شناسهٔ خبر: 19011220 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: روزنامه اعتدال | لینک خبر

مدیریت قرآنی در همسر داری

صاحب‌خبر - -قسمت پانزدهم- * چرا باید به حرف بدگویان ترتیب اثر نداد؟ ‏ یکى از صفات زشتى که در بین برخی از مردم رواج دارد؛ مذمت و بدگوئى از دیگران است. این ‏صفت؛ مفاسد بیشمارى را ایجاد می‌کند، ‏سبب بدبینى و سوءظن ‏مى‏شود، نفاق و دشمنى بوجود مى‏آورد، مردم را بجان هم مى‏اندازد، رشته‏‌‌هاى انس و مودت‏را قطع ‏می‌کند، صفا و ‏صمیمیت را از بین مى‏برد، کانون گرم خانوادگى را سرد مى‏کند، در بین زن و مرد جدائى ‏مى‏افکند، باعث قتل و جنایت مى‏شود. ‏ متأسفانه این عیب بزرگ به طورى در بین ما شایع شده که زشتى‏خود را از دست داده است، نقل هر ‏مجلس و زینت‏بخش هر محفل و یک‏ ‏سرگرمى رسمى بشمار مى‏رود، کمتر مجلسى اتفاق مى‏افتد که از ‏کسى‏بدگوئى نشود، مخصوصاً اگر مجلسى زنانه باشد، وقتى دو زن با هم ‏برخورد نمودند بدگوئى شروع ‏مى‏شود، از این بد بگو از آن بد بگو، پشت‏سر این بد بگو پشت‏سر آن بد بگو، گویا در عیب‌جوئى ‏‏مسابقه‏گذاشته‏اند، بدتر از همه اینکه گاهى دیگران را ر‌ها کرده به شوهران ‏یکدیگر مشغول مى‏شوند، بالاخره عیب و نقصى براى شوهر ‏دیگرى پیدا کرده مى‏گوید، یا از قیافه و شکلش مذمت مى‏کند، یا از ‏شغل و کارش‏بدگویى مى‏نماید، یا به مراتب تحصیلاتش ایراد مى‏گیرد، ‏یا از اخلاق وآدابش انتقاد می‌کند، یا به اوضاع مالى‏اش خرده‏گیرى می‌کند، اگرنفت فروش باشد می‌گوید شوهرت بوى نفت مى‏دهد؛ چگونه ‏‏با او بسرمى‏برى؟ اگر کفاش باشد مى‏گوید چرا به کفاش شوهر کردى؟ اگر را ننده‏باشد می‌گوید: شوهرت ‏همیشه در سفر است، خیرى ‏نمى‏بینى. اگر قصاب باشد مى‏گوید: بوى دنبه می‌دهد. اگر ادارى باشد ‏میگوید: در زندگى و محل‏شغل آزادى ندارد، اگر ندار و کم درآمد ‏باشد می‌گوید: چگونه با این ‏شوهر ندار مى‏سازى؟ حیف از تو خانم به این خوشگلى که شوهرت زشت وبد ترکیب است، شوهرت ‏کوتاه ‏قد یا سیاه رنگ یا لاغر‌اندام است، چرا به‏ یک چنین مردى شوهر کردى؟ ‌مگر پدر و مادرت از تو ‏سیر شده بودند که ‏ترا به یک چنین ‏مردى شوهر دادند؟ تو که صد‌ها خواستگار داشتى، حیف‏نبود به یک ‏مرد بى‏سواد کوتاه فکر شوهر کنى و از تمام خوشی‌ها محروم‏گردى؟ ‏نه سینما نه تفریح، پس چى؟ را ستى ‏چه شوهر بد اخلاقى دارى هر وقت او را مى‏بینم صورتش‏درهم کشیده و عبوس است، چه طور با او ‏‏زندگى می‌کنى؟ واه! بعد از این‏همه تحصیلات رفتى به یک دهاتى شوهر کردى؟ ‏ سخنان مذکور و صد‌ها مانند این‌ها است که در بین خانم‌ها رد و بدل ‏مى‏شود. در آثار و ‏نتائج‏سخنانشان اصلا فکر نمى‏کنند، فکر نمى‏کنند که ‏ممکن است با یک جمله‏کوتاه زنى از شوهرش دلسرد ‏شده کار به طلاق و جدائى منتهى شود. ‏اینگونه زن‌ها دشمن آسایش‏و خوشى خانواده‏‌ها هستند، همانند شیطان ایجاد نفاق و دشمنى و اختلاف‏ ‏مى‏کنند، کانون‌‌هاى گرم زناشوئى را ‏به زندان‌‌هاى تاریک و دردناک تبدیل‏مى‏سازند. چه باید کرد؟ با اینکه ‏اسلام شدیداً از این عمل نهى کرده ما حاضر نیستیم این‏خوى پلید را از ‏خود دور سازیم. این زن‌ها ‏یکى ‏از چند منظور زیر را مى‏توانند داشته باشند: ‏یا به قصد دشمنى و کینه‏توزى بدگوئى می‌کنند تا خانواد‌‌هاى را از هم‏بپاشند، یا رشک و حسد به ‏عیب جوئى وادارشان می‌کند، یا منظورشان ‏تفاخرو خودستائى است و به وسیله بدگوئى از دیگران ‏می‌خواهند خوبى خودشان‏را جلوه دهند، یا به علت اینکه در خودشان عیب و نقصى ‏سراغ دارند به‏منظور ‏عقده‏گشائى انتقاد می‌کنند، یا قصدشان اغفال و فریب دادن خانم‏ساده‏لوحى است، یا منظورشان تظاهر به ‏خیرخواهى و ‏دلسوزى است، گاهى هم جز سرگرمى و ارضاى یک عادت کثیف نفسانى هدفى ندارند. ادامه دارد...

نظر شما