به گزارش
جهان نيوز به نقل از تسنیم، به نقل از یورونیوز، دور اول انتخابات ریاست جمهوری فرانسه امروز یکشنبه تا ساعتی دیگر آغاز می‌شود. در این انتخابات ۱۱ نفر با یکدیگر رقابت می کنند اما تنها چهار نامزد بخت رسیدن به دور دوم را دارند.
آخرین نظرسنجی ها نشان می دهد که امانوئل ماکرون، نزدیک به ۲۴ درصد آرا را ازآن خود خواهد کرد. آقای ماکرون از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶ در دولت فرانسوا اولاند وزیر اقتصاد و دارایی بود. وی بین سالهای ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۸ در زمینه بانکداری فعالیت می کرد.
آقای ماکرون در آوریل سال ۲۰۱۶ پس از کناره گیری از پست وزارت، جنبش «به پیش» را بنیانگذاری کرد و در این انتخابات به نمایندگی از همین جنبش نامزد شده است. وی تا کنون توانسته است حمایت تعدادی از چهره های پرنفوذ حزب سوسیالیست فرانسه را جلب کند. از این جمله می تواند به مانویل والس، نخست وزیر سابق، ژاک ایو لودریان، وزیر دفاع فرانسه و نیز ژرارد کلومب، شهردار لیون اشاره کرد.
دو دستگی که در پی حضور آقای ماکرون در حزب سوسیالیست به وجود آماده باعث کاهش شدید آرای بن نوا امون، نامزد این حزب در انتخابات ریاست جمهوری شده است. آقای امون از جناح چپ حزب سوسیالیست است و در انتخابات مقدماتی توانست رای اکثریت اعضای حزب را به خود اختصاص دهد و در کمال ناباوری افراد پر نفوذی مانند مانوئل والس را از میدان به در کند.
با این حال حتی آرای درون حزبی باعث نشد که اعضای بلندپایه متفقا از نامزد مورد اجماع حمایت کنند. اتفاقی که بر خلاف مرام نامه و اصول حزبی است. بسیاری از طرفداران آقای امون عدم پشتیبانی مانویل والس و سایرین را «خیانت» تلقی کرده و به شدت آنرا مورد انتقاد قرار داده اند، حتی برخی خواستار اخراج این افراد از حزب شده اند.
آخرین نظرسنجی ها نشان می دهد که آقای امون تنها ۸ درصد آرا را به خود اختصاص خواهد داد، نتیجه ای که از زمان تاسیس حزب سوسیالیست در سال ۱۹۷۱ تا کنون سابقه نداشته است. پایین ترین آرای این حزب در سال ۲۰۰۲ بود، زمانی که لیونل ژوسپن، نخست وزیر وقت فرانسه در دور اول انتخابات کمی بیش از ۱۶ درصد آرا را به دست آورد و برای نخستین بار زنجیره حضور نامزد سوسیالیست ها در دور دوم را شکست. این شکست آنچنان برای ژوسپن سخت بود که برای همیشه از سیاست کنار رفت. در انتخابات پیشین فرانسوا اولاند توانسته بود به نمایندگی از این حزب در دور نخست نزدیک به ۲۹ و دور دوم ۵۱ درصد آرا را ازآن خود کند و به ریاست جمهوری فرانسه برسد.
بجز ظهور امانویل ماکرون، افزایش محبوبیت ژاک لوک ملانشون، بنیانگذار جنبش چپگرای «فرانسه سرکش» نیز در کاهش آرای حزب سوسیالیست موثر بود. تعدادی از گروهها و احزاب چپ فرانسه از جمله حزب کمونیست از نامزدی آقای ملانشون حمایت کرده اند. سخنرانی های حماسی او در افزایش محبوبیتش بی تاثیر نیست. آقای ملانشون خواستار تغییر قانون اساسی و تشکیل «جمهوری ششم فرانسه» است.
اغلب نظرسنجی ها نشان می دهد که وی می تواند نزدیک به ۱۹ درصد آرا را به خود اختصاص دهد. با این حال او در مقام چهارم، پس از نامزد حزب راست گرای «جمهوری خواهان» قرار دارد. اما با توجه به حاشیه خطا در نظرسنجی ها و نزدیکی آرای نامزدها، احتمال صعود وی به رتبه سوم و حتی به دور دوم نیز مردود نیست.
اما ملانشون باید پیش از صعود از سد فرانسوا فیون، نخست وزیر پیشین فرانسه عبور کند. او نامزد حزب جمهوری خواهان است. با اینکه در ابتدای حضورش در صحنه انتخابات گمان می رفت به راحتی بتواند به دور دوم برسد اما اتهامات مالی که علیه وی مطرح شد محاسبات را به کلی عوض کرد. آقای فیون متهم است که در دوران نمایندگی در پارلمان همسرش، پنلوپه فیون را به عنوان دستیار معرفی کرده بود و به وی حقوق می پرداخت در صورتی که خانم فیون هرگز به عنوان دستیار در پارلمان حضور نداشت. طرح این اتهام به شدت از محبوبیت آقای فیون کاست، حتی برخی از هوادارن حزب خواستار کناره گیری او به نفع آلن ژوپه شدند. با این حال اعضای تصمیم گیرنده حزب به حمایتشان از آقای فیون ادامه دادند.
اما نامزدی که بر اساس نظرسنجی ها رتبه دوم را به خود اختصاص خواهد داد و به احتمال زیاد به دور دوم راه پیدا خواهد کرد، مارین لوپن، نامزد حزب راست افراطی جبهه ملی فرانسه است. او به مواضع ضد مهاجرت، ضد خارجی و اسلام هراس شهرت دارد. با اینکه خانم لوپن خود نماینده پارلمان اروپاست اما یکی از مهمترین برنامه هایش برگزاری همه پرسی برای خروج فرانسه از اتحادیه اروپاست. او خواستار برقراری مرزهای فرانسه با کشورهای همسایه است. خانم لوپن قصد دارد پانزده هزار نیروی جدید در پلیس و ژاندارمری استخدام کند و تجهیزات بیشتر و پیشرفته تری در اختیار نیروهای مسلح قرار دهد.
سایر نامزدهای این انتخابات اقبال چندانی برای راهیابی به دور دوم ندارند. بر اساس نظرسنجی ها ناتالی ارتو، ژاک شومیناد، ژان لزل و فرانسوا اسالینو هر کدام تنها یک درصد آرا را به خود اختصاص خواهند داد. نیکولا دوپویی-انیان و فیلیپ پوتو نیز به ترتیب ۴ و ۲ درصد آرا را به دست می آورند.
در این میان آقای پوتو چهره ای جنجالی است. او کارگر کارخانه ماشین سازی فورد و نامزد «حزب نوین ضد سرمایه داری» است و به ویژه به دلیل صراحت لهجه اش شهرت دارد. آقای پوتو تنها نامزدی بود که در مبارزات انتخاباتی کت و شلوار به تن نداشت و با لباس معمولی ظاهر می شد. او در مهمترین مناظره انتخاباتی به شدت به فرانسوا فیون و مارین لوپن تاخت و آنها را مورد انتقاد قرار داد. وی در بخشی از صحبتهایش به امتناع خانم لوپن از پاسخ به پلیس اشاره کرد و گفت: «لوپن می گوید ضد ساختار است ولی از ساختار بهره می برد. وقتی پلیس احضارش می کند می گوید مصونیت قضایی دارم و نمی رود. ولی ما مصونیت کارگری نداریم، وقتی پلیس احضارمان کند می رویم. »
آخرین نظرسنجی ها نشان می دهد که امانوئل ماکرون، نزدیک به ۲۴ درصد آرا را ازآن خود خواهد کرد. آقای ماکرون از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶ در دولت فرانسوا اولاند وزیر اقتصاد و دارایی بود. وی بین سالهای ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۸ در زمینه بانکداری فعالیت می کرد.
آقای ماکرون در آوریل سال ۲۰۱۶ پس از کناره گیری از پست وزارت، جنبش «به پیش» را بنیانگذاری کرد و در این انتخابات به نمایندگی از همین جنبش نامزد شده است. وی تا کنون توانسته است حمایت تعدادی از چهره های پرنفوذ حزب سوسیالیست فرانسه را جلب کند. از این جمله می تواند به مانویل والس، نخست وزیر سابق، ژاک ایو لودریان، وزیر دفاع فرانسه و نیز ژرارد کلومب، شهردار لیون اشاره کرد.
دو دستگی که در پی حضور آقای ماکرون در حزب سوسیالیست به وجود آماده باعث کاهش شدید آرای بن نوا امون، نامزد این حزب در انتخابات ریاست جمهوری شده است. آقای امون از جناح چپ حزب سوسیالیست است و در انتخابات مقدماتی توانست رای اکثریت اعضای حزب را به خود اختصاص دهد و در کمال ناباوری افراد پر نفوذی مانند مانوئل والس را از میدان به در کند.
با این حال حتی آرای درون حزبی باعث نشد که اعضای بلندپایه متفقا از نامزد مورد اجماع حمایت کنند. اتفاقی که بر خلاف مرام نامه و اصول حزبی است. بسیاری از طرفداران آقای امون عدم پشتیبانی مانویل والس و سایرین را «خیانت» تلقی کرده و به شدت آنرا مورد انتقاد قرار داده اند، حتی برخی خواستار اخراج این افراد از حزب شده اند.
آخرین نظرسنجی ها نشان می دهد که آقای امون تنها ۸ درصد آرا را به خود اختصاص خواهد داد، نتیجه ای که از زمان تاسیس حزب سوسیالیست در سال ۱۹۷۱ تا کنون سابقه نداشته است. پایین ترین آرای این حزب در سال ۲۰۰۲ بود، زمانی که لیونل ژوسپن، نخست وزیر وقت فرانسه در دور اول انتخابات کمی بیش از ۱۶ درصد آرا را به دست آورد و برای نخستین بار زنجیره حضور نامزد سوسیالیست ها در دور دوم را شکست. این شکست آنچنان برای ژوسپن سخت بود که برای همیشه از سیاست کنار رفت. در انتخابات پیشین فرانسوا اولاند توانسته بود به نمایندگی از این حزب در دور نخست نزدیک به ۲۹ و دور دوم ۵۱ درصد آرا را ازآن خود کند و به ریاست جمهوری فرانسه برسد.
بجز ظهور امانویل ماکرون، افزایش محبوبیت ژاک لوک ملانشون، بنیانگذار جنبش چپگرای «فرانسه سرکش» نیز در کاهش آرای حزب سوسیالیست موثر بود. تعدادی از گروهها و احزاب چپ فرانسه از جمله حزب کمونیست از نامزدی آقای ملانشون حمایت کرده اند. سخنرانی های حماسی او در افزایش محبوبیتش بی تاثیر نیست. آقای ملانشون خواستار تغییر قانون اساسی و تشکیل «جمهوری ششم فرانسه» است.
اغلب نظرسنجی ها نشان می دهد که وی می تواند نزدیک به ۱۹ درصد آرا را به خود اختصاص دهد. با این حال او در مقام چهارم، پس از نامزد حزب راست گرای «جمهوری خواهان» قرار دارد. اما با توجه به حاشیه خطا در نظرسنجی ها و نزدیکی آرای نامزدها، احتمال صعود وی به رتبه سوم و حتی به دور دوم نیز مردود نیست.
اما ملانشون باید پیش از صعود از سد فرانسوا فیون، نخست وزیر پیشین فرانسه عبور کند. او نامزد حزب جمهوری خواهان است. با اینکه در ابتدای حضورش در صحنه انتخابات گمان می رفت به راحتی بتواند به دور دوم برسد اما اتهامات مالی که علیه وی مطرح شد محاسبات را به کلی عوض کرد. آقای فیون متهم است که در دوران نمایندگی در پارلمان همسرش، پنلوپه فیون را به عنوان دستیار معرفی کرده بود و به وی حقوق می پرداخت در صورتی که خانم فیون هرگز به عنوان دستیار در پارلمان حضور نداشت. طرح این اتهام به شدت از محبوبیت آقای فیون کاست، حتی برخی از هوادارن حزب خواستار کناره گیری او به نفع آلن ژوپه شدند. با این حال اعضای تصمیم گیرنده حزب به حمایتشان از آقای فیون ادامه دادند.
اما نامزدی که بر اساس نظرسنجی ها رتبه دوم را به خود اختصاص خواهد داد و به احتمال زیاد به دور دوم راه پیدا خواهد کرد، مارین لوپن، نامزد حزب راست افراطی جبهه ملی فرانسه است. او به مواضع ضد مهاجرت، ضد خارجی و اسلام هراس شهرت دارد. با اینکه خانم لوپن خود نماینده پارلمان اروپاست اما یکی از مهمترین برنامه هایش برگزاری همه پرسی برای خروج فرانسه از اتحادیه اروپاست. او خواستار برقراری مرزهای فرانسه با کشورهای همسایه است. خانم لوپن قصد دارد پانزده هزار نیروی جدید در پلیس و ژاندارمری استخدام کند و تجهیزات بیشتر و پیشرفته تری در اختیار نیروهای مسلح قرار دهد.
سایر نامزدهای این انتخابات اقبال چندانی برای راهیابی به دور دوم ندارند. بر اساس نظرسنجی ها ناتالی ارتو، ژاک شومیناد، ژان لزل و فرانسوا اسالینو هر کدام تنها یک درصد آرا را به خود اختصاص خواهند داد. نیکولا دوپویی-انیان و فیلیپ پوتو نیز به ترتیب ۴ و ۲ درصد آرا را به دست می آورند.
در این میان آقای پوتو چهره ای جنجالی است. او کارگر کارخانه ماشین سازی فورد و نامزد «حزب نوین ضد سرمایه داری» است و به ویژه به دلیل صراحت لهجه اش شهرت دارد. آقای پوتو تنها نامزدی بود که در مبارزات انتخاباتی کت و شلوار به تن نداشت و با لباس معمولی ظاهر می شد. او در مهمترین مناظره انتخاباتی به شدت به فرانسوا فیون و مارین لوپن تاخت و آنها را مورد انتقاد قرار داد. وی در بخشی از صحبتهایش به امتناع خانم لوپن از پاسخ به پلیس اشاره کرد و گفت: «لوپن می گوید ضد ساختار است ولی از ساختار بهره می برد. وقتی پلیس احضارش می کند می گوید مصونیت قضایی دارم و نمی رود. ولی ما مصونیت کارگری نداریم، وقتی پلیس احضارمان کند می رویم. »
نظر شما