چکیده

هدف اصلی این پژوهش شناسایی رابطه بین تسهیم دانش و قابلیت نوآوری سازمانی با نقش میانجی­گر قابلیت یادگیری سازمانی در رابطه بین این دو متغیر است. جامعه آماری این پژوهش شامل کارکنان جهاد کشاورزی سه شهر­ از خراسان رضوی است. تعداد حداقل حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان برابر 107 نفر در نظر گرفته شده و برای نمونه ­گیری از روش طبقه ­ای متناسب استفاده شده است. ابزار جمع ­آوری اطلاعات در این پژوهش، پرسش نامه است که از مقالات چانگ و همکاران ، شنگ و چن ، و هایو و همکاران استخراج شده است. روایی صوری، روایی سازه و پایایی سازه پرسش نامه­ ها مورد تایید قرار گرفت. نتایج حاکی از آن هست که بین تسهیم دانش و قابلیت نوآوری سازمانی رابطه معنادار وجود دارد و قابلیت یادگیری سازمانی این رابطه را میانجی می‌کند. بنابراین، پیشنهاد می­ شود مدیران سازمانی برای ارتقا میزان قابلیت نوآوری سازمانی، برنامه­ هایی برای تسهیم دانش بین کارکنان تعریف نمایند تا به این صورت از میزان یادگیری بالای سازمان در جهت افزایش قابلیت نوآوری استفاده شود.

کلیدواژه ها: قابلیت نوآوری سازمانی؛ قابلیت یادگیری سازمانی؛ تسهیم دانش

نویسندگان:

محمود قربانی: دانشیار گروه مدیریت، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران

وحید رضا نیشابوری: کارشناس ارشد مدیریت، گروه مدیریت، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران

 حمید عرفانیان خانزاده: استادیار گروه مدیریت، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران

 محسن یعقوبی: دانشجوی دکتری مدیریت منابع انسانی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران

مجله پژوهش های مدیریت عمومی - دوره 9، شماره 34، زمستان 1395.

برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.