شناسهٔ خبر: 18602905 - سرویس استانی
نسخه قابل چاپ منبع: برنا | لینک خبر

مردم نسبت به کارکرد ورزش نا آگاه اند / سال 96، سال تعهد به ورزش

کسی می تواند طبابت کند که درس پزشکی خوانده باشد، کسی می تواند وکالت کند که در دانشگاه درس حقوق خوانده باشد، اما در ایران و در موردِ ورزش این مسیر به درستی طی نمی شود. یعنی هر کسی که اراده کند حتی بدون داشتن تخصص، می تواند باشگاه ورزشی بزند و اسم خود را مربیِ درجه یک بگذارد!

صاحب‌خبر -

 گفت و گوی برنا با استاد «مرتضی نعمتی» نخبه و متخصص بیومکانیک ورزشی از دانشگاه خوارزمی درباره ورزش و توجه مردم به آن را بخوانید.

در مقطع کارشناسی، وارد رشته تربیت بدنی می شود و با توجه به این که استعداد درخشان بوده اجازه پیدا می کند بدون کنکور وارد مقطع کارشناسی ارشد شود. نعمتی در مقطع کارشناسی ارشد به طرف بیومکانیک ورزشی کشیده می شود. جالب است که او در مقطع کارشناسی ارشد هم استعداد درخشان می شود و اجازه پیدا می کند بدون کنکور دکتری بخواند. دان 4 کیک بوکسینگ است و مربی و داور رسمی فدراسیون ورزش های رزمی. نعمتی در کنار تحصیلات آکادمیک مدرک بین المللی فیتنس و آمادگی جسمانی هم گرفته است.

_ به عنوان اولین سوال جالب است بدانیم با وجود داشتن سهمیه استعداد درخشان، چرا تحصیلات دانشگاهی را در مقطع دکتری ادامه ندادی؟
خب  ترجیح دادم وارد حوزه دیگری بشوم و دروس تئوری را به عملی تبدیل کنم. همیشه دغدغۀ این را داشتم که بین حوزۀ نظر وعمل یک تناسب برقرار کنم. شاعر می گوید، خوش بود گر محک تجربه آید به میان/ تا سیه روز شود آنکه در او غش باشد.


_ به عنون استاد ورزشی کمی از رشته آمادگی جسمانی بگویید و توضیح دهید نقش این رشته در بهبود کیفیت زندگی چقدر می تواند باشد؟
ورزش لازمه زندگی روزمره است و می تواند کیفیت زندگی را به کلی تغییر و بهبود ببخشد. آمادگی جسمانی رشته ای است که در آن بر روی هر پنج فاکتور آمادگی جسمانی (استقامت عضلانی، قدرت عضلانی، انعطاف پذیری، استقامت قلبی- عروقی، و تناسب اندام) و نیز هر شش فاکتور آمادگی حرکتی (چابکی، توان، سرعت، زمان واکنش، تعادل، و هماهنگی) تاکید می شود و هدف آن توسعه سطح سلامت افراد است.

-با توجه به این که شما در ابندا رزمی کار می کردید چگونگی گرایش تان به رشته آمادگی جسمانی را هم توضیح دهید. چه موضوعی باعث شد جذب این رشته شوید؟ 
در کنار تمرین رزمی کم کم به آمادگی جسمانی (بدنسازی) هم علاقمند شدم. درواقع از ابتدا با یک رویکرد علمی به آمادگی جسمانی نگاه می کردم و همان جا بود که به فکرِ بنیان رشته ای به نام آمادگی جسمانی افتادم. در واقع به دنبال ایجاد رشته ای بودم که فواید و سودمندی هایِ بیومکانیکی، فیزیولوژیکی و نیزروانشناختی آن بسیار بالا، و میزان آسیب و مصدومیت در آن حداقل باشد. رشته ای که برای تمامی افراد جامعه قابل انجام باشد؛ برای تمامی سنین (کودک تا کهنسال). برای هر دو جنس. برای بیماران، مصدومان، افراد سالم، و نیز قهرمانان. به همین منظور با حمایت های استاد علیمحمدی اقدام به راه اندازیِ کلاس "آمادگی جسمانی" کردم. فعالیت را ابتدا با یکی دو ورزشکار شروع کردم اما امروز خوشحالم که روز به روز استقبال بیشتری از این کلاس ها می شود.


_ متاسفانه فقر حرکتی گریبانگیر جامعه شده، آیا این رشته توانسته در بهود زندگی بیماران هم قدمی بردارد؟
ما از طیف های مختلف ورزشکار داریم، افرادی که داری ناهنجاری های اسکلتی هستند و برای حرکات اصلاحی به ما مراجعه می کنند. افرادی که دارای کمر درد و بیماری های مفصلی هستند که فقط از راه ورزش قابل درمان است. افرادی که ناتوان جسمی هستند، سالمندان، بیماران دیابتی، افراد سالم و نیز قهرمانان ورزشی و اعضای تیم ملی های مختلف که بمنظور توسعۀ آمادگی جسمانی در سالن ما تمرین می کنند. سانس های ویژه کودکان، سانس های ویژه توانبخشی افراد آسیب دیده. البته عمده مراجعین ما اشخاصی هستند که اضافه وزن دارند، این افراد در درجه اول با یک برنامه ورزشیِ علمی و منظم، و در درجه دوم با یک برنامه غذایی بسیار ساده؛ در ظرف کمترین زمان به تناسب دست پیدا می کنند. چندین پزشک حاذق و فهیم که ورزشکار هستند در زمینه بیماران با ما همکاری دارند. پزشکان بیمارانی که از طریق ورزش قابل درمان هستند نظیر افراد مبتلا به کبد چرب، افراد دیابتی، افراد مبتلا به فشار خون، افرادی که دارای کمر درد های مزمن و فتق دیسک و...  را به سالن ارجاع می دهند.


_ نگاه جامعه به ورزش چگونه است؟
به هیچ عنوان خوب نیست و باید بگویم شهروندان با کارکرد ورزش آشنا نیستند. هنوز نمی دانند ورزش بهترین داروست. با توجه به این نکته که جامعۀ ایران به سمت پیری در حرکت است، و با توجه به شیوعِ بیماری هایی که در اثر کم تحرکی ایجاد می شوند؛ ضرورت باشگاه های آمادگی جسمانی دو چندان شده. " تعهد به ورزش" تیتری است که من برای سال 96 ورزش انتخاب کرده ام که اعتقاد دارم باید نهادینه و البته همگانی شود. شهروندان باید بدانند که حداقل سه جلسه ورزش کردن در هفته زیر نظر متخصص علوم ورزشی، ضروری است. تاکید می کنم زیر نظر متخصص علوم ورزشی.
 

-کیفیت باشگاه های ورزشی در حد استاندارد هست؟
در کشور ما باشگاه های ورزشی ای که در زمینه تناسب اندام و سلامتی فعال هستند، از دو حالت خارج نیستند. یا باشگاه های پرورش اندام هستند و یا باشگاه های رزمی. در چند سال اخیر  باشگاه هایی راه اندازی شده به نام رشته هایی همچون trx و... که این اقدامات متاسفانه به بیراهه کشیدن ورزش است.
 

_ به عنوان استاد ورزشی بگویید درک امروز مردم از ورزش را قابل قبول می دانید یا خیر؟
  یکی از بزرگترین مشکلات، عدم آگاهی مردم نسبت به ورزش و اصولا تربیت بدنی است. درواقع مردم درک مناسبی از ورزش ندارند. از ورزش تنها فوتبال، پرورش اندام و یکی دو رشته دیگر را می  شناسند و بس!
 

_ دلیل آن چیست؟
این نا آگاهی یک علت اساسی و اصلی دارد و آن هم به نظر من رسانه ها هستند. رسانه های ما ورزش را کاملا اشتباه معرفی می کنند و یا در شبکه های مختلف تلویزیونی یک پزشک را می اورند که در مورد ورزش صحبت کند. بطور کل نمی دانند که برای ورزش  باید به سراغِ متخصصین علوم ورزشی رفت.
 

_ و سوال پایانی، خیلی ها در دنیا معتقدند ورزشکاران رشته رزمی به سبب تجربه ای که کسب می کنند می توانند مربیان بدنسازی بهترین باشند. این موضوع را چقدر درست می دانید؟
 اعتقاد دارم ورزشکارانِ ورزشهای رزمی به دلیل اینکه تمرینات بسیار متنوع و پرفشاری را تجربه می کنند، می توانند با تجهیز علم، به مربیان بدنسازی بهتری تبدیل شوند. خودم ورزش رزمی (کیک بوکسینگ) را از سنین نوجوانی و زیر نظر نزد استاد حسن علیمحمدی شروع کردم. همه ی دوستان عزیز و توانمند هستند اما اعتقاد دارم رزمی کارها بهترین مربیان بدنساز، هستند.

برچسب‌ها:

نظر شما