هیجان‌طلب‌های افراطی
در میان افراد ماجراجو برخی صرفا برایشان اهمیت دارد که وارد یک فعالیت هیجان‌انگیز شده و شهرت‌طلبی به‌عنوان یک انگیزه قوی در رابطه با آنها مطرح می‌شود. این افراد وقتی پایشان به فعالیت‌های پرخطر برسد عموما کمتر موارد ایمنی را رعایت می‌کنند و معمولا شناخت مناسبی از توانایی‌های فردی خود ندارند و همین موضوع باعث می‌شود در مواجهه با چالش‌ها ضعیف عمل کرده و دچار حادثه شوند. طی نکردن مراحل حرفه‌ای در هر حوزه کاری و عجله و شتاب‌زدگی برای رسیدن به مقصد یا هدف عامل مرگ‌ومیر بسیاری از افراد به‌ظاهر ماجراجوست.
از طرفی جامعه به افراد هیجان‌طلب نیاز بسیار زیادی دارد، چرا که بسیاری از مدیران و رهبران موفق در دنیا از چنین روحیاتی برخوردار بوده‌اند و به دنبال تغییرات اساسی دست‌به‌کارهای جدیدی زده‌اند که نتایج مثبت زیادی را برای جامعه گسترده‌ای از افراد فراهم می‌کند. ازنظر شخصیت‌شناسی این افراد دارای شخصیت نوع تی (Type T) هستند. اما افراط گرایی در هیجان‌طلبی می‌تواند دلایل روان‌شناختی خاص خودش را داشته باشد چرا که به خطر انداختن جان و رسیدن به هدف از هر طریقی رفتاری منطقی و درست به حساب نمی‌آید. این افراد در میان هیجان‌طلب‌های منطقی براحتی قابل شناسایی هستند چرا که خارج از چارچوب‌های ایمنی در حوزه فعالیت خود گام بر می‌دارند و باعث بد نام شدن یک ورزش می‌شوند.
اعتیاد به هیجان‌طلبی
در فعالیت‌های پرهیجان واکنش‌های شیمیایی در بدن ایجاد می‌شود که باعث شادی و نشاط می‌شود. تاثیر این مواد طبیعی آثار مثبتی دارد که فرد از آن بهره می‌برد اما در مواردی که این هیجان‌طلبی وارد مرحله افراطی شود، ممکن است اعتیاد به این کارها در فرد ایجاد شود. مغز انسان مکانیسم‌هایی برای فرار از خطر دارد که در طول تکامل باعث حفظ حیات او شده است، اما همین مغز مکانیسم تشویقی دیگری دارد که باعث می‌شود در مواجهه با فعالیت‌های پرهیجان او بیشتر به این سمت کشیده شود و درواقع ترسش از بین می‌رود. این واکنش به ترس حالت پاداش گونه دارد و کمک می‌کند انسان‌ها از قرار گرفتن در شرایطی که پیش از این از آن واهمه داشته‌اند، فرار نکنند و حتی لذت ببرند این مساله در افرادی که از این موضوع اطلاع ندارند می‌تواند خطرناک باشد. در این سیستم دوپامین نقش فعالی دارد و باعث می‌شود افراد آن لحظات را بهترین لحظات زندگی خود بدانند و روی رضایت از زندگی تاثیر زیادی دارد.
منبع: popularsocialscience
نظر شما