باید میزان استخراج سالانه مواد معدنی در سال 1404 به 700 میلیون تن برسد که حصول این هدف نیز نیازمند تغییر نگرش دولت به وضعیت کنونی بخش معدن کشور است. ما نيازمند استفاده بهينه از ثروت ذخاير معدني كشور هستيم و تحقق اين امر نیازمند از بين بردن چالش هاي پيش روي اين بخش است. قسمتي از اين امور به ساختارهای زیربنایی کشور مرتبط است و تنها از سوی دولت امكان اصلاح و ترمیم دارد. براي نمونه ناکافی بودن مطالعات و عملیات اکتشافی مناسب در سطح کشور، عدم استاندارد کافی امکانات حمل و نقل جادهای، ریلی و دریایی در کشور، ناکافی بودن امنیت کاری در مناطق خاصی از کشور كه مسبب برخي حوادث غيرقابل جبران و جاني هموطنان ماست، بسترسازی اینترنت و انتقال اطلاعات و نبود اطلاعات و آمار دقیق از بخش معدن و صنایع معدنی کشور در كنار نبود برنامه مدون در حوزه مصارف آب و جمعآوری نزولات آسمانی از عواملي است كه در درجه كيفيت كار و رسيدن به هدف افق 1404 تاثيرات به سزايي دارد.
عملكرد دولت در حوزه معدني
با توجه به اينكه دولت تدبير و اميد در دوره سه ساله خود كمك هاي قابل توجهي به اين حوزه داشته اميدواريم ادامه مسير نيز با توجه به اين چالش ها بهتر باشد. عملكرد دولت در حوزه معدني به شرح زير است:
قبل از استقرار دولت یازدهم تعداد زیادی از معادن دارای پروانه معدنی بوده اما هیچ اقدامی انجام نداده و فعالیتی نداشته اند. بررسی ها در زمینه فعالیت شاخص اکتشاف مواد معدنی نشان می دهد که، بزرگترین اکتشافات سیستماتیک در دولت یازدهم رقم خورد که پهنه های معدنی در اختیار بهره برداران دولتی و خصوصی قرار گرفت.
دولت یازدهم تلاش کرده تا زیر ساخت های قانونی توسعه معادن را فراهم نموده و آزاد سازی طرح های معدنی معطل مانده دولت نهم و دهم را با سرعت بیشتری به انجام رساند.
تا پایان سال 95 از 127 پهنه معدنی آماده واگذاری، 100 پهنه تاکنون واگذار شده است. آزادسازی محدوده های بلاتکلیف برای اکتشافات معدنی، موجب شد تا 127 پهنه با مساحت 485 هزار کیلومتر مربع کشف شود که بخشی از عملیات اکتشافی اولیه توسط سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور انجام شد.هم چنین ارایه مجوز به معدنکاران واقعی به کمک شورای عالی معادن نیز با شرایط بهتری انجام می شود.
اکنون که دو سال از زمان آزاد سازی پهنه ها سپری شده، به یقین چند معدن بزرگ مقیاس فلزی برای کشور کشف خواهد شد و به این ترتیب دستاورد مهمی را به دنبال خواهد داشت. یکی از دستاوردهای دولت یازدهم در بخش معدن افزایش 1.5 میلیارد تنی ذخیره قطعی فلزی جدید است و درعین حال ذخیره قطعی اکتشافی از سالهای دور حدود 50 میلیارد تن ثبت شده بود.
اين روزها در انتهای این دولت شاهد آزاد سازی بیش از 80 درصد از پهنه های بلوکه شده برای توسعه فعالیت های اکتشافی و سرمایه گذاریهای جدید معدنی کشور هستیم.
شيوا نيك وظيفه - فولادنيوز
نظر شما