گروه تئاتر و موسیقی: اخبار حوزه تئاتر و موسیقی نیز همواره مخاطبان خاص خود را داشته و دارد؛ به همین خاطر در مطلب پیش رو تلاش کردیم مهمترین و جذاب ترین مطالب این حوزه را جمع آوری نموده و تقدیم علاقه مندان کنیم تا اگر امکان پیگیری مطالب در طول روز را ندارد، در یک زمان مشخص و یکجا از آنها مطلع شوند.
به گزارش
بولتن نیوز، تیتر مهمترین خبرهای امروز 6 اردیبهشت ماه 96، به صورت هایپرلینک در زیر آمده که شما می توانید با کلیک بر روی آنها به صورت اختصاصی وارد آن مطلب شود؛ البته متن کامل این مطالب در ادامه مطلب نیز آمده است و شما می توانید متن کامل و تصاویر مرتبط عناوین را در ادامه مشاهده فرمایید.
مشروح اخبار
در اختتامیه جشنواره تئاتر مردمی بچههای مسجد چه گذشت؟
طبق گزارش رسیده، آیین اختتامیه دوازدهمین جشنواره سراسری تئاتر مردمی بچههای مسجد سهشنبه 55 اردیبهشت، در حوزه هنری انقلاب اسلامی با حضور «کوروش زارعی» مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری، «حمید نیلی»، دبیر جشنواره سراسری تئاتر مردمی بچههای مسجد، حجتالاسلام «حمیدرضا اربابسلیمانی» رئیس ستاد عالی کانونهای فرهنگی هنری مساجد کشور، «مهدی شفیعی» مدیرکل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، «غلامرضا منتظری» مدیر سازمان بسیج هنرمندان، حجتالاسلام «سیدحسین شاهمرادی» دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور و با اجرای «امیرحسین مدرس» برگزار شد.
«کوروش زارعی» مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری در آغاز این مراسم گفت: بعد از دو دهه تعطیلی، سال گذشته توفیق پیدا کردیم تا دفتر تئاتر مردمی بچههای مسجد را در حوزه هنری احیا کنیم، پس از آن، به سرعت فعالیتهایمان را آغاز کردیم. در ابتدا برای افزایش سرعت و نیازی که وجود داشت، از استعدادهای جوان و تحصیلکرده عرصه نویسندگی دعوت کردیم و حدود 30 نمایشنامه نیز با ساختار موردنظرمان تولید و توزیع شد.
مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری افزود: پس از آن، به افتتاح دفاتر مردمی تئاتر بچههای مسجد در سایر استانهای کشور پرداختیم و در نتیجه در چهارده استان توانستیم این امر را تحقق بخشیم.
وی یادآور شد: امسال، جشنواره تئاتر بچههای مسجد با ساختاری جدید رقم خورد، این در حالی است که در گذشته اجراها بر روی استیج صورت میگرفت، اما امسال نمایشها در بطن جامعه و داخل مساجد اجرا کردیم.
زارعی خاطرنشان کرد: برای اینکه تئاتر با اقبال مردم مواجه شود، باید مردمی شود، اگر چنین شد و مردم به سوی تئاتر کشانده شدند و ضرورت تئاتر را حس کردند، بیتردید شاهد اتفاقات بزرگی در این حوزه خواهیم بود.
مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری گفت: ما درصدد این هستیم تا با جریان تئاتر مردمی بچههای مسجد، مردم را به تماشای تئاتر عادت دهیم تا آنان تئاتر را در اولویت فعالیتهای فرهنگی خودشان قرار دهند.
زارعی اظهار کرد: اگر در عرصه تئاتر، نمایشی آماده کنیم که صرفاً خودمان بیننده آن باشیم، مطلوب نیست و پیشرفت چشمگیری نیز رخ نخواهد داد، اما اگر آثارمان در این حوزه برای مردم باشد، آنان نیز با عشق برای تماشای نمایشها میآیند.
وی با تأکید بر اینکه پس از گذشت 38 سال از جریان نورانی انقلاب اسلامی، اکنون نیاز با نیروهای جدید در عرصه تئاتر داریم، گفت: ما نیروهایی نیاز داریم که رویکرد و ارزشهای انقلاب اسلامی را در آثارشان نمایان کنند.
نیلی: بقای تئاتر بچههای مسجد نیازمند همکاریها و همافزاییها است
«حمید نیلی»، دبیر جشنواره سراسری تئاتر مردمی بچههای مسجد در ادامه اظهار کرد: جشنواره تئاتر بچههای مسجد پس از چندین دهه وقفه، در حالی برگزار شد که فقدان آن برای مسجد و فضای هنری قابل تأمل است، چراکه نمایش به منظور القای مفاهیم انسانی و دینی نیاز به همراهی و آمیخته شدن با یک فضای معنوی دارد که مسجد بهترین مکان این رویداد است.
او خاطرنشان کرد: در دوازدهمین جشنواره سراسری تئاتر مردمی بچههای مسجد که به همت حوزه هنری انقلاب اسلامی و با مشارکت دبیرخانه شورای فرهنگی عمومی کشور، دانشگاه آزاد اسلامی، معاونت فرهنگی اجتماعی بسیج، کانون فرهنگی هنری مساجد برگزار شد، پس از اجراهای عمومی نمایشها در مساجد تهران، آثار مورد استقبال نمازگزاران قرار گرفت که این موجب دلگرمی مسئولان برگزاری این جشنواره بود.
وی تأکید کرد: از این پس، بقای این جریان به همین همکاریها و همافزاییها نیازمند دارد تا به صورت نهادینه به تقویت جریان بچههای مسجد در کشور منجر شود.
دبیر جشنواره سراسری تئاتر مردمی بچههای مسجد یادآور شد: پس از انتشار فراخوان این جشنواره در استانهای سطح کشور، 65 گروه جهت حضور در این جشنواره با ارسال فیلمهایی از اجراهای عمومی خود در مناطق مختلف شهرشان، اعلام آمادگی کردند که از میان آنها، 16 گروه متشکل از 6 گروه خواهران و برادران به مرحله نهایی راه یافتند و با اجرا در 10 مسجد تهران و 6 نمازخانه مدارس دخترانه به رقابت خود در این بازه زمانی پایان دادند.
نیلی با اشاره به تلفیق رقابت و آموزش به عنوان یکی از نقاط مثبت این جشنواره گفت: از تقاط مثبت دوازدهمین جشنواره سراسری تئاتر مردمی بچههای مسجد، تلفیق رقابت و آموزش کارگاهی بر پایه آثار ارائه شده بود که مورد استقبال شرکتکنندگان نیز واقع شد. این جشنواره برگزار شد تا جریان جذاب تئاتر و مسجد برای بار دیگر خاطرات گذشته نسل قبل را زنده کند و با قدرتی تازه با حضور بچههای مساجد، مفاهیم و ارزشهای دینی و اسلامی را به زبان هنر نمایش به فضای جامعه عرضه و آنان در برابر تهاجمات فرهنگی بیمه کند.
آقاخانی : صداقت و صمیمیت آثار و شرکت کنندگان، ملاک انتخاب برگزیدگان جشنواره
ایوب آقاخانی عضو هیات داوران دوازدهمین جشنوارهی سراسری تئاتر مردمی بچههای مسجد، به نمایندگی از هیات داوران جشنواره در آیین اختتامیه این رویداد فرهنگی گفت: با اینکه بیانیهای را در هیات محترم داوری جهت قرائت تهیه کردهایم، اما از آنجایی که گروهها همه در انتظار معرفی جوایز جشنواره میباشند، از روخوانی آن پرهیز و نکاتی را از جانب هیات داوران بیان میکنم.
او ادامه داد: دیدگاه داوری در این جشنواره بر خلاف هر جشنواره دیگری بوده است. تاثیر نام مردمی تئاتر بچه های مسجد و ویژگیهای تمایز کننده آن نسبت به دیگر جشنوارهها سبب شد تا ملاکهای انتخاب برگزیدگان جشنواره هم متمایز باشد. هماهنگی نمایشهای اجرا شده با ویژگیهای ساختاری جشنواره مردمی تئاتر بچه های مسجد مورد نظر تیم داوری بود. برقراری ارتباط با مخاطب، صحنه و دکور قابل استفاده در فضای مسجد و در نظر گرفتن شرایط لازم اجرا در این جشنواره مورد توجه هیات داوران قرار داشت.
او در پایان خاطرنشان کرد:صداقت و صمیمیت آثار و شرکت کنندگان آن بیش از رعایت فنون نمایشی در آرای ما تاثیر داشته است. تفاوت چشمگیر آرای برگزیدگان دوازدهمین جشنواره مردمی تئاتر بچه های مسجد به خاطر ویژگیهای این جشنواره بوده است.
حجتالاسلام شاهمرادی: تئاتر مادر تمام هنرهاست
حجتالاسلام «سیدحسین شاهمرادی»، دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور در این برنامه با بیان این مطلب که تئاتر مادر تمام هنرهاست، اظهار کرد: اهمیت تئاتر از سینما به لحاظ تأثیرگذاری بیشتر است.
دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور خاطرنشان کرد: اینکه امسال تئاتر بچههای مسجد در مکانهای مقدسی چون مساجد اجرا شد، امری قابل تقدیر است، چراکه ورود تئاتر در مساجد به نزدیک شدن ارتباط مردم با هنر تئاتر کمک میکند.
وی با اشاره به ظرفیتهای بالای کانونهای فرهنگی هنری مساجد کشور گفت: کانونهای فرهنگی هنری مساجد کشور که به ریاست حجتالاسلام و المسلمین اربابسلیمانی است، در بیش از بیست هزار مسجد در کشور شکل گرفته است و فعال هستند. این فرصت خوبی است تا حوزۀ هنری از ظرفیت و پتانسیل کانونهای فرهنگی هنری مساجد کشور جهت نمایش تئاتر بچههای مسجد و تقویت این امر استفاده کنند.
نشان ویژه جشنواره به خراسان رضوی رسید
برگزیدگان دوازدهمین جشنواره سراسری تئاتر مردمی بچههای مسجد معرفی شد که اسامی آنان به شرح ذیل است:
در بخش اقلام تبلیغی، «پویان شکریپور» برای طراحی پوستر و بروشور نمایش «آن سوی دریا» از تهران، تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و یک نیم سکه بهار آزادی دریافت کرد.
در بخش فضاسازی محیطی، «محمد اُخروی» برای فضاسازی نمایش «سکوت پشت دیوار تنهایی» از خرلسان رضوی، تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و یک نیم سکه بهار آزادی دریافت کرد.
در بخش نویسندگی، «مهدی صالحیار» از آذربایجان شرقی برای نویسندگی در نمایش «دیدار و بیدار» به عنوان نفر سوم، «محمد نباتی» از مازندران برای نویسندگی در نمایش «نافرجام» به عنوان نفر دوم و «احسان روحی» برای نویسندگی در نمایش «سکوت پشت دیوار تنهایی» از خراسان رضوی به عنوان نفر اول انتخاب شدند و به هر یک به ترتیب، یک ربع سکه، نیم سکه و سکه تمام بهار آزادی اهدا شد.
در بخش بازیگری زن، «سارا گرجی» و «منیرالسادات قاضیزاده» از همدان به طور مشترک به عنوان نفر سوم، «هانیه ربیع» از تهران و «نسرین رستمی» از آذربایجان شرقی به طور مشترک به عنوان نفر دوم و «آرزو کریمی» از تهران به عنوان نفر اول انتخاب شدند و به هر یک به ترتیب، یک ربع سکه، نیم سکه و سکه تمام بهار آزادی اهدا شد.
در بخش بازیگری مرد، «امید وحدتپور» از خراسان رضوی و «محمدمهدی قبادی» از تهران به طور مشترک به عنوان نفر سوم، «محمدجواد رحمانی» از مازندران و «علیرضا دانندهفرد» از فارس به طور مشترک به عنوان نفر دوم و «محمود فلاحی» از خراسان رضوی به عنوان نفر سوم انتخاب شدند و به هر یک به ترتیب، یک ربع سکه، نیم سکه و سکه تمام بهار آزادی اهدا شد.
در بخش کارگردانی نیز «نساء بخشی» از همدان و «نقی یحیایی» از آذربایجان شرقی به عنوان نفر سوم، «معصومه عباسی» از آذربایجان شرقی به عنوان نفر دوم و «محمد اُخروی» از خراسان رضوی به عنوان نفر اول انتخاب شدند و به هر یک به ترتیب، یک ربع سکه، نیم سکه و سکه تمام بهار آزادی اهدا شد.
جایزه ویژه جشنواره به نام «نشان ویژه زنده یاد فرجالله سلحشور» به گروه نمایش «سکوت پشت دیوار مرگ» از استان خراسان رضوی اهدا شد. این نشان همراه با سه سکه تمام بهار آزادی و لوح تقدیر ویژه این جایزه بود.
در پایان این مراسم، حمید نیلی برای جشنواره سیزدهم تئاتر مردمی بچههای مسجد نیز از سوی محسن مومنی شریف رئیس حوزه هنری به عنوان دبیر معرفی شد.
اجرای یک نمایش از رحمانیان در شیراز
قرار است این نمایش از شانزدهم تا نوزدهم اردیبهشتماه در دو نوبت ساعت 18 و 211 در تالار احسان شهر شیراز اجرا شود.
در نمایش «نام تمام مادران...» به نویسندگی و کارگردانی محمد رحمانیان نوشین اعتماد، رویا بختیاری، سیما تیرانداز، الهام دهقانی، سینا رازانی، سانیا سالاری، بهنوش طباطبایی، مبینا طبائی، هانا کامکار و آشا محرابی بازی میکنند.
طراح این نمایش محسن شاهابراهیمی است و در بخش موسیقی و شعر آن هم عبدالجبار کاکایی و افشین مقدم (شعر)، علیرضا افکاری (موسیقی)، سامان احتشامی (پیانیست)، هانا کامکار و بهناز بلوکی (همخوان) حضور دارند.
مهدی نعمتی (طراح اعلان و برنوشت) و پدیده جمالها، علیرضا فولادشکن، محمود زهره وند و مهران نصیرپور (دستیار کارگردان) دیگر عوامل اجرایی این نمایش هستند.
علاقهمندان میتوانند با خرید اینترنتی از www.irantic.com یا روابط عمومی شهر آفتاب 36474238 به دیدن این نمایش در تالار احسان شیراز واقع در انتهای معالیآباد، میدان احسان مراجعه کنند.
تمدید «برلین» تا 13 اردیبهشت ماه
نمایش «برلینِ محمد یعقوبی» به طراحی وکارگردانی آریان رضایی که این روزها در پلاتو اجرا مجموعه تئاتر شهر روی صحنه رفته به دلیل استقبال تماشاگران تا پایان روز چهارشنبه 13 اردیبهشت ماه تمدید شد.
این اثر نمایشی با بازی رویا دعوتی و هادی عطایی فر در پلاتو اجرا مجموعه تئاتر شهر به صحنه می رود.
دوستداران چاوشی در انتظار 4 آهنگ تازه باشند+عکس
همکاری محسن چاوشی و سینا سرلک در فصل اول سریال شهرزاد آن قدر مورد توجه قرار گرفت که این دو در فصل جدید سریال هم این همکاری را ادامه دهند. آنطور که سینا سرلک نوشته است محسن چاوشی و سرلک چهار آهنگ جدید را برای فصل تازه سریال آماده کرده اند، فصل تازه این سریال قرار است در آخرین روز بهار منتشر شود. سینا سرلک با انتشار عکسی از خودش و محسن چاوشی نوشته است: « ضبط چهار آهنگ مشترک ، با محسن جان تنظیم قطعات توسط محسن عزیز ، شهاب عزیز ، کوشان حداد عزیز و نوازندگی احسان نی زن عزیز ، برای فصل دوم سریال شهـرزاد. امیدوارم از شنیدن تمام این موزیکها لذت ببرید. خسته نباشید به محسن جان و شهاب عزیز و تمامی عزیزانی که در این مجموعه حضور دارند و برای جمع آوری این مجموعه بسیار زحمت کشیدند. همچنین خسته نباشید به جناب استاد فتحی و تمامی عوامل سریال شهرزاد . سلامت ، شاد و موفق باشید . با مهر و ارادت . سینا سرلک»
عندلیبی و عقیلی در وحدت اجرا میکنند
در این اجرا که ساعت ۲۱:۳۰ روزهای ۸ و ۹ اردیبهشتماه روی صحنه خواهد رفت، محمدجلیل عندلیبی (سرپرست، آهنگساز و نوازنده سنتور)، سالار عقیلی (خواننده)، امیرحسین رضا (تار) و جابر اطاعتی (کمانچه)، سانوا عندلیبی (عود)، سالار عندلیبی (تنبک)، فرهاد عندلیبی (دف) و آراس رجبی (نی) حضور دارند.
رپرتوار این برنامه بخشهایی از آلبوم «میهن» که اسفندماه سال گذشته به آهنگسازی محمدجلیل عندلیبی و با صدای سالار عقیلی منتشر شد، به علاوه ساز و آواز و قطعاتی دیگر است. بخش اول این اجرا، بداههنوازی تار و تبنک در شور و ابوعطا (استاد امیرحسین رضا و سالار عندلیبی) است و بخش دوم شامل پیش درآمد شوشتری (در سفر)، بداههنوازی درآمد شوشتری و ورود به اصفهان، تصنیف صبوحی زدگان (شعر مستوره کردستانی)، ساز و آواز بیات راجع و ورود به دشتی، تصنیف میهن ای میهن (شعر ابوالقاسم لاهوتی)، ساز و آواز دشتی و فرود به شور، تصنیف وطنم خوشتر (شعر محمدجلیل عندلیبی، برداشتی از مستوره کردستانی)، ساز و آواز شور و ورود به اصفهان و تصنیف در این عشق بمیرید (شعر مولانا) است.
سالار عقیلی چهار شب در تالار وحدت به اجرای برنامه میپردازد که دو شب آغازین آن، هشتم و نهم اردیبهشتماه به همکاری با گروه مولانا اختصاص داده شده است.
آثار کریستف رضاعی در کنسرتی اجرا میشود
تعدادی از نوازندههای سازهای کلاسیک تهران به سرپرستی بردیا کیارس ۱۶ و ۱۷۷ اردیبهشت در سالن خلیج فارس فرهنگسرای نیاوران روی صحنه میروند و گزیدهای از موسیقیهای فیلم و تئاتر این آهنگساز را که از سالهای ۲۰۰۳ تا امروز نوشته شده است، اجرا میکنند.
موسیقی فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟» (صفی یزدانیان)، «نزدیکتر» (مصطفی احمدی)، «سعادتآباد» (مازیار میری)، و موسیقی تئاتر «متولد ۱۳۶۱» (پیام دهکردی) بخشهایی از رپرتوار این کنسرت خواهند بود.
این اجرا ترکیبی است از یک کوارتت زهی با نوازندگی بردیا کیارس، پریسا پیرزاده، لعیا اعتمادی و مهرداد عالمی و در کنار آنها، سایوری شفیعی (کلارینت)، آرمین قیطاسی (فلوت)، امیر دارابی (پیانو) و پریناز حیدری نژاد (گیتار کلاسیک). بعضی از فیلمها همزمان با نواختن زنده روی پرده پخش خواهند شد.
رضاعی این اجرا را «تصوری فراتر از تصویر» دانست و گفت: موسیقیای که برای صحنه نمایش یا تصویر نوشته شده، از موضوع این دو واسط الهام میگیرد؛ اما زمانی که واسطهها وجود ندارند و موسیقی اجرا میشود، نهتنها یادآور تصویر، بلکه خالق هرگونه تخیل در ذهنِ شنونده - بیننده است؛ تصوری فراتر از تصویر.
کریستف رضاعی در فرانسه به دنیا آمده و تحصیل کرده، اما حدود دو دهه است که برای ادامه فعالیت به ایران آمده است و تجربیات متفاوتی از ساخت موسیقی تبلیغاتی، فیلم، تئاتر و تلفیقی گرفته تا تشکیل آنسامبل باروک و گروه نور را در کارنامه دارد. او سال گذشته، سیمرغ بلورین بهترین موسیقی را در جشنواره فیلم فجر بهخاطر فیلم «نگار» به کارگردانی «رامبد جوان» دریافت کرد. او پیش از این هم برای فیلمهای «ماهی و گربه»، «در دنیای تو ساعت چند است؟» و «اژدها وارد میشود» از طرف خانه سینما، انجمن منتقدین و جشنواره حافظ٬ کاندیدا و برنده جوایزی شده بود. رضاعی همچنین در سالهای اخیر فعالیت نشر خود با نام «م» را جدیتر کرده و موسیقی فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟» را منتشر کرده است.
این کنسرت ساعت ۲۱ روزهای ۱۶ و ۱۷ اردیبهشتماه در فرهنگسرای نیاوران روی صحنه میرود.
افسرده و بیانگیزه شده بودم
از معدود خوانندگانی که از همان بدو معرفی تا به حال کسی به قدرت خوانندگی و صدای خوشش خرده نگرفته است، محمد اصفهانی است. او که از نسل طلایی خوانندگان موسیقی پاپ بعد از انقلاب است در همان سالهای ابتدایی که این ژانر موسقی توانست بار دیگر فعالیتش را آغاز کند، توانست مخاطبان بسیار زیادی را به خود جلب کند، دلیلش پرواضح است؛ او هم از مایههای موسیقی سنتی و ملی ایران و هم از مایههای موسیقی پاپ بهره برده بود. همین ماجرا باعث شد تا طیف مخاطبان او در مقایسه با دیگر همنسلانش گستردهتر باشد. او که در رشته پزشکی تحصیل کرده بود، از همان ابتدا با آهنگسازان بنامی همچون کامبیز روشنروان، همایون خرم، فریدون شهبازیان و... همکاری کرد اما بعد از سالها فعالیت، انتشار آلبوم، برگزاری کنسرت، اجرای ترانههای تیتراژ ناگهان غیب شد... او هم همچون علیرضا عصار سالها نه کنسرت داد، نه آلبومی منتشر کرد و نه صدایش از هیچ رسانهای شنیده شد؛ ترجیح داد صدایش به کما برود. حالا بعد از گذشت چندین و چند سال بار دیگر تصمیم گرفته بازگردد؛ آنهم نه یک بازگشت معمولی و همچون دیگر خوانندهها، آمده تا با ارکستر ملی ایران به رهبری فریدون شهبازیان همکاری کند.
این گفتوگو درباره رفتن و آمدن اوست و محمد اصفهانی که به ٥٠ سالگی رسیده و
سالهای سکوت را سپری کرده است.
شما از ستونهای اصلی موسیقی پاپ بعد از انقلاب هستید. دلیل اینکه اینقدر کمکار شدهاید چیست؟
به من لطف دارید، اما من هم یکی از علاقهمندان موسیقیام که در حال کار هستم. فرقم با بقیه علاقهمندانی که در این زمینه مشغول به کار هستند این است که آنها هنوز شناخته نشدهاند و هنوز در مراحل تحصیل یا تکمیل کار هنریشان هستند و من این شانس را داشتهام که با اقبال مردم روبهرو شوم. علت این کمکاری، حال غیرخوبم است. موسیقی برایم یک کار دلی است. انرژی لازم برای این کار را نداشتم. خدا را شکر الان حالم بهتر است و مشغول کار هستم.
دلیل اینکه حالتان بد بود چه بود؟
عوامل زیادی دخیل بود که طولانی است، اما مهمترینشان دلایل اجتماعی است. سالها در جامعه فضایی حاکم بود که بهعنوان یک ایرانی مورد پسندم نبود. حتی اگر نجار بودم و این کار را دلی انجام میدادم، دستم به کار چوب هم نمیرفت. موسیقی با عوالم روحی آدم خیلی سروکار دارد و تأثیر بیشتری میپذیرد. من هم مثل خیلی از ایرانیهایی که در آن سالها افسرده شدند، بیانگیزه شدم، اما حالا حالم بهتر است.
پس دلیل بازگشتتان، بهترشدن فعلی شرایط اجتماعی و فرهنگی است؟
بله. گرچه میدانم شاید بعضیها با این حرف موافق نباشند.
بااینحال در زمینه انتشار آلبوم یا تکترک که این سالها خیلی مد شده فعالیتی نداشتید.
اعتقاد به تکترک ندارم، گرچه خیلی از دوستان میگویند اشتباه میکنی، اما من با آن ارتباط برقرار نمیکنم. ترجیح میدهم یک مجموعه ارائه کنم تا اینطور نباشد که برای سرعت بیشتر دانلود؛ حجمش و کیفیتش را کم کنند و در فضای مجازی له و مچاله شود. دوست دارم اگر این اتفاق هم افتاد بتوانم بگویم آلبوم در فلان کتابفروشی یا سوپرمارکت فروخته میشود با کیفیت اورجینال. البته همه ما باید خودمان را با شرایط جدید وفق دهیم. تابهحال چندتا تکترک دادهام، شاید بعد از این هم اعتقادم به این کار بیشتر شود و انجامش بدهم.
شاید هم تلاشتان این است که خیلی با مد روز پیش نروید.
تلاشی نمیکنم. این چیزی است که در من میگذرد و در کارم نمود پیدا میکند. معتقدم موسیقی را باید بهروز کار کرد، اما به شرطی که امضا و اصالت عوامل در آن حفظ شود. بدون تعصب و منیت، سعی کردم آنچه به آن معتقد بودم را در کارم دنبال کنم.
منظورم این است که مثلا خودتان را با جریانهایی که در سه، چهار سال اخیر در موسیقی پاپ و تلفیقی باب شده، همسو نکردهاید؛ مثل کنسرتهای خیلی زیادی که ازسوي خوانندههای ثابت با یک رپرتوار مشخص تکرار میشوند.
چون قبول نداشتم. یکی از اشکالاتی که در کار ما هست، این است که جنبههای مالی دارد پررنگ میشود. یک رپرتوار در تهران در یک سال، ششبار روی صحنه میرود و در اجرای آخرش سالن خالی میماند و مجبور میشوند با ميهمان پرش کنند یا با ترفندهای دیگری...، این نشان میدهد تماشاگر از این رپرتوار اشباع شده؛ نباید به خودمان اجازه دهیم که از تماشاگران و مخاطبان علاقهمندمان وقت و هزینه بگیریم و رپرتوار تکراری تحویلشان بدهیم. الان پیشنهاد اجرای کنسرت در تهران دارم، اما چون پنج سال است آلبوم ندادهام و دلم میخواهد در هر اجرا کارهایی را به نحو متفاوتی به گوش مردم برسانم و الان امکانش نیست، قبول نمیکنم. تصمیمم بر این است که تا کار جدیدی ضبط نکردهام، به دنبال کنسرتگذاشتن در تهران نباشم. در شهرستان هم جاهایی اجرا بگذارم که مردم کمتر چنین اجراهایی دیده باشند و برایشان حرف جدیدی داشته باشم.
چقدر بالارفتن سن؛ شما را محافظهکار کرده است؟
طبیعی است که هرچقدر سن بالاتر میرود، احتیاط بیشتر میشود. این روندها در انسان به صورت میکروسکوپی و ماکروسکوپی تأثیر میگذارند.
به نظر میرسد نسبت به دهه ٨٠ با وسواس بیشتری کار میکنید.
همهاش هم وسواس نبود. کمکاری و بیکاری بود. واقعا نمیتوانستم کار کنم. خیلی از دوستان آهنگساز میگفتند حالا که مردم اینقدر دوست دارند کار کنی، چرا ناسپاسی و بیاحترامی میکنی و کاری انجام نمیدهی. دیدم جوابی ندارم كه بدهم، میگفتم شاید موسیقی را کنار بگذارم.
یعنی تا اینجا پیش رفتید؟
بله واقعا انرژی نداشتم.
در حوزه آهنگسازی قطعات خوبی سراغتان نمیآمد؟
اینطور نیست. همین الان شش، هفت آلبوم آماده اجرا دارم.
آلبومهایی که ترکهایی با پتانسیل بهاصطلاح هیتشدن در آنها وجود دارد؟
نمیشود هیتشدن را پیشبینی کرد، اما قطعات قوی در آنها هست.
برای انتشار اینها چه تصمیمی دارید؟
بعد از این آلبوم بلافاصله آلبوم بعدی را شروع میکنم تا با توجه به وسواسهایی که دارم، در مدتزمان معقولی بتوانم آن را منتشر کنم.
آلبوم جدید چه ویژگیهایی دارد؟
مثل آلبومهای قبلی همچون برکت در سبک پاپ است و نتیجه همکاری با دوستانی است که با هم کار میکردیم؛ آقای بهروز صفاریان، آقای کهندیری و دیگران. ترانهها هم از روزبه بمانی، هوشنگ ابتهاج و دوستان دیگر است.
بخشی از فعالیت شما به خواندن تیتراژ برمیگردد که در این زمینه هم کمکار شدهاید.
همیشه وقتی پیشنهاد کار دارم، داستان یک سریال و شعر و آهنگ تیتراژ را بررسی میکنم. الان زمانه عوض شده. دغدغهها و وسواسها را برنمیتابند چون تقاضا زیاد شده. تهیهکننده بهجای اینکه دغدغهها و وسواسهای من را بپذیرد و دستمزدم را بدهد تا کار را اجرا کنم، از میان پیشنهادهای انبوهی که از سوی خوانندگانی به او رسیده که حاضر هستند برای شناختهشدن حتی پول هم بدهند، یکی را انتخاب میکند. البته بعضیهایشان هم واقعا خوب هستند و همین برایشان میشود یک آغاز جدید و خوب؛ آن زمان این ارتباطها باب نبود؛ خوانندهای که برای شناختهشدن دستمزد نمیگیرد هم کار درستی میکند، چون ممکن است صدای خوبی داشته باشد، با همین تیتراژ روی آنتن برود و بعد خواننده بسیار موفقی شود؛ یعنی ارتباطات و راههای انتخاب تغییر کرده. طبیعی است که در این شرایط آنها کار خودشان را میکنند، من هم کار خودم را...؛ اما دلیل نمیشود که خودم را به رنگ و لعاب دیگری دربیاورم. چون خوشبختانه احتیاجی به چنین کاری ندارم. همان اصول سال ٨٠ را همین الان هم دارم که باید ارکستراسیون، ترانه و فیلمنامه نظرم را جلب کند و مطمئن شوم که در همراهی با این مجموعه خوشحال هستم. میدانم که اگر با حال خوش بخوانم، احتمال اینکه مردم هم خوششان بیاید بیشتر میشود.
چقدر خوب است که آدم به جایگاهی برسد که این چیزها خیالش را از آسودگی خارج نکند. در این سطح کار و در این نسل یکی، دو نفر بیشتر با این ویژگیها وجود ندارند و این بیشک روی گزیدهکاری هم تأثیر میگذارد. با این روحیه و قدمهای بسیار حسابشده، چطور شد که تصمیم گرفتید با ارکستر نوپای ملی همکاری کنید؟
عامل اصلیاش وجود آقای شهبازیان است؛ همانطور که در نشست خبری هم گفتم، این نوع ارکسترها را معمولا استادانی مانند استاد فرهاد فخرالدینی و دیگران رهبری میکنند. من در برابر این استادان شاگرد هستم، بنابراین نمیتوانم دغدغههایم یا مسائلی را که دوست دارم لحاظ شود، مطرح کنم. نوعی حجب و حیا همیشه مانع این بوده که بتوانم با چنین ارکسترهایی که چنین رهبرهایی دارند همکاری کنم؛ اما با آقای شهبازیان این مسائل را نداشتم، چون آشنایی کاریمان جای دیگری شکل گرفته بود. از ابتدای کارم با ایشان شروع کردم و بسیار از ایشان آموختم. با طرز تفکر و سلیقه ایشان کاملا آشنا بودم و طبیعتا باب میلم بوده وگرنه نمیشد بهرهای که از ایشان بردم استمرار داشته باشد؛ بنابراین وقتی پیشنهاد این کار را دادند با خیال راحت آن را پذیرفتم و همکاریمان را شروع کردیم.
خودتان بهتر میدانید که مردم ما به خوانندگان موسیقی پاپ و ملی اقبال زیادی نشان میدهند، به همین نسبت نوک پیکان بسیاری از حملهها به سوی آنهاست. همانطور که در اجرای قبلی همین ارکستر انتقادهای زیادی متوجه علیرضا افتخاری شد و همینطور مشکلاتی در ارکستر وجود داشت که آقای شهبازیان هم آنها را کتمان نمیکنند. با وجود این چه شد که باز هم در این راه پا گذاشتید؟
نمیشود کارهای خوب و بزرگ را بهدلیل سختیهایی که دارند زیر سؤال ببریم و بگوییم انجامشان نمیدهیم. وقتی روی صحنه میروید، چه با یک ارکستر پاپ شش، هفت نفره و چه با ارکستر ٦٠نفره، ریسکهایی را قبول میکنید. من هم یک انسان هستم و ممکن است جایی شعر یادم برود یا جایی که باید شروع کنم، نکنم؛ آقای افتخاری هم همینطور؛ هیچکدام کامپیوتر نیستیم. نباید روی این چیزها خیلی حساس بود. اگر کلیت کار باکیفیت و حسابشده و فکرشده و خوب ارائه شد، از خطاهای انسانی که ناشی از طبیعت ماست میتوان چشمپوشی کرد. خدا خطا را بر ما موجه کرده و میبخشد؛ بنابراین نباید زیاد روی این چیزها بهاصطلاح کلید کرد. آقای افتخاری چندین سال بود که از صحنه دور بودند، بعد از چندین سال، طبیعی است که با وجود اینکه خواننده بسیار توانایی هستند، مانند هر خوانندهای تا بیایند و با صحنه اخت و هماهنگ شوند، زمان میبرد؛ اما خواننده چون بیشترین افتخارات را کسب میکند، باید پذیرای بیشترین انتقادات هم باشد. چون نظام این جهان اینگونه است که بهای هر چیزی را باید پرداخت کرد. خواننده مثل کسی که در تیم فوتبال گل میزند، همیشه زیر ذرهبین است؛ اما وقتی که گل میزند، بیشترین افتخار هم نصیب او میشود، همانطور که وقتی یک موسیقی خوب است، همه خواننده را تشویق میکنند، وقتی هم کار خراب میشود خواننده باید مسئولیتش را بپذیرد.
در نشست خبری آقای شهبازیان بارها تأکید کردند که اجرای صحنهای همراه با ارکستر یک اتفاق ویژه برای خواننده است. منظورشان بیشتر سختی کار بود، درحالیکه هم شما تجربه زیادی در اجرای صحنهای دارید و هم ما بهعنوان تماشاچی خوانندههای زیادی را در این جایگاه دیدهایم. به این مقدار سختی معتقد و واقف هستید یا فکر میکنید تجربه سخت اخیر ایشان باعث این دیدگاه شده است؟
این واقعیت است؛ ممکن است پیش خودتان فکر کنید تو بالاخره میخواهی بخوانی، چه با یک ارکستر کوچک، چه بزرگ و چه در یک اتاق، یا میتوانی بخوانی یا نه؛ بنابراین چه انرژیای لازم است؟ عرض میکنم که اگر این کار را انجام داده باشید، میبینید که خیلی تفاوت دارد. انرژیای که مردم از توی سالن به شما میدهند و فشاری که از روی استیج به شما منتقل میشود، همه عواملی هستند که در بروز تواناییهای شما ممکن است مانع ایجاد کنند. باید تکنیک و قدرت روحی و انرژی و تسلط بسیار زیاد داشته باشید تا بتوانید با سیل مهاجم مقابله کنید، نهتنها متوقفش کنید، بلکه دلش را بشکافید و جلو بروید و بتوانید از پس تمام سختیها بربیایید و به مردم حس خوب منتقل کنید. در این صورت است که احساسات خیلی خوبی سراغتان میآید و ممکن است کارهایی را در خواندن انجام دهید که حتی در اتاقتان بهتنهایی قادر به انجامش نیستید. یعنی باید یک ارتباط خوبی بین انرژیهای درونی مردم و نوازندگان ارکستری که پشتسرتان مینوازند با خودتان برقرار کنید، بعد از آن دیگر همهچیز به روح و ریحان تبدیل میشود. اگر آن ارتباط شکل نگیرد کار بسیار سختی خواهد بود. این جریان در یک ارکستر ٦٠نفره بسیار قدرتمندتر است. اینها حالتهای روحی است که میشود درک کرد اما نمیشود وصفشان کرد. باید در این شرایط واقع شد... .
الان که سر تمرینها هستید، چطور پیش میروند؟
خوب است اما هنوز کافی نیست. امیدواریم بهتر هم شود چون ادامه خواهد داشت.
حالا که تجربههای بسیاری را پشتسر گذاشتهاید و دورههای پرکاری و کمکاری داشتهاید، وقتی به گذشته نگاه میکنید، کاری هست که از اجرای آن پشیمان شده باشید؟
خوشبختانه نه.
افقی که برای آینده خودتان در نظر گرفتهاید، چیست؟ دوست دارید به کجا برسید؟
دوست دارم به موقعیتی برسم که با آنچه خداوند در اختیارم قرار داده، بتوانم حال مردم را خوب کنم. اگر خداوند قدرت خواندن را به من عطا کرده و اگر به لطف او میتوانم طوری بخوانم که توجه دیگران را جلب کنم، این قدرت را برای رضایت خودش و خوشحالکردن همین مردم صرف کنم. بتوانم شعرهای خوب بخوانم، انرژیهای مثبت و خوب به مردم منتقل کنم و اگر غمی به مردم القا میکنم، مخدر نباشد، بلکه سازنده باشد. چون غم هم بخشی از زندگی است. در زندگی واقعی هم کسی را پیدا نمیکنید که بگوید در ٩٠ سال زندگیام همه روزها را خوشحال بودهام و خندیدهام. اما غمی که کمک کند که اگر زمین خوردم، دوباره بلند شوم، کمر راست کنم و ادامه راهم را بروم، من آن غم را میگویم که دوستش دارم و برایش احترام زیادی قائلم. همینطور دوست دارم خوشحالیای که به مردم میدهم هم از آن نوعی نباشد که حکم مخدر را داشته باشد و کسی را از حالت طبیعی خارج و وادار به کارهایی کند که در شأنش نیست. این نظر من است و دیگران هم نسبت به نظری که دارند مسئولیتهایی را میپذیرند.
به نظر میآید آثار موسیقی این روزها را هم گوش میکنید.
بله باید گوش کنم. چون این حرفه و شغل را انتخاب کردهام. وگرنه مثل کسی است که پزشکی بخواند و بگوید هاریسونی که امسال آمد را نخواندم. در حالی که باید در جریان همه چیزهای جدید قرار گیرد.
الان موسیقی پاپ را چطور میبینید؟
این موسیقی درخور و باب طبع کسانی است که قسمت اعظم قشر موسیقی پاپ را تشکیل میدهند یعنی بچههای جوانتر. فقط میتوانم از بعضی از موسیقیهای پاپ جدیدی که آمده تشکر کنم چون شعرهای خوبی به مردم ارائه میکنند. شعر ستون و رکن اصلی موسیقی باکلام است. اگر بتوانید یک شعر خوب تلفیقشده با موسیقی را به مردم ارائه دهید، مثل این است که یک هدیه ارزشمند را به آنها کادو دادهاید. دیدهام بعضی از این دوستان که خوشبختانه کارشان با استقبال روبهرو شده، شعرهای خوبی استفاده میکنند. از خود این دوستان و کسانی که با آنها مشورت کردهاند و راه را نشانشان دادهاند باید تشکر کرد و امیدوارم همیشه در اوج باشند.
جریان موسیقی تلفیقی را هم دنبال میکنید؟
بله، یکی از علائق خودم است. الان قرن ارتباطات و رسانههای جمعی و فضای مجازی است. هیچ زحمتی ندارد که در جریان همهچیز باشید فقط کافی است وقت بگذارید. من هم وبگردی میکنم و چیزهایی مثل این موسیقی که دوستش دارم را دنبال میکنم.
نظر شما